Psalmi 105
1 Oh zahvaljujte se Gospodu, kličite njegovo ime; med ljudstvom razglašajte njegova dela.
Halleluja! Looft Jahweh, verkondigt zijn Naam, Maakt onder de volken zijn daden bekend;
2 Prepevajte mu, prepevajte mu psalme, govorite o vseh njegovih čudovitih delih.
Zingt en juicht Hem ter ere, En verhaalt al zijn wonderen!
3 Ponašajte se z njegovim svetim imenom; naj se razveseljuje srce tistih, ki iščejo Gospoda.
Roemt in zijn heilige Naam: Vreugd moet er zijn in de harten der Jahweh-vereerders!
4 Iščite Gospoda in njegovo moč; vselej iščite njegov obraz.
Wendt u tot Jahweh en zijn macht, Houdt niet op, zijn aanschijn te zoeken;
5 Spominjajte se njegovih čudovitih del, ki jih je storil, njegovih čudežev in sodb njegovih ust,
Denkt aan de wonderen, die Hij deed, Aan zijn tekenen, aan zijn gerichten:
6 oh, vi seme Abrahama, njegovega služabnika, vi otroci Jakoba, njegovega izbranca.
Gij kinderen van Abraham, zijn dienaar; Gij zonen van Jakob, zijn vriend!
7 On je Gospod, naš Bog; njegove sodbe so po vsej zemlji.
Hij, Jahweh, is onze God; Voor heel de aarde gelden zijn wetten!
8 Na veke se spominja svoje zaveze, besede, ki jo je zapovedal tisočêrim rodovom.
Hij blijft zijn verbond voor eeuwig indachtig, En zijn belofte in duizend geslachten:
9 Katero zavezo je sklenil z Abrahamom in svojo prisego Izaku
Het verbond, met Abraham gesloten, De belofte, aan Isaäk gezworen.
10 in isto potrdil Jakobu za zakon in Izraelu za večno zavezo,
En Hij heeft die belofte aan Jakob bekrachtigd, Aan Israël het eeuwig verbond:
11 rekoč: »Tebi bom dal kánaansko deželo, žreb vaše dediščine, «
Hij zeide: "Aan u zal Ik geven Het land van Kanaän als uw erfdeel."
12 ko jih je bilo po številu le malo ljudi, da, zelo malo in tujci v njej.
Toch waren ze daar maar gering in getal, Nog zonder aanzien en vreemd.
13 Ko so hodili od enega naroda k drugemu, od enega kraljestva k drugemu ljudstvu
En toen ze nog zwierven van volk tot volk, Van het ene rijk naar het andere,
14 nobenemu človeku ni pustil, da jim stori krivico; da, zaradi njih je grajal kralje,
Duldde Hij niet, dat iemand ze kwelde, Maar tuchtigde koningen om hunnentwil:
15 rekoč: »Ne dotikajte se mojih maziljencev in mojim prerokom ne delajte hudega.«
"Raakt mijn gezalfden niet aan, En doet mijn profeten geen leed!"
16 Poleg tega je nad deželo poklical lakoto; zlomil je celotno oporo kruha.
En toen Hij honger in het land had ontboden, Alle broodstokken stuk had geslagen,
17 Pred njimi je poslal človeka, celó Jožefa, ki je bil prodan za služabnika,
Zond Hij een man voor hen uit, Werd Josef verkocht als een slaaf;
18 katerega stopala so poškodovali z okovi, položen je bil v železo
Men sloeg zijn voeten in boeien, In ijzeren ketens werd hij gekluisterd.
19 do časa, ko je prišla njegova beseda; Gospodova beseda ga je prečistila.
Maar toen eindelijk zijn voorzegging vervuld was, En Jahweh’s uitspraak hem in het gelijk had gesteld,
20 Kralj je poslal in ga izpustil, celó vladar ljudstva in ga osvobodil.
Beval de koning, hem te bevrijden, Liet de heerser der volken hem los;
21 Postavil ga je [za] gospodarja svoje hiše in vladarja vsega svojega imetja,
Hij stelde hem aan tot heer van zijn huis, Tot bestuurder van heel zijn bezit.
22 da po svoji mili volji zveže njegove prince in njegove senatorje uči modrosti.
En terwijl hij diens vorsten door zijn geest onderrichtte, En wijsheid leerde aan zijn oudsten,
23 Tudi Izrael je prišel v Egipt in Jakob je začasno prebival v Hamovi deželi.
Trok Israël Egypte binnen, Werd Jakob gast in het land van Cham.
24 Silno je pomnožil svoje ljudstvo in jih naredil močnejše kakor njihove sovražnike.
Daar liet Hij zijn volk heel vruchtbaar worden, Veel talrijker dan zijn verdrukkers.
25 Njihovo srce je obrnil, da sovraži njegovo ljudstvo, da premeteno postopa z njegovimi služabniki.
Maar toen hun hart verstarde, en zij zijn volk gingen haten, En trouweloos zijn dienaren kwelden,
26 Poslal je svojega služabnika Mojzesa in Arona, ki ga je izbral.
Zond Hij Moses, zijn dienstknecht, Aäron, dien Hij zelf had gekozen;
27 Prikazovala sta njegova znamenja med njimi in čudeže v Hamovi deželi.
En zij verrichtten zijn tekenen onder hen, En wonderen in het land van Cham.
28 Poslal je temo in jo naredil temačno in nista se uprla zoper njegovo besedo.
Hij zond duisternis af, en maakte het donker; Maar men achtte niet op zijn bevel.
29 Njihove vode je spremenil v kri in njihove ribe usmrtil.
Hij veranderde hun wateren in bloed, En doodde hun vissen.
30 Njihova dežela je po sobah njihovih kraljev porodila žab v obilju.
Hun land krioelde van kikkers, Tot in de zalen zelfs van hun koning.
31 Rekel je in prišle so različne vrste muh in uši po vseh njihovih krajih.
Hij sprak: Daar kwamen de muggen, Muskieten over heel hun gebied.
32 Dal jim je točo za dež in ognjen ogenj po njihovi deželi.
Hij gaf hun hagel voor regen, En het vuur laaide op in hun land.
33 Udaril je tudi njihove trte in njihova figova drevesa in zlomil drevesa njihovih krajev.
Hij sloeg hun wijnstok en vijg, En knakte de bomen op hun grond.
34 Spregovoril je in prišle so leteče kobilice in gosenice in to brez števila,
Hij sprak: Daar kwamen de sprinkhanen aan, En ontelbare slokkers;
35 pojedle so vsa njihova zelišča po celotni deželi in požrle sad njihovih tal.
Ze verslonden al het gewas op het veld, En schrokten de vruchten weg van hun akker.
36 Udaril je tudi vse prvorojence v njihovi deželi, vodilne izmed vse njihove moči.
Hij sloeg alle eerstgeborenen in hun land, Al de eersten van hun mannenkracht.
37 Izpeljal jih je tudi s srebrom in zlatom, in med njihovimi rodovi ni bilo niti ene slabotne osebe.
Toen voerde Hij hen uit met zilver en goud, En geen van hun stammen bleef struikelend achter.
38 Egipt je bil vesel, ko so odšli, kajti strah pred njimi je padel nanje.
Egypte was blij, dat ze gingen; Want de schrik voor hen had ze bevangen.
39 Razprostrl je oblak za pokrivalo in ogenj, da daje svetlobo v noči.
En Hij spreidde een wolk uit tot dek, Een vuur, om de nacht te verlichten.
40 Ljudje so prosili in privedel je prepelice ter jih nasičeval z nebeškim kruhom.
Zij baden: Hij liet de kwakkels komen, En verzadigde hen met brood uit de hemel;
41 Odprl je skalo in pridrle so vode, po suhih krajih so tekle kakor reka.
Hij spleet de rotsen: daar borrelden de wateren, En vloeiden door de woestijn als een stroom:
42 Kajti spomnil se je svoje svete obljube in Abrahama, svojega služabnika.
Want Hij was zijn heilige belofte indachtig, Aan Abraham, zijn dienaar, gedaan!
43 Svoje ljudstvo je izpeljal z radostjo in svoje izvoljene z veseljem
Zo leidde Hij zijn volk met gejubel, Zijn uitverkorenen onder gejuich.
44 in jim dal dežele poganov in podedovali so trud ljudstev,
Hij schonk hun de landen der heidenen, En ze erfden het vermogen der volken:
45 da bi se lahko držali njegovih zakonov in obeleževali njegove postave. Hvalite Gospoda.
Opdat ze zijn geboden zouden volbrengen, En zijn wetten onderhouden!
