Psalmi 104
1 Blagoslavljaj Gospoda, oh moja duša. Oh Gospod, moj Bog, ti si tako velik, oblečen si s častjo in veličanstvom.
Błogosław, duszo moja! Panu. Panie, Boże mój! wielceś jest wielmożnym; chwałę i ozdobę przyoblokłeś.
2 Ki se pokrivaš s svetlobo kakor z obleko, ki razteguješ nebo kakor zaveso.
Przyodziałeś się światłością jako szatą; rozciągnąłeś niebiosa jako oponę.
3 Ki polagaš bruna svojih sob v vodah, ki delaš oblake [za] svoj bojni voz, ki hodiš na perutih vetra.
Któryś zasklepił na wodach pałace swoje; który używasz obłoków miasto wozów; który chodzisz na skrzydłach wiatrowych;
4 Ki svoje angele delaš za duhove, svoje služabnike za goreč ogenj.
Który czynisz duchy posłami swymi; ty czynisz sługi swe ogniem pałającym.
5 Ki polagaš temelje zemlji, da na veke ne bo odstranjena.
Ugruntowałeś ziemię na słupach jej, tak, że się nie poruszy na wieki wieczne.
6 Pokrivaš jo z globinami kakor z obleko; vode stojijo nad gorami.
Przepaścią jako szatą przyodziałeś ją był, tak, że wody stały nad górami.
7 Ob tvojem oštevanju so zbežale, ob glasu tvojega groma so odhitele.
Na zgromienie twojerozbiegły się, a na głos pogromu twego prędko zuciekały.
8 Gredo gor po gorah, gredo dol po dolinah, na kraj, ki si ga ti osnoval zanje.
Wstąpiły góry, zniżyły się doliny na miejsce, któreś im założył.
9 Postavil si mejo, da je ne morejo prečkati, da se ponovno ne obrnejo in ne pokrijejo zemlje.
Zamierzyłeś im kres, aby go nie przestępowały, ani się wracały na okrycie ziemi.
10 On izvire pošilja v doline, ki tečejo med hribi.
Który wypuszczasz źródła po dolinach, aby płynęły między górami,
11 Dajejo piti vsaki poljski živali, divji osli si gasijo žejo.
A napój dawały wszystkiemu zwierzowi polnemu; a z nich gaszą leśne osły pragnienie swoje.
12 Poleg njih bo perjad neba, ki žvrgoli med mladikami, imela svoje prebivališče.
Przy nich mieszka ptastwo niebieskie, a z pośród gałązek głos wydaje.
13 Iz svojih sob namaka hribe; zemlja je nasičena s sadom tvojih del.
Który pokrapiasz góry z pałaców swoich, aby się z owoców spraw twoich nasycała ziemia.
14 Travi povzroča, da raste za živino in zelišče za služenje človeku, da lahko obrodi hrano iz zemlje
Za twoją sprawą rośnie trawa dla bydła, a zioła na pożytek człowieczy; ty wywodzisz chleb z ziemi:
15 in vino, da razveseljuje človekovo srce in olje, da njegovemu obrazu stori, da zasveti in kruh, ki utrjuje človekovo srce.
I wino, które uwesela serce człowiecze, od którego się lśni twarz jako od oleju; i chleb, który zatrzymuje żywot ludzki.
16 Gospodova drevesa so polna soka, libanonske cedre, ki jih je posadil,
Nasycone bywają i drzewa Pańskie, i cedry Libanu, których nasadził;
17 kjer si ptice pletejo svoja gnezda; glede štorklje, so ciprese njena hiša.
Na których ptaki gniazda swe mają, i bocian na jedlinach ma dom swój.
18 Visoki hribi so zatočišče za divje koze in skale za kunce.
Góry wysokie dzikim kozom, a skały są ucieczką królikom.
19 Luno je določil za obdobja, sonce pozna svoje zahajanje.
Uczynił miesiąc dla pewnych czasów, a słońce zna zachód swój.
20 Delaš temo in je noč, ko vse gozdne živali lazijo naprej.
Przywodzisz ciemność, i bywa noc, w którą wychodzą wszystkie zwierzęta leśne.
21 Mladi levi rjovejo za svojim plenom in iščejo svojo hrano od Boga.
Lwięta ryczą do łupu, i szukają od Boga pokarmu swego.
22 Sonce vzhaja, zberejo se skupaj in se zleknejo v svoje brloge.
Lecz gdy słońce wznijdzie, zaś się zgromadzają, i w jamach swoich kładą się.
23 Človek hodi naprej k svojemu delu in k svojemu trudu do večera.
Tedy wychodzi człowiek do roboty swojej, i do pracy swojej aż do wieczora.
24 Oh Gospod, kako mnogotera so tvoja dela! V modrosti si jih vsa naredil; zemlja je polna tvojih bogastev.
O jakoż wielkie są sprawy twoje, Panie! te wszystkie mądrześ uczynił, a napełniona jest ziemia bogactwem twojem.
25 Tako je to veliko in široko morje, v katerem so brezštevilne plazeče stvari, tako majhne kakor velike živali.
W morzu zaś wielkiem i bardzo szerokiem, tam są płazy, którym nie masz liczby, i zwierzęta małe i wielkie.
26 Tam se vozijo ladje, tam je ta leviatán, ki si ga naredil, da se igra v njem.
Po niem okręty przechodzą, i wieloryb, któregoś ty stworzył, aby w niem igrał.
27 Vsi ti čakajo nate, da jim lahko daš njihovo hrano v pravšnjem obdobju.
Wszystko to na cię oczekuje, abyś im dał pokarm czasu swego.
28 To jim daješ, pobirajo; odpiraš svojo roko, nasičujejo se z dobrim.
Gdy im dajesz, zbierają; gdy otwierasz rękę twoję, nasycone bywają dobremi rzeczami.
29 Skrivaš svoj obraz, preplašijo se; jemlješ njihov dih, poginejo in se vrnejo k svojemu prahu.
Lecz gdy ukrywasz oblicze twoje, trwożą sobą; gdy odbierasz ducha ich, giną, i w proch się swój obracają.
30 Svojega duha pošiljaš naprej, ustvarjeni so; in obnavljaš obličje zemlje.
Gdy wysyłasz ducha twego, stworzone bywają, i odnawiasz oblicze ziemi.
31 Gospodova slava bo vztrajala na veke. Gospod se bo veselil v svojih delih.
Niechajże będzie chwała Pańska na wieki; niech się rozweseli Pan w sprawach swoich.
32 Gleda na zemljo in ta se trese; dotika se hribov in se kadijo.
On gdy wejrzy na ziemię, zadrży; dotknie się gór, a zakurzą się.
33 Dokler živim, bom prepeval Gospodu; dokler imam svoj obstoj, bom prepeval hvalo svojemu Bogu.
Będę śpiewał Panu za żywota mego; będę śpiewał Bogu memu, póki mię staje.
34 Moje premišljevanje o njem bo prijetno; veselil se bom v Gospodu.
O nim będzie wdzięczna mowa moja, a ja się rozweselę w Panu.
35 Naj bodo grešniki použiti z zemlje in naj zlobnega ne bo več. Blagoslavljaj Gospoda, oh moja duša. Hvalite Gospoda.
Oby byli wytraceni grzesznicy z ziemi, a niezbożnych aby już nie było! Błogosław, duszo moja! Panu. Halleluja.
