Psalmi 10
1 Zakaj stojiš daleč stran, oh Gospod? Zakaj se skrivaš v časih stiske?
¿Por qué estás lejos, Jehová? ¿ por qué te escondes en los tiempos de la angustia?
2 Zlobni v svojem ponosu preganjajo revnega. Naj se ujamejo v naklepe, ki so si jih domislili.
Con arrogancia el malo persigue al pobre; sean tomados en los pensamientos que pensaron.
3 Kajti zlobni se baha z željo svojega srca in blagoslavlja pohlepnega, ki ga Gospod prezira.
Por cuanto se alabó el malo del deseo de su alma: y diciendo bien del robador, blasfema de Jehová.
4 Zlobni zaradi ponosa svojega obličja ne bo povpraševal po Bogu. V vseh njegovih mislih ni Boga.
El malo por la altivez de su rostro no busca a Dios: no hay Dios en todos sus pensamientos.
5 Njegove poti so vedno boleče, tvoje sodbe so daleč zgoraj izven njegovega pogleda. Glede na vse njegove sovražnike on puha nanje.
Sus caminos atormentan en todo tiempo: altura son tus juicios delante de él: en todos sus enemigos resopla.
6 V svojem srcu je rekel: »Ne bom omajan, kajti nikoli ne bom v nadlogi.«
Dice en su corazón: No seré movido de generación a generación, porque no fui en mal.
7 Njegova usta so polna preklinjanj, prevare in sleparstva. Pod njegovim jezikom je vragolija in prazne reči.
De maldición hinchió su boca, y de engaños y fraude: debajo de su lengua molestia y maldad.
8 Sedi v skrivališčih vasi. Na skrivnih krajih mori nedolžnega. Njegove oči so na skrivaj naravnane zoper revnega.
Está en las asechanzas de las aldeas; en los escondrijos mata al inocente: sus ojos están mirando por el pobre.
9 Na skrivnem preži kakor lev v svojem brlogu. Leži na preži, da ujame revnega. Revnega ujame, ko ga vleče v svojo mrežo.
Asecha de encubierto, como el león desde su cama: asecha para arrebatar al pobre: arrebata al pobre trayéndole en su red.
10 Klečeplazi in se ponižuje, da lahko revni pade po njegovih močnih.
Encógese, abájase, y cae en sus fuerzas multitud de afligidos.
11 V svojem srcu je rekel: »Bog je pozabil. Skriva svoj obraz, tega nikoli ne bo videl.«
Dice en su corazón: Dios está olvidado, ha encubierto su rostro, nunca lo vio.
12 Vstani, oh Gospod, oh Bog, dvigni svojo roko. Ne pozabi ponižnega.
Levántate, o! Jehová Dios, alza tu mano: no te olvides de los pobres.
13 Zakaj zlobni zaničuje Boga? V svojem srcu je rekel: »Ti tega ne boš zahteval.«
¿Por qué ensaña el malo a Dios? dijo en su corazón: No inquirirás.
14 To si videl, kajti gledaš vragolijo in zlobnost, da to poplačaš s svojo roko. Revni se ti izroča, pomočnik si osirotelemu.
Tú has visto: porque tú miras el trabajo, y el enojo, para dar en tus manos: a ti se remite el pobre; al huérfano tú fuiste ayudador.
15 Zlomi laket zlobnemu in zlemu človeku. Preiskuj njegovo zlobnost, dokler je ne najdeš več.
Quebranta el brazo del depravado y del maligno: buscarás su maldad, y no la hallarás.
16 Gospod je Kralj na veke vekov. Pogani so izginili iz njegove dežele.
Jehová, Rey eterno y perpetuo; de su tierra fueron destruidas las gentes.
17 Gospod, slišal si hrepenenje ponižnih. Pripravil boš njihovo srce, svojemu ušesu boš povzročil, da sliši,
El deseo de los humildes oíste, o! Jehová: tú dispones su corazón, y haces atento tu oído:
18 da razsodiš osirotelega in zatiranega, da človek iz zemlje ne more več zatirati.
Para juzgar al huérfano y al pobre; no volverá más a quebrantar el hombre de la tierra.
