Psalmi 10

1 Zakaj stojiš daleč stran, oh Gospod? Zakaj se skrivaš v časih stiske?

Mengapa Engkau jauh, ya TUHAN dan bersembunyi waktu kami kesesakan?

2 Zlobni v svojem ponosu preganjajo revnega. Naj se ujamejo v naklepe, ki so si jih domislili.

Dengan angkuh orang jahat menindas orang miskin; biarlah mereka terjerat oleh jaringnya sendiri.

3 Kajti zlobni se baha z željo svojega srca in blagoslavlja pohlepnega, ki ga Gospod prezira.

Orang jahat membual tentang keinginannya yang jahat, orang serakah mengutuk dan menolak TUHAN.

4 Zlobni zaradi ponosa svojega obličja ne bo povpraševal po Bogu. V vseh njegovih mislih ni Boga.

Orang berdosa tidak peduli akan TUHAN, karena angkuhnya ia berpikir Allah tak ada.

5 Njegove poti so vedno boleče, tvoje sodbe so daleč zgoraj izven njegovega pogleda. Glede na vse njegove sovražnike on puha nanje.

Orang jahat berhasil dalam segala usahanya; ia tidak mengenal atau mengerti hukum TUHAN dan meremehkan semua lawannya.

6 V svojem srcu je rekel: »Ne bom omajan, kajti nikoli ne bom v nadlogi.«

Katanya dalam hati, "Aku tak akan gagal, dan turun-temurun seperti orang yang tidak hidup jahat."

7 Njegova usta so polna preklinjanj, prevare in sleparstva. Pod njegovim jezikom je vragolija in prazne reči.

Ia terus mengutuk, mengancam dan menipu, kata-katanya penuh kebencian dan kejahatan.

8 Sedi v skrivališčih vasi. Na skrivnih krajih mori nedolžnega. Njegove oči so na skrivaj naravnane zoper revnega.

Ia bersembunyi di desa-desa hendak membunuh orang yang tidak bersalah. Seperti singa ia menunggu di balik semak memata-matai orang yang tidak berdaya. Ia menghadang orang miskin di tempat yang sunyi, menyergapnya dan menyeretnya pergi.

9 Na skrivnem preži kakor lev v svojem brlogu. Leži na preži, da ujame revnega. Revnega ujame, ko ga vleče v svojo mrežo.

10 Klečeplazi in se ponižuje, da lahko revni pade po njegovih močnih.

Ia membungkuk, siap hendak menerkam; ia menjatuhkan orang dengan kekerasan.

11 V svojem srcu je rekel: »Bog je pozabil. Skriva svoj obraz, tega nikoli ne bo videl.«

Pikirnya, "Allah sudah lupa dan tidak memperhatikan; untuk seterusnya Ia tidak melihat aku!"

12 Vstani, oh Gospod, oh Bog, dvigni svojo roko. Ne pozabi ponižnega.

Bangkitlah, TUHAN, hukumlah orang jahat! Ingatlah orang yang tertindas!

13 Zakaj zlobni zaničuje Boga? V svojem srcu je rekel: »Ti tega ne boš zahteval.«

Mengapa orang jahat terus menghina Allah dan berpikir Allah tak akan menghukumnya?

14 To si videl, kajti gledaš vragolijo in zlobnost, da to poplačaš s svojo roko. Revni se ti izroča, pomočnik si osirotelemu.

Tetapi Engkau melihatnya; Kauperhatikan kesusahan dan sengsara, dan selalu siap untuk menolong. Orang yang tak berdaya menyerahkan diri kepada-Mu, Engkau selalu menolong orang yang miskin.

15 Zlomi laket zlobnemu in zlemu človeku. Preiskuj njegovo zlobnost, dokler je ne najdeš več.

Patahkanlah kekuasaan orang jahat dan durhaka; hukumlah mereka karena perbuatannya sampai mereka jera.

16 Gospod je Kralj na veke vekov. Pogani so izginili iz njegove dežele.

TUHAN memerintah untuk selama-lamanya; bangsa-bangsa yang tidak mengenal Dia akan lenyap dari tanah-Nya.

17 Gospod, slišal si hrepenenje ponižnih. Pripravil boš njihovo srce, svojemu ušesu boš povzročil, da sliši,

TUHAN, Engkau mendengar doa orang hina dan menguatkan hati mereka.

18 da razsodiš osirotelega in zatiranega, da človek iz zemlje ne more več zatirati.

Anak yatim dan orang tertindas Kaubela perkaranya, supaya tak ada orang yang menakutkan mereka.