Pregovori 9
1 Modrost je zgradila svojo hišo, izklesala je svojih sedem stebrov,
De wijsheid heeft zich een huis gebouwd, Haar zeven zuilen opgericht,
2 pobila je svoje živali, zmešala je svoje vino, prav tako je pripravila svojo mizo.
Haar vee geslacht, haar wijn gemengd, Haar dis ook bereid.
3 Poslala je svoje dekle. Na najvišjih krajih mesta kliče:
Nu laat ze haar dienstmaagden noden Op de hoogste punten der stad:
4 »Kdorkoli je preprost, naj vstopi sèm.« Glede tistega, ki hoče razumevanje, mu reče:
Wie onervaren is, kome hierheen, Wie onverstandig is, tot hem wil ik spreken.
5 »Pridi, jej od mojega kruha in pij od vina, ki sem ga namešala.«
Komt, eet van mijn spijzen, En drinkt van de wijn die ik mengde;
6 Zapusti nespametne in živi in pojdi po poti razumevanja.
Laat de onnozelheid varen, opdat gij moogt leven, Betreedt de rechte weg van het verstand!
7 Kdor graja posmehljivca, samemu sebi pridobiva sramoto in kdor ošteje zlobnega človeka, sebi pridobiva madež.
Wie een spotter vermaant, berokkent zich schande, En wie een booswicht bestraft, op hem komt een smet.
8 Ne grajaj posmehljivca, da te ne zasovraži. Oštej modrega človeka, in te bo ljubil.
Ge moet geen spotter bestraffen, hij zal u erom haten, Bestraf een wijze, hij zal er u dankbaar voor zijn.
9 Daj poučevanje modremu človeku in bo še modrejši, pouči pravičnega človeka in pomnožil se bo v znanju.
Deel mee aan een wijze: hij wordt nog wijzer, Onderricht een rechtvaardige: hij zal zijn inzicht verdiepen.
10 Strah Gospodov je začetek modrosti, in spoznanje svetega je razumevanje.
Ontzag voor Jahweh is de grondslag der wijsheid, Den Heilige kennen is inzicht.
11 Kajti po meni bodo tvoji dnevi pomnoženi in leta tvojega življenja ti bodo narasla.
Want door Jahweh worden uw dagen vermeerderd. Worden jaren van leven u toegevoegd.
12 Če si moder, boš moder zase, toda če se posmehuješ, boš to sam trpel.
Zijt ge wijs, ge zijt wijs tot uw eigen voordeel; Zijt ge eigenwijs, gij alleen moet ervoor boeten!
13 Nespametna ženska je kričava. Naivna je in ničesar ne ve.
De dwaasheid is een wispelturige vrouw, Een verleidster, die geen schaamte kent.
14 Kajti sedi pri vratih svoje hiše, na sedežu, na visokih krajih mesta,
Ze zit aan de deur van haar huis, In een zetel op de hoogten der stad;
15 da kliče mimoidoče, ki gredo naravnost na svojih poteh:
Zij nodigt de voorbijgangers uit, Hen die recht huns weegs willen gaan:
16 »Kdorkoli je preprost, naj vstopi sèm.« Glede tistega, ki hoče razumevanje, mu pravi:
Wie onervaren is, kome hierheen, Wie onverstandig is, tot hem wil ik spreken!
17 »Ukradene vode so sladke in kruh, pojeden na skrivnem, je prijeten.«
Gestolen water is zoet, Heimelijk gegeten brood smaakt lekker!
