Pregovori 4
1 Prisluhnite, vi otroci, poučevanju očeta in pazite, da spoznate razumevanje.
Høyr etter, born, når far dykkar tuktar, og gjev gaum, so kann de læra å skyna!
2 Kajti dajem vam dober nauk, ne zapustite moje postave.
For eg gjev dykk ein lærdom god; gakk ikkje frå mi upplæring!
3 Kajti jaz sem bil sin svojega očeta, nežen in edini ljubljen v očeh svoje matere.
For eg var og barn for far min, og mor sin einaste veslegut.
4 Tudi učil me je in mi rekel: »Tvoje srce naj ohrani moje besede. Drži se mojih zapovedi in živi.
Då lærde han meg og sagde til meg: «Lat hjarta ditt hanga ved mine ord, tak vare på mine bod, so skal du liva.
5 Pridobivaj modrost, pridobivaj razumevanje, tega ne pozabi niti se ne nagni od besed iz mojih ust.
Kjøp deg visdom, kjøp deg vit, Gløym ei, vik ei burt frå ordi eg segjer!
6 Ne zapusti je, pa te bo varovala; ljubi jo, pa te bo čuvala.
Gakk ei frå visdomen, so skal han vakta deg, elska han, so skal han vara deg.
7 Modrost je glavna stvar, zato pridobivaj modrost in z vsem svojim dobičkom pridobivaj razumevanje.
Upphavet til visdom er: Kjøp deg visdom! Og kjøp deg vit for all di eiga!
8 Poveličuj jo, pa te bo povišala, prinesla ti bo čast, ko jo boš objemal.
Set han høgt, so skal han upphøgja deg, han fører deg til æra når du tek han i fang.
9 Tvoji glavi bo dala ornament milosti, izročila ti bo krono slave.«
Han set på ditt hovud ein yndeleg krans, ei kruna so fager han gjev deg.»
10 Prisluhni, oh moj sin in sprejmi moje izreke in mnogo bo let tvojega življenja.
Høyr, min son, og tak imot mine ord, so vert dine livs-år mange.
11 Učil sem te na poti modrosti, vodil sem te po pravih poteh.
Eg viser deg visdoms veg, eg fører deg fram på beine stigar.
12 Kadar greš, tvoje stopinje ne bodo utesnjene in kadar tečeš, se ne boš spotaknil.
Når du gjeng, skal du stiga fritt, når du spring, skal du ikkje snåva.
13 Trdno se oprimi poučevanja, naj ona ne odide. Obdrži jo, kajti ona je tvoje življenje.
Haldt fast på agen, slepp han ikkje, tak vare på han, for han er ditt liv.
14 Ne stopaj na pot zlobnih in ne hodi po stezi zlobnih ljudi.
På gudlause-stig må du ikkje koma, ei fara den vegen dei vonde fer.
15 Izogibaj se je, ne hodi mimo nje in obrni se od nje ter pojdi proč.
Lat han vera, gakk ikkje på han, vik frå han og kom deg undan!
16 Kajti oni ne spijo, razen če niso storili vragolije in njihovo spanje je odvzeto, razen če nekomu ne povzročijo, da pade.
For dei søv ikkje, fær dei’kje synda, dei misser svevnen, fær dei ikkje folk til å falla.
17 Kajti jedo kruh zlobnosti in pijejo vino nasilja.
Gudløysa er det brødet dei et og vald er den vinen dei drikk.
18 Toda steza pravičnih je kakor svetlikajoča svetloba, ki bolj in bolj sije do popolnega dne.
Men den stigen rettferdige gjeng, er som morgonglima som ljosnar og ljosnar til dagen renn.
19 Pot zlobnih je kakor tema; ne vedo ob kaj se spotaknejo.
Den vegen dei ugudlege gjeng, er som kolmyrkret, dei veit ikkje kva dei snåvar i.
20 Moj sin, prisluhni mojim besedam, svoje uho nagni k mojim izrekom.
Son min, agta på ordi mine, vend ditt øyra til det eg segjer!
21 Naj le-ti ne odidejo od tvojih oči, obdrži jih v sredi svojega srca.
Lat dei ikkje vika frå augo dine, vara dei djupt i hjarta!
22 Kajti življenje so tistim, ki jih najdejo in zdravje vsemu njihovemu mesu.
For det er liv for kvar som finn det, og lækjing for heile hans likam.
23 Svoje srce varuj z vso marljivostjo, kajti iz njega so zadeve življenja.
Framfor alt som du vaktar, tak vare på hjarta, for livet gjeng ut frå det.
24 Kljubovalna usta daj od sebe in sprevržene ustnice odloži daleč stran od sebe.
Haldt svik med munnen ifrå deg, og burt med falske lippor!
25 Tvoje oči naj gledajo naravnost in tvoje veke naj gledajo neposredno pred teboj.
Lat augo dine sjå beint fram, og augnekasti skoda ende fram for deg!
26 Preudari stezo svojih stopal in vse tvoje poti naj bodo utrjene.
Jamna stigen for din fot, og lat alle dine vegar vera støde.
27 Ne obrni se ne k desni roki niti ne k levi, svoje stopalo odstrani od zla.
Vik ei til høgre eller vinstre, vend foten ifrå det vonde!
