Pregovori 17
1 Boljši je suh košček in z njim spokojnost, kakor hiša polna klavnih daritev s prepirom.
Lepszy jest kęs suchego chleba a w pokoju, niżeli pełen dom nabitego bydła ze swarem.
2 Moder služabnik bo imel vladarstvo nad sinom, ki povzroča sramoto in bo imel delež dediščine med brati.
Sługa roztropny będzie panował nad synem, który jest ku hańbie; a między braćmi będzie dzielił dziedzictwo.
3 Talilni lonec je za srebro in talilna peč za zlato, toda Gospod preizkuša srca.
Tygiel srebra a piec złota doświadcza; ale Pan serc dośwadcza.
4 Zloben storilec daje prednost nepravim ustnicam in lažnivec pazljivo prisluhne nespodobnemu jeziku.
Zły pilnuje warg złośliwych, a kłamca słucha języka przewrotnego.
5 Kdorkoli zasmehuje ubogega, graja njegovega Stvarnika in kdor je ob katastrofah vesel, ne bo nekaznovan.
Kto się naśmiewa z ubogiego, uwłacza stworzycielowi jego; a kto się raduje z upadku czyjego, nie ujdzie pomsty.
6 Otrok otroci so krona starcem in slava otrok so njihovi očetje.
Korona starców są synowie synów ich, a ozdoba synów są ojcowie ich.
7 Odličen govor se ne spodobi bedaku, veliko manj lažnive ustnice princu.
Nie przystoi mowa poważna głupiemu, dopieroż księciu usta kłamliwe.
8 Darilo je kakor dragocen kamen v očeh tistega, ki ga ima, kamor ga obrača, to uspeva.
Jako kamień drogi, tak bywa dar wdzięczny temu, który go bierze; do czegokolwiek zmierzy, zdarzy mu się.
9 Kdor taji prestopek, išče ljubezni, toda kdor ponavlja zadevo, ločuje prave prijatelje.
Kto pokrywa przestępstwo, szuka łaski; ale kto wznawia rzeczy, rozłącza przyjaciół.
10 Opomin bolj prodira v modrega kakor sto udarcev z bičem v bedaka.
Więcej waży gromienie u roztropnego, niżeli sto plag u głupiego.
11 Hudoben človek išče samo upor, zato bo zoper njega poslan krut poslanec.
Uporny tylko złego szuka, dla tego poseł okrutny będzie nań zesłany.
12 Naj medvedka, oropana svojih mladičev, sreča človeka, raje kakor bedak v svoji neumnosti.
Lepiej jest człowiekowi spotkać się z niedźwiedzicą osierociałą, niżeli z głupim w głupstwie jego.
13 Kdorkoli nagrajuje zlo za dobro, se zlo ne bo ločilo od njegove hiše.
Kto oddaje złem za dobre, nie wynijdzie złe z domu jego.
14 Začetek prepira je kakor kadar nekdo izpušča vodo, zato prenehaj s sporom, preden se vmešaš vanj.
Kto zaczyna zwadę, jest jako ten, co przekopuje wodę; przetoż niż się zwada rozsili, zaniechaj go.
15 Kdor opravičuje zlobnega in kdor obsoja pravičnega, celo oba sta Gospodu ogabnost.
Kto usprawiedliwia niezbożnego, a winnym czyni sprawiedliwego, oba jednako są obrzydliwością Panu.
16 Zakaj je denarna vsota v bedakovi roki, da pridobi modrost, glede na to, da on nima srca za to?
Cóż po dostatku w ręku głupiego, ponieważ do nabycia mądrości rozumu nie ma?
17 Prijatelj ljubi ob vseh časih in brat je rojen za stisko.
Wszelkiego czasu miłuje przyjaciel, a w ucisku stawia się jako brat.
18 Človek brez razumevanja udarja v roke in postaja pôrok v prisotnosti svojega prijatelja.
Człowiek głupi daje rękę, czyniąc rękojemstwo przed twarzą przyjaciela swego.
19 Kdor ljubi prestopek, ta ljubi prepir in kdor povišuje svoja velika vrata, išče uničenje.
Kto miłuje zwadę, miłuje grzech; a kto wynosi usta swe, szuka upadku.
20 Kdor ima kljubovalno srce, ne najde dobrega in kdor ima sprevržen jezik, pada v vragolijo.
Przewrotny w sercu nie znajduje dobrego; a kto jest przewrotnego języka, wpadnie we złe.
21 Kdor zaplodi bedaka, to počne v svojo bridkost in oče bedaka nima radosti.
Kto spłodził głupiego, na smutek swój spłodził go, ani się rozweseli ojciec niemądrego.
22 Veselo srce dela dobro, podobno kot zdravilo, toda zlomljen duh suši kosti.
Serce wesołe oczerstwia jako lekarstwo; ale duch sfrasowany wysusza kości.
23 Zloben človek iz naročja izvleče darilo, da izkrivlja poti sodbe.
Niezbożny potajemnie dar bierze, aby podwrócił ścieszki sądu.
24 Modrost je pred tistim, ki ima razumevanje, toda oči bedaka so na koncih zemlje.
Na twarzy roztropnego znać mądrość; ale oczy głupiego aż na kraju ziemi.
25 Nespameten sin je žalost svojemu očetu in grenkoba njej, ki ga je rodila.
Syn głupi żałością jest ojcu swemu, a gorzkością rodzicielce swojej.
26 Tudi kaznovati pravičnega ni dobro niti udariti prince zaradi nepristranskosti.
Zaiste nie dobra, winować sprawiedliwego, albo żeby przełożeni kogo dla cnoty bić mieli.
27 Kdor ima spoznanje, prizanaša svojim besedam in razumevajoč človek je iz odličnega duha.
Kto zawściąga mowy swe, jest umiejętnym; drogiego ducha jest mąż rozumny.
28 Celo bedak, ko molči, velja kot moder in kdor zapira svoje ustnice, je cenjen kot razumevajoč človek.
Gdy głupi milczy, za mądrego poczytany bywa; a który zatula wargi swoje, za rozumnego.
