< Pregovori 12 >
1 Kdorkoli ljubi poučevanje, ljubi spoznanje, toda kdor sovraži opomin, je brutalen.
Wie op tucht gesteld is, is op kennis gesteld; Wie geen vermaning kan velen, is als redeloos vee.
2 Dober človek doseže naklonjenost od Gospoda, toda človek zlobnih naklepov bo obsojen.
De deugdzame geniet het welbehagen van Jahweh, Doortrapte mensen veroordeelt Hij.
3 Človek ne bo uveljavljen z zlobnostjo, toda korenina pravičnih ne bo omajana.
Door misdaad houdt de mens geen stand, Maar de wortel der rechtvaardigen is onwrikbaar.
4 Vrla ženska je krona svojemu soprogu, toda tista, ki sramoti, je gniloba v njegovih kosteh.
Een flinke vrouw is de kroon van haar man; Een die zich misdraagt, een kanker in zijn gebeente.
5 Misli pravičnih so pravilne, toda nasveti zlobnih so prevara.
Wat rechtvaardigen overleggen is recht, Wat bozen uitdenken bedrog.
6 Besede zlobnih so prežanje v zasedi na kri, toda usta iskrenih jih bodo osvobodila.
In de woorden der bozen loert levensgevaar, Maar de mond der vromen brengt redding.
7 Zlobni so premagani in jih ni, toda hiša pravičnega bo stala.
De bozen worden omvergeworpen, en ze zijn er niet meer; Het huis der rechtvaardigen houdt stand.
8 Človek bo priporočen glede na svojo modrost, toda kdor je sprevrženega srca, bo preziran.
Naar de mate van zijn doorzicht wordt men geprezen, Maar een nar is niet in tel.
9 Kdor je preziran, pa ima služabnika, je boljši kakor tisti, ki časti samega sebe, pa nima kruha.
Beter onderschat te worden en over een knecht beschikken, Dan voornaam te doen en broodgebrek hebben.
10 Pravičen človek se ozira na življenje svoje živali, toda nežna usmiljenja zlobnih so kruta.
De rechtvaardige kent de noden zelfs van zijn vee, Maar het hart der bozen is zonder erbarmen.
11 Kdor obdeluje svojo zemljo, bo nasičen s kruhom, toda kdor sledi praznim osebam, je brez razumevanja.
Wie zijn akker bebouwt, heeft eten genoeg; Maar wie zijn tijd verbeuzelt, lijdt gebrek.
12 Zlobni želi mrežo zlobnih ljudi, toda korenina pravičnih rojeva sad.
De burcht der bozen stort in puin, De wortel der rechtvaardigen is onwrikbaar.
13 Zlobni je ujet s prestopkom svojih ustnic, toda pravični bo prišel iz stiske.
Door zijn tong te misbruiken loopt de boze in de val, Maar de rechtvaardige ontkomt uit de benauwdheid.
14 Človek bo nasičen z dobrim po sadu svojih ust in poplačilo človeških rok mu bo vrnjeno.
Wat van iemands lippen komt, wordt hem rijkelijk vergolden; En wat iemands handen doen, valt terug op hemzelf.
15 Bedakova pot je v njegovih lastnih očeh pravilna, toda kdor prisluhne nasvetu, je moder.
De dwaze houdt zijn weg voor recht; Alleen wie naar raad luistert, is wijs.
16 Bedakov bes je takoj znan, toda razsoden človek prikriva sramoto.
Een dwaas laat ogenblikkelijk zijn woede blijken, Wijs is hij, die een belediging doodzwijgt.
17 Kdor govori resnico, naznanja pravičnost, toda kriva priča prevaro.
Wie waarheid spreekt, verbreidt recht; Maar een valse getuige pleegt bedrog.
18 Tam je, ki govori kakor prebadanje z mečem, toda jezik modrega je zdravje.
Sommigen laten zich woorden ontvallen als dolkstoten, Maar de tong der wijzen verzacht.
19 Ustnica resnice bo utrjena za vedno, toda lažniv jezik je samo za trenutek.
Het woord der waarheid houdt eeuwig stand, Een leugentong slechts een ogenblik.
20 Prevara je v srcu tistih, ki si domišljajo zlo, toda svetovalcem miru je radost.
Ontgoocheling is het lot van wie kwaad beramen; Maar bij hen, die heilzame raad geven, heerst vreugde.
21 Nobeno zlo se ne bo zgodilo pravičnemu, toda zlobni bodo napolnjeni z vragolijo.
Geen kwaad zal den rechtvaardige treffen, Maar de bozen worden door het ongeluk achtervolgd.
22 Lažnive ustnice so ogabnost Gospodu, toda tisti, ki se vedejo odkrito, so njegovo veselje.
Jahweh heeft een afschuw van leugentaal, Maar welbehagen in hen, die de waarheid betrachten.
23 Razsoden človek prikriva spoznanje, toda srce bedakov razglaša nespametnost.
Een wijze houdt zijn wetenschap voor zich, Een dwaas loopt met zijn domheid te koop.
24 Roka marljivega bo vladala, toda leni bo podvržen plačevanju davka.
De hand der vlijtigen zal regeren, Vadsigheid leidt tot slavernij.
25 Potrtost v človekovem srcu ga dela sklonjenega, toda dobra beseda ga dela veselega.
Kommer in het hart maakt een mens neerslachtig, Een goed woord fleurt hem weer op.
26 Pravični je odličnejši od svojega soseda, toda pot zlobnih jih zapeljuje.
Een rechtvaardige vindt zijn weide wel, Maar de weg der bozen voert hen op een dwaalspoor.
27 Len človek ne peče tega, kar je ujel na lovu, toda imetje marljivega človeka je dragoceno.
Een vadsig mens zal geen wild verschalken, Een ijverig mens verwerft een kostbaar bezit.
28 Na poti pravičnosti je življenje in na tej poti ni smrti.
Op de weg der deugd is leven, Het pad der boosheid leidt naar de dood.