Pregovori 1
1 Pregovori Salomona, Davidovega sina, Izraelovega kralja,
De spreuken van Salomo, den zoon van David, den koning van Israel,
2 da bi spoznali modrost in poučevanje, da bi zaznali besede razumevanja,
Om wijsheid en tucht te weten; om te verstaan redenen des verstands;
3 da bi sprejeli poučevanje modrosti, pravice, sodbe in nepristranskost;
Om aan te nemen onderwijs van goed verstand, gerechtigheid, en recht, en billijkheden;
4 da bi dali premetenost preprostemu, mladeniču spoznanje in preudarnost.
Om den slechten kloekzinnigheid te geven, den jongeling wetenschap en bedachtzaamheid.
5 Moder človek bo slišal in bo povečal učenje in razumen človek se bo dokopal k modrim nasvetom,
Die wijs is, zal horen, en zal in lere toenemen; en die verstandig is, zal wijzen raad bekomen;
6 da bo razumel pregovor in razlago, besede modrih in njihove temne izreke.
Om te verstaan een spreuk en de uitlegging, de woorden der wijzen en hun raadselen.
7 Strah Gospodov je začetek spoznanja, toda bedaki prezirajo modrost in poučevanje.
De vrees des HEEREN is het beginsel der wetenschap; de dwazen verachten wijsheid en tucht.
8 Moj sin, prisluhni poučevanju svojega očeta in ne zapusti postave svoje matere,
Mijn zoon! hoor de tucht uws vaders, en verlaat de leer uwer moeder niet;
9 kajti ona bosta ornament milosti tvoji glavi in verižici okoli tvojega vratu.
Want zij zullen uw hoofd een aangenaam toevoegsel zijn, en ketenen aan uw hals.
10 Moj sin, če te grešniki privabljajo, ne privoli.
Mijn zoon! indien de zondaars u aanlokken, bewillig niet;
11 Če rečejo: »Pridi z nami, v zasedi prežimo na kri, brez razloga se tajno pritajimo za nedolžnega,
Indien zij zeggen: Ga met ons, laat ons loeren op bloed, ons versteken tegen den onschuldige, zonder oorzaak;
Laat ons hen levend verslinden, als het graf; ja, geheel en al, gelijk die in den kuil nederdalen; (Sheol h7585)
13 Našli bomo vse dragoceno imetje, svoje hiše bomo napolnili z ukradenim blagom.
Alle kostelijk goed zullen wij vinden, onze huizen zullen wij met roof vullen.
14 Svoj žreb vrzi med nas, vsi imejmo eno mošnjo.«
Gij zult uw lot midden onder ons werpen; wij zullen allen een buidel hebben.
15 Moj sin, ne hodi z njimi na pot, svoje stopalo zadrži pred njihovo stezo,
Mijn zoon! wandel niet met hen op den weg; weer uw voet van hun pad.
16 kajti njihova stopala tečejo k zlu in hitijo, da prelijejo kri.
Want hun voeten lopen ten boze; en zij haasten zich om bloed te storten.
17 Zagotovo je zaman razprostrta mreža v očeh katerekoli ptice.
Zekerlijk, het net wordt tevergeefs gespreid voor de ogen van allerlei gevogelte;
18 In oni prežijo v zasedi na svojo lastno kri, tajno se pritajijo za svoja lastna življenja.
En deze loeren op hun eigen bloed, en versteken zich tegen hun zielen.
19 Takšne so poti vsakega, ki je pohlepen dobička, ki odvzema življenje svojim lastnikom.
Zo zijn de paden van een iegelijk, die gierigheid pleegt; zij zal de ziel van haar meester vangen.
20 Modrost kliče zunaj, svoj glas izreka na ulicah,
De opperste Wijsheid roept overluid daarbuiten; Zij verheft Haar stem op de straten.
21 kliče na glavnem kraju vrveža, v odprtinah velikih vrat, v mestu izreka svoje besede, rekoč:
Zij roept in het voorste der woelingen; aan de deuren der poorten spreekt Zij Haar redenen in de stad;
22 »Doklej boste, vi topi, ljubili topost? In se posmehljivci razveseljevali v svojem posmehovanju in bedaki sovražili spoznanje?
Gij slechten! hoe lang zult gij de slechtigheid beminnen, en de spotters voor zich de spotternij begeren, en de zotten wetenschap haten?
23 Obrnite se na moj opomin. Glejte, na vas bom izlila svojega duha, razglašala vam bom svoje besede.
Keert u tot Mijn bestraffing; ziet, Ik zal Mijn Geest ulieden overvloediglijk uitstorten; Ik zal Mijn woorden u bekend maken.
24 Ker sem klicala, pa ste odklonili, iztegovala sem svojo roko, pa noben človek ni upošteval,
Dewijl Ik geroepen heb, en gijlieden geweigerd hebt; Mijn hand uitgestrekt heb, en er niemand was, die opmerkte;
25 temveč ste zaničevali vse moje svetovanje in niste hoteli mojega opomina,
En gij al Mijn raad verworpen, en Mijn bestraffing niet gewild hebt;
26 se bom tudi jaz smejala ob vaši katastrofi, zasmehovala bom, ko pride vaš strah,
Zo zal Ik ook in ulieder verderf lachen; Ik zal spotten, wanneer uw vreze komt.
27 ko prihaja vaš strah kakor opustošenje in vaše uničenje kakor vrtinčast veter, ko nad vas prihajata tegoba in tesnoba.
Wanneer uw vreze komt gelijk een verwoesting, en uw verderf aankomt als een wervelwind; wanneer u benauwdheid en angst overkomt;
28 Tedaj se bodo obračali name, toda ne bom jim odgovorila, iskali me bodo zgodaj, toda ne bodo me našli,
Dan zullen zij tot Mij roepen, maar Ik zal niet antwoorden; zij zullen Mij vroeg zoeken, maar zullen Mij niet vinden;
29 ker so sovražili spoznanje in niso izbrali strahu Gospodovega.
Daarom, dat zij de wetenschap gehaat hebben, en de vreze des HEEREN niet hebben verkoren.
30 Ničesar niso hoteli od mojega nasveta. Prezirali so vsak moj opomin.
Zij hebben in Mijn raad niet bewilligd; al Mijn bestraffingen hebben zij versmaad;
31 Zato bodo jedli od sadu svoje lastne poti in napolnjeni bodo s svojimi lastnimi naklepi.
Zo zullen zij eten van de vrucht van hun weg, en zich verzadigen met hun raadslagen.
32 Kajti odvračanje od preprostosti jih bo ubilo in uspevanje bedakov jih bo uničilo.
Want de afkering der slechten zal hen doden, en de voorspoed der zotten zal hen verderven.
33 Toda kdorkoli me posluša, bo varno prebival in bo miren pred strahom zla.«
Maar die naar Mij hoort, zal zeker wonen, en hij zal gerust zijn van de vreze des kwaads.
