< Žalostinke 5 >

1 Spomni se, oh Gospod, kaj je prišlo nad nas. Preudari in poglej našo grajo.
Acuérdate, oh SEÑOR, de lo que nos ha sucedido. Ve y mira nuestro oprobio.
2 Naša dediščina je obrnjena k tujcem, naše hiše k neznancem.
Nuestra heredad se ha vuelto a extraños, nuestras casas a forasteros.
3 Sirote smo in brez očeta, naše matere so kakor vdove.
Huérfanos somos sin padre; nuestras madres son como viudas.
4 Svojo vodo smo pili za denar; naš les nam je prodan.
Nuestra agua bebemos por dinero; nuestra leña por precio compramos.
5 Naši vratovi so pod preganjanjem. Trudimo se, pa nimamo počitka.
Persecución padecemos sobre nuestra cerviz; nos cansamos, y no hay para nosotros reposo.
6 Roko smo izročili k Egipčanom in k Asircem, da bi bili nasičeni s kruhom.
Al egipcio y al asirio dimos la mano, para saciarnos de pan.
7 Naši očetje so grešili in jih ni in mi smo nosili njihove krivičnosti.
Nuestros padres pecaron, y son muertos; y nosotros llevamos sus castigos.
8 Služabniki so vladali nad nami. Nikogar ni, da bi nas osvobodil iz njihove roke.
Siervos se enseñorearon de nosotros; no hubo quien nos librase de su mano.
9 Svoj kruh smo prinašali z nevarnostjo za svoja življenja, zaradi meča iz divjine.
Con peligro de nuestras vidas traíamos nuestro pan delante del cuchillo del desierto.
10 Naša koža je bila črna kakor peč zaradi strašne lakote.
Nuestra piel se ennegreció como un horno a causa del ardor del hambre.
11 Posiljevali so ženske na Sionu in device v Judovih mestih.
Violaron a las mujeres en Sion, a las vírgenes en las ciudades de Judá.
12 Z njihovo roko so obesili prince. Obrazi starešin niso bili spoštovani.
A los príncipes colgaron con su mano; no respetaron el rostro de los ancianos.
13 Zajeli so mladeniče, da meljejo in otroci so padali pod lesom.
Llevaron los jóvenes a moler, y los niños desfallecieron en la leña.
14 Starešine so odšli od velikih vrat, mladeniči od svoje glasbe.
Los ancianos cesaron de la puerta, los jóvenes de sus canciones.
15 Veselje našega srca je prenehalo, naš ples je obrnjen v žalovanje.
Cesó el gozo de nuestro corazón; nuestro corro se tornó en luto.
16 Krona je padla iz naše glave. Gorje nam, da smo grešili!
Cayó la corona de nuestra cabeza. ¡Ay ahora de nosotros! Porque pecamos.
17 Zaradi tega peša naše srce, zaradi teh stvari so zatemnjene naše oči.
Por esto fue entristecido nuestro corazón, por esto se entenebrecieron nuestro ojos,
18 Zaradi gore Sion, ki je zapuščena, lisice hodijo po njej.
Por el Monte de Sion que está asolado; zorras andan en él.
19 Ti, oh Gospod, ostajaš na veke, tvoj prestol od roda do roda.
Mas tú, SEÑOR, permanecerás para siempre; tu trono de generación en generación.
20 Zakaj nas pozabljaš na veke in nas zapuščaš za tako dolgo?
¿Por qué te olvidarás para siempre de nosotros, y nos dejarás por largos días?
21 Obrni nas k sebi, oh Gospod in mi bomo obrnjeni; obnovi naše dni kakor od davnine.
Vuélvenos, oh SEÑOR, a ti, y nos volveremos; renueva nuestros días como al principio.
22 Toda popolnoma si nas zavrgel. Zelo si ogorčen zoper nas.
Porque repeliendo nos has desechado; te has airado contra nosotros en gran manera.

< Žalostinke 5 >