< Žalostinke 3 >

1 Jaz sem človek, ki je videl stisko s palico njegovega besa.
Yo soy un hombre que vio aflicción en la vara de su enojo.
2 Vodil me je in me privedel v temo, toda ne v svetlobo.
Guióme, y me llevó en tinieblas, mas no en luz.
3 Zagotovo je obrnjen zoper mene; svojo roko je obračal zoper mene ves dan.
Ciertamente contra mí volvió, y revolvió su mano todo el día.
4 Postaral je moje meso in mojo kožo, zlomil je moje kosti.
Hizo envejecer mi carne y mi piel: quebrantó mis huesos.
5 Zidal je zoper mene in me obdal z žolčem in muko.
Edificó contra mí, y cercó me de tóxico, y de trabajo.
6 Postavil me je v temne kraje, kakor tiste, ki so mrtvi od davnine.
Asentóme en oscuridades como los muertos para siempre.
7 Ogradil me je naokoli, da ne morem priti ven. Mojo verigo je naredil težko.
Cercóme de seto, y no saldré: agravó mis grillos.
8 Tudi ko jokam in vpijem, on ustavlja mojo molitev.
Aun cuando clamé, y di voces, cerró mi oración.
9 Moje steze je obdal s klesanim kamnom, moje poti je storil sprijene.
Cercó de seto mis caminos a piedra tajada: torció mis senderos.
10 Bil mi je kakor medved, ki preži v zasedi in kakor lev na skrivnih krajih.
Oso que asecha fue para mí, león en escondrijos.
11 Moje poti je obrnil vstran in me raztrgal. Naredil me je zapuščenega.
Torció mis caminos, y despedazóme: tornóme asolado.
12 Upognil je svoj lok in me postavil kakor tarčo za puščico.
Su arco entesó, y púsome como blanco a la saeta.
13 Puščicam svojega tula je storil, da vstopijo v mojo notranjost.
Hizo entrar en mis riñones la saetas de su aljaba.
14 Bil sem v posmeh vsemu svojemu ljudstvu in ves dan njihova pesem.
Fui escarnio a todo mi pueblo, canción de ellos todos los días.
15 Nasičeval me je z grenkobo, opijanjal me je s pelinom.
Hartóme de amarguras, embriagóme de ajenjos.
16 Prav tako je moje zobe zlomil z ostrimi kamni, pokril me je s pepelom.
Quebróme los dientes con cascajo, cubrióme de ceniza.
17 Mojo dušo si odstranil daleč stran od miru. Pozabil sem uspevanje.
Y mi alma se alejó de la paz, olvidéme del bien.
18 Rekel sem: »Moja moč in moje upanje je izginilo od Gospoda,
Y dije: Pereció mi fortaleza, y mi esperanza de Jehová.
19 spominjajoč se moje stiske in moje bede, pelina in žolča.
Acuérdate de mi aflicción, y de mi abatimiento, del ajenjo, y de la hiel.
20 Moja duša jih ima še vedno v spominu in je ponižana v meni.
Acordándose se acordará, porque mi alma es humillada en mí.
21 To si ponovno kličem v svoj um, zato imam upanje.
Esto reduciré a mi corazón; por tanto esperaré.
22 To je od Gospodovih milosti, da nismo použiti, ker njegova sočutja ne odnehajo.
Misericordias de Jehová son, que no somos consumidos; porque sus misericordias nunca desfallecieron.
23 Ta so nova vsako jutro. Velika je tvoja zvestoba.
Nuevas cada mañana: grande es tu fe.
24 Gospod je moj delež, pravi moja duša, zato bom upal vanj.
Mi parte es Jehová, dijo mi alma: por tanto a él esperaré.
25 Gospod je dober vsem tistim, ki čakajo nanj; duši, ki ga išče.
Bueno es Jehová a los que en él esperan, al alma que le buscare.
26 Dobro je, da bi človek upal in tiho čakal na Gospodovo rešitev duše.
Bueno es esperar callando en la salud de Jehová.
27 Dobro je za človeka, da nosi jarem v svoji mladosti.
Bueno es al varón, si llevare el yugo desde su mocedad.
28 Sedi sam in molči, ker ga je nosil na sebi.
Asentarse ha solo, y callará; porque llevó sobre sí.
29 Svoja usta polaga v prah, morda bi bilo lahko še upanje.
Pondrá su boca en el polvo, si quizá habrá esperanza.
30 Svoje lice daje tistemu, ki ga udarja, napolnjen je z grajo.
Dará la mejilla al que le hiriere: hartarse ha de afrenta.
31 Kajti Gospod ne bo zavrgel na veke,
Porque el Señor no desechará para siempre.
32 toda čeprav je povzročil žalost, bo vendar imel sočutje glede na množico svojih usmiljenj.
Antes si afligiere, también se compadecerá según la multitud de sus misericordias.
33 Kajti on ni voljan prizadeti niti užalostiti človeških otrok.
Porque no aflige, ni congoja de su corazón a los hijos de los hombres.
34 Da bi pod svojimi stopali zdrobil vse jetnike zemlje,
Para desmenuzar debajo de sus pies todos los encarcelados de la tierra;
35 da bi odvrnil človekovo pravico pred obrazom Najvišjega,
Para hacer apartar el derecho del hombre delante de la presencia del Altísimo;
36 da človeka spodkoplje v njegovi pravdi, [tega] Gospod ne odobrava.
Para trastornar al hombre en su causa, el Señor no lo sabe.
37 Kdo je tisti, ki pravi in se to zgodi, ko Gospod tega ne zapove?
¿Quién será pues aquel que diga, que vino algo que el Señor no mandó?
38 Iz ust Najvišjega ne izhaja zlo in dobro?
¿De la boca del Altísimo no saldrá malo ni bueno?
39 Zakaj se živeči človek pritožuje, človek zaradi kaznovanja svojih grehov?
¿Por qué pues tiene dolor el hombre viviente, el hombre en su pecado?
40 Preiščimo in preizkusimo svoje poti in se ponovno obrnimo h Gospodu.
Escudriñemos nuestros caminos, y busquemos, y volvámonos a Jehová.
41 Vzdignimo svoja srca s svojimi rokami k Bogu v nebesih.
Levantemos nuestros corazones con las manos a Dios en los cielos.
42 Pregrešili smo se in uprli. Ti nisi oprostil.
Nosotros habemos rebelado, y fuimos desleales: por tanto tú no perdonaste.
43 Pokril si [nas] s svojo jezo in nas preganjal. Umoril si, nisi se usmilil.
Tendiste la ira, y perseguístenos; mataste, no perdonaste.
44 Pokril si se z oblakom, da naša molitev ne bi šla skozi.
Cubrístete de nube, porque no pasase la oración.
45 Naredil si nas kakor izvržek in zavrnitev v sredi ljudstev.
Raedura y abominación nos tornaste en medio de los pueblos.
46 Vsi naši sovražniki so odprli svoja usta zoper nas.
Todos nuestros enemigos abrieron sobre nosotros su boca.
47 Strah in zanka sta prišla nad nas, opustošenje in uničenje.
Temor, y lazo fue a nosotros, asolamiento, y quebrantamiento.
48 Moje oko teče navzdol z rekami voda, zaradi uničenja hčere mojega ljudstva.
Ríos de aguas echan mis ojos por el quebrantamiento de la hija de mi pueblo.
49 Moje oko se izliva in ne preneha, brez kakršnegakoli predaha,
Mis ojos destilan, y no cesan; porque no hay relajación,
50 dokler Gospod ne pogleda dol in ne pogleda iz nebes.
Hasta que Jehová mire, y vea desde los cielos.
51 Moje oko prizadeva moje srce, zaradi vseh hčera mojega mesta.
Mis ojos contristaron a mi alma por todas las hijas de mi ciudad.
52 Moji sovražniki so me boleče preganjali kakor ptico, brez vzroka.
Cazando me cazarón mis enemigos como a ave, sin porqué.
53 Moje življenje so odsekali v grajski ječi in name vrgli kamen.
Ataron mi vida en mazmorra, y pusieron piedra sobre mí.
54 Vode so mi tekle čez glavo; potem sem rekel: »Odsekan sem.«
Aguas vinieron de avenida sobre mi cabeza: yo dije: Muerto soy.
55 Klical sem k tvojemu imenu, oh Gospod, iz globine grajske ječe.
Invoqué tu nombre, o! Jehová, desde la cárcel profunda.
56 Slišal si moj glas. Ne skrivaj svojega ušesa ob mojem dihanju, ob mojem klicu.
Oíste mi voz: no escondas tu oído a mi clamor, para que yo respire.
57 Priteguješ me na dan, ko sem klical k tebi. Ti praviš: »Ne boj se.«
Acercástete el día que te invoqué: dijiste: No temas.
58 Oh Gospod, zagovarjal si pravde moje duše, odkupil si moje življenje.
Pleiteaste, Señor, la causa de mi alma, redimiste mi vida.
59 Oh Gospod, videl si mojo krivico. Ti sodi mojo pravdo.
Tú has visto, o! Jehová, mi sin razón: pleitea mi causa.
60 Videl si vse njihovo maščevanje in vse njihove zamisli zoper mene.
Tú has visto, toda su venganza, todos sus pensamientos contra mí.
61 Slišal si njihovo grajo, oh Gospod in vse njihove zamisli zoper mene;
Tu has oído la afrenta de ellos, o! Jehová, todos sus pensamientos contra mí:
62 ustnice tistih, ki se vzdigujejo zoper mene in njihovo premišljevanje zoper mene ves dan.
Los dichos de los que se levantaron contra mí, y su pensamiento contra mí siempre.
63 Glej, njihovo usedanje in njihovo vzdigovanje; jaz sem njihova glasba.
Su sentarse, y su levantarse mira: yo soy su canción.
64 Vrni jim povračilo, oh Gospod, glede na delo njihovih rok.
Págales paga, o! Jehová, según la obra de sus manos.
65 Daj jim bridkost srca, svoje prekletstvo nad njimi.
Dáles ansia de corazón, dáles tu maldición.
66 Preganjaj jih in jih uniči v jezi izpod Gospodovih nebes.
Persíguelos en furor, y quebrántalos de debajo de los cielos, o! Jehová.

< Žalostinke 3 >