< Žalostinke 3 >

1 Jaz sem človek, ki je videl stisko s palico njegovega besa.
من ئەو پیاوەم کە زەلیلیم بینی بە گۆچانی تووڕەیی ئەو.
2 Vodil me je in me privedel v temo, toda ne v svetlobo.
منی بە پێش خۆی دا و منی بە تاریکاییدا برد، بەبێ هیچ ڕووناکییەک.
3 Zagotovo je obrnjen zoper mene; svojo roko je obračal zoper mene ves dan.
بێگومان، دەستی لە دژی من بەرزدەکاتەوە بە بەردەوامی و بە درێژایی ڕۆژ.
4 Postaral je moje meso in mojo kožo, zlomil je moje kosti.
گۆشت و پێستی منی پیرکرد، ئێسکەکانی شکاندم.
5 Zidal je zoper mene in me obdal z žolčem in muko.
دەوری گرتم و گەمارۆی دام بە ژەهر و ناخۆشی.
6 Postavil me je v temne kraje, kakor tiste, ki so mrtvi od davnine.
ناچاری کردم لەناو تاریکیدا نیشتەجێ بم وەک ئەوانەی لەمێژە مردوون.
7 Ogradil me je naokoli, da ne morem priti ven. Mojo verigo je naredil težko.
لەناو پەرژینێک بەندی کرد بۆ ئەوەی نەتوانم هەڵبێم، زنجیرەکانی منی قورس کرد.
8 Tudi ko jokam in vpijem, on ustavlja mojo molitev.
هەروەها کاتێک هاوار دەکەم و داوای فریاکەوتن دەکەم، بەڵام نزاکانم ڕادەگرێت.
9 Moje steze je obdal s klesanim kamnom, moje poti je storil sprijene.
بەردی تاشراوی کەڵەکە کرد و ڕێگای منی پێ گرت، ڕێڕەوەکانی منی خواروخێچ کرد.
10 Bil mi je kakor medved, ki preži v zasedi in kakor lev na skrivnih krajih.
وەک ورچێک بۆم لە بۆسەدایە، وەک شێرێک خۆی مات دەکات،
11 Moje poti je obrnil vstran in me raztrgal. Naredil me je zapuščenega.
منی لەڕێ لادا و پارچەپارچەی کردم، منی وێران کرد.
12 Upognil je svoj lok in me postavil kakor tarčo za puščico.
کەوانەکەی ڕاکێشا منی کردە نیشانەی تیرەکانی.
13 Puščicam svojega tula je storil, da vstopijo v mojo notranjost.
تیرەکانی تیردانەکەی لە دڵم چەقاند.
14 Bil sem v posmeh vsemu svojemu ljudstvu in ves dan njihova pesem.
هەموو گەلەکەم سووکایەتیم پێ دەکەن، بە درێژایی ڕۆژ بە گۆرانی گاڵتەم پێ دەکەن.
15 Nasičeval me je z grenkobo, opijanjal me je s pelinom.
تێری کردم لە تاڵی، زەقنەبووتی دەرخوارد دام.
16 Prav tako je moje zobe zlomil z ostrimi kamni, pokril me je s pepelom.
بە چەو ددانەکانی منی وردوخاش کرد، منی لەناو خۆڵەمێش پەستایەوە.
17 Mojo dušo si odstranil daleč stran od miru. Pozabil sem uspevanje.
من لە ئاشتی بێبەش کراوم، سەرکەوتنم لەبیرچووەوە.
18 Rekel sem: »Moja moč in moje upanje je izginilo od Gospoda,
ئینجا گوتم، «شکۆمەندیم نەما، هەروەها هیوام بە یەزدان بڕا.»
19 spominjajoč se moje stiske in moje bede, pelina in žolča.
دێتەوە بیرم، ڕۆژانی زەلیلی و سەرگەردانیم، وەک ژەهر و زەقنەبووت بوون.
20 Moja duša jih ima še vedno v spominu in je ponižana v meni.
بە باشی بەبیرم دێتەوە، لە ناخەوە ڕۆحم خەمبارە.
21 To si ponovno kličem v svoj um, zato imam upanje.
بەڵام ئەوە دەهێنمەوە یادم و لەبەر ئەوە هیوام هەیە:
22 To je od Gospodovih milosti, da nismo použiti, ker njegova sočutja ne odnehajo.
بەهۆی خۆشەویستی نەگۆڕی یەزدانە کە لەناونەچووین، چونکە بەزەییەکەی تەواو نابێت.
23 Ta so nova vsako jutro. Velika je tvoja zvestoba.
ئەوانەت هەموو بەیانییەک نوێن؛ دڵسۆزییەکەت چەند گەورەیە.
24 Gospod je moj delež, pravi moja duša, zato bom upal vanj.
بە خۆم دەڵێم: «یەزدان بەشی منە، لەبەر ئەوە هیوام بەوە.»
25 Gospod je dober vsem tistim, ki čakajo nanj; duši, ki ga išče.
یەزدان چاکە بۆ ئەوانەی هیوایان بەو هەیە، بۆ ئەو کەسەی داوای ئەو دەکات.
26 Dobro je, da bi človek upal in tiho čakal na Gospodovo rešitev duše.
باشە بۆ کەسێک بە بێدەنگی چاوەڕێ بکات بۆ هاتنی ڕزگاریی یەزدان.
27 Dobro je za človeka, da nosi jarem v svoji mladosti.
باشە پیاو نیر هەڵبگرێت هەر لە تەمەنی منداڵییەوە.
28 Sedi sam in molči, ker ga je nosil na sebi.
با بە تەنها دانیشێت و بێدەنگ بێت، چونکە یەزدان ئەمەی بەسەرهێناوە.
29 Svoja usta polaga v prah, morda bi bilo lahko še upanje.
با سەری بخاتە ناو خاکوخۆڵ، لەوانەیە هێشتا هیوای مابێت.
30 Svoje lice daje tistemu, ki ga udarja, napolnjen je z grajo.
با ڕوومەتی بۆ ئەوە ڕابگرێت کە لێی دەدات، با تێربێت لە ڕیسوایی.
31 Kajti Gospod ne bo zavrgel na veke,
چونکە کەس بۆ هەتاهەتایە لەلایەن پەروەردگارەوە ڕەت ناکرێتەوە.
32 toda čeprav je povzročil žalost, bo vendar imel sočutje glede na množico svojih usmiljenj.
لەگەڵ ئەوەی دڵتەنگی دەهێنێت، میهرەبانیش نیشان دەدات، بەپێی گەورەیی خۆشەویستییە نەگۆڕەکەی.
33 Kajti on ni voljan prizadeti niti užalostiti človeških otrok.
ئەو کەس لە دڵەوە زەلیل ناکات و دڵتەنگی ناکات.
34 Da bi pod svojimi stopali zdrobil vse jetnike zemlje,
تێکشکاندنی دیلەکانی هەموو زەوی لەژێر پێ،
35 da bi odvrnil človekovo pravico pred obrazom Najvišjega,
یان بێبەشکردنی کەسێک لە مافی خۆی لەبەردەم خودای هەرەبەرز،
36 da človeka spodkoplje v njegovi pravdi, [tega] Gospod ne odobrava.
یان بەدوورگرتنی مرۆڤ لە دادپەروەری، ئایا پەروەردگار هەموو ئەمانە نابینێت؟
37 Kdo je tisti, ki pravi in se to zgodi, ko Gospod tega ne zapove?
کێ دەتوانێت قسە بکات قسەکەی بێتەجێ، ئەگەر پەروەردگار فەرمانی نەدابێت؟
38 Iz ust Najvišjega ne izhaja zlo in dobro?
ئایا ڕوودانی چاکە و خراپە بە فەرمایشتی خودای هەرەبەرز نییە؟
39 Zakaj se živeči človek pritožuje, človek zaradi kaznovanja svojih grehov?
بۆچی مرۆڤی زیندوو گلەیی بکات کاتێک لەسەر گوناهەکانی سزا دەدرێت؟
40 Preiščimo in preizkusimo svoje poti in se ponovno obrnimo h Gospodu.
با هەڵسوکەوتمان بپشکنین و تاقی بکەینەوە و بگەڕێینەوە بۆ لای یەزدان.
41 Vzdignimo svoja srca s svojimi rokami k Bogu v nebesih.
با دڵ و دەستمان بەرزبکەینەوە بۆ خودا لە ئاسمان، بڵێین:
42 Pregrešili smo se in uprli. Ti nisi oprostil.
«ئێمە گوناهمان کرد و یاخی بووین، تۆش لێمان خۆش نەبوویت.
43 Pokril si [nas] s svojo jezo in nas preganjal. Umoril si, nisi se usmilil.
«خۆت بە تووڕەیی داپۆشی و ڕاوتناین، بەبێ بەزەیی ئێمەت کوشت.
44 Pokril si se z oblakom, da naša molitev ne bi šla skozi.
بە هەور خۆت داپۆشی بۆ ئەوەی نوێژەکانمان نەگاتە لات.
45 Naredil si nas kakor izvržek in zavrnitev v sredi ljudstev.
ئێمەت کرد بە پاشەڕۆ و نەویستراو لەنێو گەلان.
46 Vsi naši sovražniki so odprli svoja usta zoper nas.
«هەموو دوژمنانمان دەمیان لێمان کردەوە.
47 Strah in zanka sta prišla nad nas, opustošenje in uničenje.
ترس و تەڵە باڵی بەسەرماندا کێشا، لەناوچوون و وێرانی.»
48 Moje oko teče navzdol z rekami voda, zaradi uničenja hčere mojega ljudstva.
چاوەکانم کانی فرمێسک هەڵدەڕێژن لەبەر ئەوەی گەلەکەم لەناوچوون.
49 Moje oko se izliva in ne preneha, brez kakršnegakoli predaha,
چاوەکانم فرمێسک هەڵدەڕێژن و ناوەستن بەبێ پسانەوە،
50 dokler Gospod ne pogleda dol in ne pogleda iz nebes.
تاوەکو یەزدان لە ئاسمانەوە تەماشای خوارەوە بکات و ببینێت.
51 Moje oko prizadeva moje srce, zaradi vseh hčera mojega mesta.
ئەوەی دەیبینم گیانم ئازار دەدات لەبەر ئازاری کچانی شارەکەم.
52 Moji sovražniki so me boleče preganjali kakor ptico, brez vzroka.
ئەوانەی دوژمنی من بوون بەبێ هۆ وەک چۆلەکە ڕاویان کردم.
53 Moje življenje so odsekali v grajski ječi in name vrgli kamen.
بە زیندووێتی منیان فڕێدا ناو چاڵ، بەردیان تێمگرت.
54 Vode so mi tekle čez glavo; potem sem rekel: »Odsekan sem.«
نوقومی ئاو بووم، گوتم: «خەریکە بمرم.»
55 Klical sem k tvojemu imenu, oh Gospod, iz globine grajske ječe.
ئەی یەزدان، لە قووڵایی چاڵەوە بە ناوی تۆوە نزا دەکەم.
56 Slišal si moj glas. Ne skrivaj svojega ušesa ob mojem dihanju, ob mojem klicu.
گوێت لە دەنگم بوو: «گوێت دامەخە کاتێک هاوار و هانات بۆ دەهێنم.»
57 Priteguješ me na dan, ko sem klical k tebi. Ti praviš: »Ne boj se.«
ئەو ڕۆژەی نزام بۆ کردیت نزیک بوویتەوە، فەرمووت: «مەترسە!»
58 Oh Gospod, zagovarjal si pravde moje duše, odkupil si moje življenje.
ئەی پەروەردگار، بەرگریت لە کێشەی من کرد، ژیانی منت کڕییەوە.
59 Oh Gospod, videl si mojo krivico. Ti sodi mojo pravdo.
ئەی یەزدان، ستەمدیدەیی منت بینی. دادوەری کێشەکەم بکە!
60 Videl si vse njihovo maščevanje in vse njihove zamisli zoper mene.
هەموو تۆڵەسەندنەوەکەی ئەوانت بینی، هەموو پیلانەکانیان لە دژی من.
61 Slišal si njihovo grajo, oh Gospod in vse njihove zamisli zoper mene;
ئەی یەزدان، گوێت لە ڕیسواکردنەکەیان بوو، هەموو پیلانەکانیان لە دژی من؛
62 ustnice tistih, ki se vzdigujejo zoper mene in njihovo premišljevanje zoper mene ves dan.
ئەوەی دوژمنەکانم بە درێژایی ڕۆژ لە دژی من باسی دەکەن و دەیچرپێنن.
63 Glej, njihovo usedanje in njihovo vzdigovanje; jaz sem njihova glasba.
تەماشایان بکە! هەستان و دانیشتنیان، بە گۆرانییەکانیان گاڵتەم پێ دەکەن.
64 Vrni jim povračilo, oh Gospod, glede na delo njihovih rok.
ئەی یەزدان، سزایان بدە، بەپێی کردەوەکانی دەستیان.
65 Daj jim bridkost srca, svoje prekletstvo nad njimi.
پێچە لەسەر دڵیان دابنێ، با نەفرەتت لەسەریان بێت!
66 Preganjaj jih in jih uniči v jezi izpod Gospodovih nebes.
بە تووڕەییەوە ڕاویان بنێ و لەناویان ببە لەژێر ئاسمانی یەزداندا.

< Žalostinke 3 >