Janez 2
1 In tretji dan je bila v galilejski Kani svatba in Jezusova mati je bila tam.
Dwa dni później, w Kanie Galilejskiej, odbywało się wesele, w którym uczestniczyła matka Jezusa.
2 Na svatbo pa so bili povabljeni tako Jezus kakor njegovi učenci.
Zaproszono na nie również Jezusa i Jego uczniów.
3 In ko je zmanjkalo vina, mu Jezusova mati reče: »Vina nimajo.«
I zdarzyło się tak, że zabrakło wina. Matka powiedziała o tym Jezusowi: —Nie mają już wina.
4 Jezus ji reče: »Ženska, kaj imam opraviti s teboj? Moja ura še ni prišla.«
—To chyba nie jest ani mój, ani twój problem—odpowiedział. —Jeszcze nie przyszła na Mnie pora.
5 Njegova mati reče služabnikom: »Karkoli vam reče, to storite.«
Ona jednak poleciła służbie: —Zróbcie wszystko, co wam powie.
6 In tam je bilo postavljenih šest kamnitih posod za vodo, po običaju judovskega očiščevanja, ki so vsebovale vsaka po dva ali tri sodčke.
A stało tam sześć kamiennych dzbanów, przygotowanych do żydowskiego obrzędu oczyszczenia. Każdy z nich mógł pomieścić jakieś osiemdziesiąt lub sto litrów.
7 Jezus jim reče: »Napolnite posode za vodo z vodo.« In napolnili so jih do roba.
Jezus powiedział więc: —Napełnijcie je wodą. A gdy słudzy nalali wody aż po brzegi, dodał:
8 In reče jim: »Zajemite torej in nesite k vodju gostije.« In oni so to odnesli.
—Zaczerpnijcie teraz i zanieście gospodarzowi wesela.
9 Ko je vodja gostije pokusil vodo, ki je postala vino in ni vedel, od kod je bila (toda služabniki, ki so zajemali vodo, so vedeli), je vodja gostije poklical ženina
Gdy gospodarz skosztował wody przemienionej w wino (nie wiedząc, skąd się wzięło, choć słudzy wiedzieli), zawołał pana młodego i rzekł:
10 ter mu reče: »Vsak človek na začetku postavi dobro vino, potem pa, ko se ljudje temeljito napijejo, to, ki je slabše. Toda ti si dobro vino prihranil do zdaj.«
—Zazwyczaj najpierw podaje się lepsze wino. Później, gdy goście już sobie podpiją—trochę gorsze. A ty najlepsze zostawiłeś na koniec.
11 Ta začetek čudežev je Jezus storil v galilejski Kani in jasno pokazal svojo slavo in njegovi učenci so verovali vanj.
W ten oto sposób w Kanie Galilejskiej Jezus dokonał pierwszego cudu. Objawił przez to swoją chwałę i uwierzyli w Niego Jego uczniowie.
12 Po tem je odšel dol v Kafarnáum, on in njegova mati, njegovi bratje ter njegovi učenci in tam so ostali ne mnogo dni.
Po weselu, razem z matką, braćmi i uczniami udał się na kilka dni do Kafarnaum.
13 In blizu je bila judovska pasha in Jezus je odšel gor v Jeruzalem
Ponieważ zbliżało się święto Paschy, Jezus poszedł do Jerozolimy.
14 in našel v templju te, ki so prodajali vole in ovce in golobice in menjalce denarja sedeti.
W świątyni natknął się na kupców sprzedających bydło, owce i gołębie ofiarne. Spotkał tam też ludzi zajmujących się wymianą pieniędzy.
15 In ko je iz majhnih vrvi naredil bič, jih je vse izgnal iz templja in ovce in vole in iztresel denar menjalcem ter prevrnil mize
Zrobił więc sobie bicz ze sznurów i zaczął wszystkich wyganiać ze świątyni—zwierzęta też. Powywracał stoły wymieniających pieniądze i porozrzucał monety.
16 in rekel tem, ki so prodajali golobice: »Odnesite te stvari od tod. Ne delajte hiše mojega Očeta za hišo trgovanja.«
Sprzedającym gołębie rozkazał: —Zabierajcie się stąd! Nie róbcie targowiska z domu mojego Ojca!
17 In njegovi učenci so se spomnili, da je bilo pisano: ›Gorečnost za tvojo hišo me je použila.‹
Wtedy uczniowie przypomnieli sobie słowa Pisma: „Jestem pochłonięty troską o Twój dom”.
18 Potem so Judje odgovorili in mu rekli: »Kakšno znamenje nam pokažeš, glede na to, da delaš te stvari?«
Żydowscy przywódcy dopytywali Jezusa: —Jakim prawem wyrzuciłeś ze świątyni sprzedawców? Czy uwiarygodnisz to jakimś znakiem z nieba?
19 Jezus je odgovoril in jim rekel: »Uničite ta tempelj in v treh dneh ga bom postavil pokonci.«
—Tak—odpowiedział Jezus. —Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzy dni ją odbuduję.
20 Tedaj so Judje rekli: »Ta tempelj je bil v gradnji šestinštirideset let, ti pa ga hočeš postaviti v treh dneh?«
—Co takiego?!—wykrzyknęli. —Budowano ją czterdzieści sześć lat, a ty odbudujesz ją w trzy dni?!
21 Toda govoril je o templju svojega telesa.
Lecz Jezus, mówiąc o świątyni, miał na myśli własne ciało.
22 Ko je bil torej obujen od mrtvih, so se njegovi učenci spomnili, da jim je to rekel in verjeli so pismu ter besedi, ki jo je Jezus rekel.
Gdy zmartwychwstał, uczniowie przypomnieli sobie tę wypowiedź i uwierzyli Pismu i słowom Jezusa.
23 Torej ko je bil za pasho, na praznični dan, v Jeruzalemu, so mnogi, ko so videli čudeže, ki jih je storil, verovali v njegovo ime.
W czasie tego święta wielu ludzi uwierzyło w Niego. Widzieli bowiem cuda, jakie czynił w Jerozolimie.
24 Toda Jezus se jim ni zaupal, ker je vse ljudi poznal
Ale Jezus nie ufał im, bo znał serca wszystkich ludzi.
25 in ni potreboval, da bi kdorkoli pričeval o človeku, kajti vedel je, kaj je bilo v človeku.
Nie potrzebował też, aby ktoś Go przekonywał o swoich intencjach. Dokładnie bowiem wiedział, co się kryje w każdym człowieku.
