Job 9

1 Potem je Job odgovoril in rekel:

Dia namaly Joba ka nanao hoe:

2 »Vem, to je tako res. Toda kako bi človek mogel biti pravičen z Bogom?

Fantatro tokoa fa izany no izy; Fa aiza no hahamarina ny zanak’ olombelona eo anatrehan’ Andriamanitra?

3 Če se hoče pričkati z njim, mu ne more odgovoriti eno od tisočih.

Raha te-hifandahatra aminy izy, dia tsy mahavaly teny Azy na dia iray amin’ ny arivo aza.

4 On je moder v srcu in mogočen v moči; kdo se je utrdil zoper njega in je uspel?

Hendry am-po Izy sady matanjaka amin’ ny hery; iza no nikiry nanohitra Azy ka tsy naninona?

5 Ki odstranja gore in ne vedo, ki jih prevrača v svoji jezi.

Izay mamindra tendrombohitra, nefa ireny tsy mahalala akory, izay mamadika azy amin’ ny fahatezerany,

6 Ki trese zemljo iz njenega kraja in njeni stebri trepetajo.

Ary mampihorohoro ny tany ho afaka amin’ ny fitoerany, ka mihozongozona ny andriny;

7 Ki zapoveduje soncu in ta ne vzhaja in pečati zvezde.

Mandidy ny masoandro Izy, ka tsy miposaka iny, ary manisy tombo-kase manafina ny kintana;

8 Ki sam razprostira nebo in stopa po valovih morja.

Sady Izy irery ihany no mamelatra ny lanitra sy mandia ny onjan-dranomasina;

9 Ki dela Arktur, Orion, Gostosevce in južne sobe.

Manao ireo kintana lehibe Izy, dia ny Bera sy ny Telonohorefy ary ny Ikotokelimiadilaona sy ireo kintana maro any atsimo,

10 Ki dela velike stvari neodkrite, da, in čudeže brez števila.

Ary manao zava-dehibe tsy takatry ny saina, eny, fahagagana tsy hita isa.

11 Glej! Hodi poleg mene, jaz pa ga ne vidim; gre tudi naprej, toda jaz ga ne zaznavam.

Indro, mandalo ahy Izy, nefa tsy hitako; Ary mihelina Izy, nefa tsy fantatro.

12 Glej, odvzema, kdo ga lahko ovira? Kdo mu bo rekel: ›Kaj delaš?‹

Indro, mipaoka Izy, ka iza no mahasakana Azy? Iza no hanao aminy hoe: Inona no ataonao?

13 Če Bog ne bo umaknil svoje jeze, se ponosni pomočniki sklonijo pod njim.

Andriamanitra tsy mampitony ny fahatezerany; Ny mpanampy an-dRahaba aza dia mitanondrika eo ambaniny.

14 Kako mnogo manj bi mu jaz mogel odgovoriti in izbrati svoje besede, da razpravljam z njim?

Mainka fa izaho tsy mahavaly Azy, na mahafidy teny hifandaharako aminy;

15 Kateremu, čeprav bi bil pravičen, vendar ne bi mogel odgovoriti, temveč bi naredil ponižno prošnjo svojemu sodniku.

Fa na dia marina aza aho, dia tsy hahavaly tsy akory; Hifona amin’ Ilay manana ady amiko no hany heriko.

16 Če sem klical in mi je odgovoril, vendar ne bi verjel, da je prisluhnil mojemu glasu.

Raha mba niantso aho, ka namaly ahy aza Izy, dia tsy ho nino aho fa hanaiky ny fitarainako Izy.

17 Kajti lomi me z viharjem in brez razloga množi moje rane.

Fa manorotoro ahy amin’ ny tafio-drivotra Izy ka manamaro ny feriko tsy ahoan-tsy ahoana.

18 Ne bo mi pustil, da zajamem sapo, temveč me napolnjuje z grenkobo.

Sady tsy avelany haka aina akory aho, fa vokisany zava-mangidy.

19 Če govorim o moči, glej, on je močan, če pa o sodbi, kdo mi bo določil čas zagovarjanja?

Raha ny amin’ ny herin’ ny mahery, dia: Indro ary! Ary ny amin’ ny fitsarana: Iza no hifandahatra amiko?

20 Če jaz sebe opravičim, me bodo moja lastna usta obsodila. Če rečem: ›Jaz sem popoln, ‹ se bo izkazalo, da sem sprevržen.

Na dia marina aza aho, dia hanameloka ahy ihany ny vavako; Ary na dia tsy manan-tsiny aza aho, dia hanao ahy ho meloka Izy.

21 Čeprav bi bil popoln, vendar ne bi poznal svoje duše; preziral bi svoje življenje.

Marina aho, ataoko tsinontsinona ny aiko; Tsy ahoako izay ho velona.

22 To je ena stvar, zato sem rekel to: ›On uničuje popolnega in zlobnega.‹

Tsy misy hafa aminy, ka izany no nanaovako hoe: Ny marina sy ny meloka dia samy aringany avokoa.

23 Če nadloga nenadoma ubije, se bo posmehoval ob sojenju nedolžnih.

Raha misy loza mahafaty tampoka, dia mihomehy ny fizahan-toetra ny marina Izy.

24 Zemlja je dana v roko zlobnega. On zakriva obličja njenih sodnikov. Če ne, kje in kdo je on?

Ny tany efa voatolotra ho eo an-tànan’ ny ratsy fanahy; Manarona ny tavan’ ny mpitsara eo Izy; Raha tsy Izy no manao izany, dia iza, kosa ary?

25 Torej moji dnevi so hitrejši kakor tekač. Odletijo proč, ničesar dobrega ne vidijo.

Ny androko dia faingana noho ny tsimandoa; Lasa ireny ka tsy nahita soa akory.

26 Minili so kakor nagle ladje, kakor orel, ki hiti k plenu.

Mihelina tahaka ny lakana faingam-pandeha izy, tahaka ny voromahery mipaoka hanina.

27 Če rečem: ›Pozabil bom svojo pritožbo, prenehal bom s svojo potrtostjo in se potolažil, ‹

Raha hoy izaho: Hanadino ny alaheloko aho, hitsahatra tsy hanjonitra aho ka ho miramirana,

28 se bojim vseh svojih bridkosti, vem, da me ne boš imel za nedolžnega.

Dia mahatsiravina ahy ny fahoriako rehetra; Fantatro fa tsy hataonao ho tsy manan-tsiny aho.

29 Če sem zloben, zakaj se potem trudim zaman?

Tsy maintsy hatao ho meloka ihany aho, koa nahoana aho no hanasa-tena foana?

30 Če se umijem s snežnico in svoje roke naredim čiste kot še nikoli,

Na dia mandro amin’ ny oram-panala aza aho ka manadio ny tanako amin’ ny ranon-davenona,

31 me boš vendar pahnil v jarek in moja lastna oblačila me bodo prezirala.

Dia hanitrika ahy any am-pahitra miaraka amin’ izay Hianao, ka hataon’ ny fitafiako ho zava-betaveta aho.

32 Kajti on ni človek, kakor sem jaz, da bi mu odgovoril in bi skupaj prišla na sodbo.

Fa tsy olona tahaka ahy Izy ka ho azoko valiana hifanatrehanay amin’ ny fitsarana.

33 Niti ni tukaj kakršnegakoli razsodnika med nama, da bi lahko svojo roko položil na naju oba.

Tsy misy mpanelanelana anay Hametraka ny tànany aminay roa tonta.

34 Naj svojo palico vzame od mene in naj me njegov strah ne straši.

Aoka hanaisotra ny tsorakazony amiko Izy, ary aoka tsy hampahatsiravina ahy ny fampitahorany,

35 Potem bi govoril in se ga ne bi bal, toda z menoj ni tako.

Dia hiteny aho ka tsy hatahotra Azy; Fa fantatro fa tsy hatahotra foana aho.