Job 6
1 Toda Job je odgovoril in rekel:
Hiob zaś odpowiedział tymi słowami:
2 »Oh, da bi bila moja žalost temeljito stehtana in moja katastrofa skupaj položena na tehtnico!
O gdyby dokładnie zważono moją udrękę i włożono na szalę całe moje nieszczęście!
3 Kajti sedaj bi bila ta težja kakor morski pesek. Zato so moje besede požrte.
Byłoby to cięższe niż piasek morski. Dlatego moje słowa plączą się.
4 Kajti puščice Vsemogočnega so znotraj mene, njihov strup vpija mojega duha. Strahote od Boga se postrojujejo zoper mene.
[Tkwią] we mnie bowiem strzały Wszechmocnego, których jad osuszył mego ducha, [a] strachy Boże walczą przeciwko mnie.
5 Mar divji osel riga, kadar jé travo? Mar muka vol nad svojo krmo?
Czy dziki osioł ryczy, gdy ma trawę? Czy wół ryczy nad swoją paszą?
6 Mar se lahko to, kar je neokusno, jé brez soli? Ali je sploh kaj okusa v jajčnem beljaku?
Czy można zjeść niesmaczną rzecz bez soli? Czy ma jakiś smak białko jajka?
7 Stvari, ki se jih moja duša ni hotela dotikati, so kakor moja hrana žalosti.
[Czego się przedtem] moja dusza nie chciała dotknąć, jest to [teraz] moim bolesnym pokarmem.
8 Oh, da bi lahko imel svojo zahtevo in da bi mi Bog zagotovil stvar, po kateri hrepenim!
Oby się spełniła moja prośba i Bóg dał mi to, czego pragnę!
9 Celo da bi to ugajalo Bogu, da me uniči, da bi popustil svojo roko in me odrezal!
Oby się Bogu spodobało to, aby mnie zniszczyć, aby opuścić rękę i mnie odciąć!
10 Potem bi vendar imel tolažbo; da, otrdil bi se v bridkosti. Naj mi ne prizanese, kajti nisem prikrival besed Svetega.
Wtedy miałbym jeszcze pociechę – chociaż pałam boleścią, niech [Bóg] mi nie folguje – nie zataiłem bowiem słów Świętego.
11 Kaj je moja moč, da bi upal? Kaj je moj konec, da bi podaljšal svoje življenje?
Jaka [jest] moja siła, abym miał wytrwać? Jaki jest mój koniec, abym przedłużał swoje życie?
12 Mar je moja moč moč kamnov? Ali je moje meso iz brona?
Czy moja siła jest siłą kamieni? Czy moje ciało jest ze spiżu?
13 Mar ni moja pomoč v meni? In ali je modrost popolnoma pregnana od mene?
Czy moja obrona nie jest we mnie? Czy mój rozsądek odszedł ode mnie?
14 Tistemu, ki peša, naj bi bilo izkazano usmiljenje od njegovega prijatelja, toda on zapušča strah Vsemogočnega.
Strapionemu należy się litość od przyjaciela, ale on opuścił bojaźń Wszechmogącego.
15 Moji bratje so varljivo postopali kakor potok in kakor tok potokov so prešli,
Moi bracia zawiedli jak potok, odpływają jak gwałtowne potoki;
16 ki so potemneli zaradi razloga ledu in na katerih je skrit sneg.
Które są mętne od lodu, w których śnieg się ukrywa;
17 Kadar se ogrejejo, izginejo. Ko je vroče, so použiti iz svojega kraja.
W czasie roztopów znikają; [w czasie] upałów nikną ze swego miejsca.
18 Steze njihove poti so obrnjene stran; gredo v nič in izginejo.
Wiją się ścieżki ich dróg; rozpływają się w nicość i giną.
19 Krdela iz Temá so gledala, skupine iz Sabe so čakale nanje.
Podróżni z Temy wypatrywali ich; wędrowcy z Seby pokładali w nich nadzieję.
20 Zbegani so bili, ker so upali. Prišli so tja in bili osramočeni.
Ale zawiedli się w oczekiwaniu, przyszli tam i zawstydzili się.
21 Kajti sedaj ste nič, vidite moje zavračanje in ste prestrašeni.
Staliście się niczym; widzicie moją niedolę i lękacie się.
22 Mar sem rekel: ›Prinesite k meni?‹ ali ›Dajte mi nagrado iz svojega imetja?‹
Czy powiedziałem: Przynieście mi [coś]? lub: Dajcie mi z waszego majątku?
23 ali: ›Osvobodite me pred sovražnikovo roko?‹ ali ›Odkupite med pred roko mogočnega?‹
Lub: Wybawcie mnie z rąk wroga? lub: Wykupcie mnie z rąk okrutników?
24 Účite me in držal bom svoj jezik in dajte mi razumeti, kje sem se motil.
Pouczcie mnie, a zamilknę; pokażcie mi, w czym zbłądziłem.
25 Kako prepričljive so prave besede! Toda kaj vaše razpravljanje ošteva?
O jak mocne są słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi wasze obwinianie?
26 Mar si domišljate, da grajate besede in govore tistega, ki je obupan, ki so kakor veter?
Czy zamierzacie ganić [moje] słowa i mowę zrozpaczonego, jakby były wiatrem?
27 Da, vi nadvladate osirotelega in kopljete jamo za svojega prijatelja.
Nawet sierotę przytłaczacie i kopiecie [doły] pod swoim przyjacielem.
28 Zdaj torej bodite zadovoljni. Poglejte name, kajti to vam je očitno, če lažem.
Teraz więc zechciejcie spojrzeć na mnie, a [zobaczycie], czy kłamię wam w oczy.
29 Vrnite se, prosim vas, naj to ne bo krivičnost. Da, ponovno se vrnite, moja pravičnost je v tem.
Zawróćcie, proszę, a niech nie będzie [w was] nieprawości; zawróćcie, a [poznacie] moją sprawiedliwość w tym.
30 Mar je na mojem jeziku krivičnost? Ne more moj okus razločevati sprevrženih stvari?
Czy w moim języku jest nieprawość? Czy moje podniebienie nie rozeznaje przewrotności?
