< Job 33 >

1 Zatorej Job, prosim te, prisluhni mojim govorom in prisluhni vsem mojim besedam.
Luister nu, Job, naar mijn rede, En leen het oor aan heel mijn betoog.
2 Glej, sedaj sem odprl svoja usta, moj jezik je spregovoril v mojih ustih.
Zie, ik heb mijn mond geopend, Mijn tong in mijn gehemelte spreekt;
3 Moje besede bodo iz iskrenosti mojega srca in moje ustnice bodo jasno izgovarjale spoznanje.
Mijn hart stort woorden van wijsheid uit, Mijn lippen verkonden duidelijke taal!
4 Božji Duh me je naredil in dih Vsemogočnega mi je dal življenje.
De geest van God heeft mij gemaakt, De adem van den Almachtige mij het leven geschonken;
5 Če mi lahko odgovoriš, uredi svoje besede pred menoj. Vstani.
Antwoord mij dus, zo ge kunt; Houd u gereed, stel u tegen mij op!
6 Glej, jaz sem glede na tvojo željo namesto Boga. Tudi jaz sem oblikovan iz ila.
Ik ben dus voor God aan u gelijk, Ook ik ben gekneed uit leem:
7 Glej, moja strahota te ne bo prestrašila niti ne bo moja roka težka na tebi.
Dus behoeft u geen vrees voor mij te verschrikken Mijn hand niet zwaar u te drukken.
8 Zagotovo si govoril v mojem slišanju in slišal sem glas tvojih besed, rekoč:
Ge hebt voor mijn eigen oren verklaard, En ik heb uw woorden verstaan:
9 ›Čist sem, brez prestopka, nedolžen sem niti v meni ni krivičnosti.
"Ik ben rein, zonder zonde, Ik ben zuiver, op mij rust geen schuld!"
10 Glej, zoper mene najde priložnosti, šteje me za svojega sovražnika,
"Toch vindt Hij klachten tegen mij, En behandelt mij als zijn vijand;
11 moja stopala polaga v klade, zaznamuje vse moje steze.‹
Hij steekt mijn voeten in het blok, Bespiedt al mijn gangen.
12 Glej, v tem nisi pravičen. Odgovoril ti bom, da je Bog večji kakor človek.
Zie, als ik roep, antwoordt Hij niet Want God is groter dan een mens!"
13 Zakaj se prepiraš zoper njega? Kajti on ne daje računa o katerikoli izmed svojih zadev.
Hoe hebt ge Hem durven verwijten, Dat Hij op geen van uw woorden antwoord geeft?
14 Kajti Bog govori enkrat, da, dvakrat, vendar človek tega na zazna.
Het is, omdat God slechts eenmaal spreekt, En het geen tweede keer herhaalt:
15 V sanjah in v videnju ponoči, ko na ljudi pade globoko spanje, v dremanjih na postelji.
In een droom, in een nachtelijk visioen In de sluimering op de sponde.
16 Takrat on odpira ljudem ušesa in pečati njihovo poučevanje,
Dan opent Hij het oor van de mensen, En verschrikt hen door zijn visioenen,
17 da bi lahko odvrnil človeka od njegovega namena in pred človekom skril ponos.
Om den mens van trots te weerhouden, Den man voor hoogmoed te behoeden;
18 Njegovo dušo zadržuje pred jamo in njegovo življenje pred pogubo z mečem.
Om zo zijn ziel voor de groeve te bewaren, Zijn leven voor de gang naar het graf.
19 Okaran je tudi z bolečino na svoji postelji in množica njegovih kosti z močno bolečino,
Dan kastijdt Hij hem door smart op zijn sponde, Door een koorts in zijn beenderen zonder eind,
20 tako da njegovo življenje prezira kruh in njegova duša okusno hrano.
Zodat zijn leven van het brood gaat walgen, Zijn ziel van de begeerlijkste spijs;
21 Njegovo meso je použito, da ga ni moč videti in njegove kosti, ki jih ni bilo videti, štrlijo ven.
Zijn vlees slinkt zienderogen weg, Zijn gebeente, eens onzichtbaar, ligt bloot.
22 Da, njegova duša se približuje grobu in njegovo življenje k uničevalcem.
Maar zelfs als zijn ziel het graf al nabij is, Zijn leven het oord van de doden: Zo hij besluit in zijn hart, zich tot God te keren En hij zijn dwaasheid erkent:
23 Če bo z njim poslanec, tolmač, eden med tisočimi, da pokaže človeku njegovo poštenost,
Dan treedt er voor hem een engel op, Een tolk, een uit de duizend. Dan wijst hij den mens op zijn plicht,
24 potem mu je on milostljiv in pravi: ›Osvobodi ga pred pogrezanjem dol k jami. Našel sem odkupnino.‹
Ontfermt zich zijner, en spreekt: Laat hem toch niet in de groeve dalen, Ik heb zijn losprijs gevonden
25 Njegovo meso bo mladostnejše kakor otrokovo. Vrnil se bo k dnem svoje mladosti.
Zijn vlees worde frisser dan in zijn jeugd, Hij kere tot zijn jonkheid terug!
26 Molil bo k Bogu in mu bo naklonjen in z radostjo bo videl njegov obraz, kajti človeku bo povrnil njegovo pravičnost.
Dan laat God Zich verbidden; genadig neemt Hij hem aan, Doet hem zijn aanschijn met jubel aanschouwen, En schenkt den mens zijn gerechtigheid terug.
27 On pogleda na ljudi in če kdorkoli reče: ›Grešil sem in izkrivljal to, kar je bilo pravilno, pa mi to ni koristilo,
Dan juicht hij het uit voor de mensen, en zegt: Ik heb gezondigd, het recht verdraaid, Maar Hij heeft het niet op mij gewroken!
28 bo njegovo dušo osvobodil pred pogrezanjem v jamo in njegovo življenje bo videlo svetlobo.‹
Zo behoedt Hij zijn ziel voor de gang naar het graf, En verlustigt zijn leven zich in het licht!
29 Glej, vse te stvari Bog pogosto dela s človekom,
Zie, dit alles doet God Tweemaal, driemaal met een mens:
30 da njegovo dušo privede nazaj iz jame, da bi bil razsvetljen s svetlobo živih.
Hij brengt zijn leven terug van het graf, En bestraalt hem met het levenslicht!
31 Dobro pazi, oh Job, prisluhni mi. Umolkni in jaz bom govoril.
Luister dus, Job, en hoor naar mij; Zwijg stil, en laat het spreken aan mij.
32 Če mi imaš karkoli reči, mi odgovori. Govori, kajti želim te opravičiti.
Hebt ge dan iets te zeggen, antwoord mij; Spreek dan, want ik geef u gaarne gelijk.
33 Če ne, mi prisluhni. Umolkni in učil te bom modrosti.«
Zo niet, luister naar mij, En zwijg, ik zal u wijsheid leren!

< Job 33 >