Job 32
1 Tako so ti trije možje prenehali odgovarjati Jobu, ker je bil pravičen v svojih lastnih očeh.
A gdy przestali oni trzej mężowie odpowiadać Ijobowi, przeto, że się sobie zdał być sprawiedliwym:
2 Potem je bil vžgan bes Elihúja, Barahélovega sina, Buzéjca iz Rámovega rodu. Njegov bes je bil vžgan zoper Joba, ker je sebe bolj opravičeval kakor Boga.
Tedy się rozpalił gniewem Elihu, syn Barachela Buzytczyka z rodu Syryjskiego, przeciw Ijobowi się rozpalił gniewem, iż usprawiedliwiał duszę swoję, więcej niż Boga.
3 Tudi zoper njegove tri prijatelje je bil vžgan njegov bes, ker niso našli nobenega odgovora, pa so vendar obsodili Joba.
Także przeciwko trzem przyjaciołom jego rozpalił się gniew jego, że nie znalazłszy odpowiedzi, przecię potępiali Ijoba.
4 Torej Elihú je čakal, dokler Job ni spregovoril, ker so bili starejši kakor on.
Bo Elihu oczekiwał, jako oni Ijobowi odpowiedzą, gdyż oni starsi byli w latach niż on.
5 Ko je Elihú videl, da ni bilo nobenega odgovora v ustih teh treh mož, je bil potem vžgan njegov bes.
Ale widząc Elihu, że nie było odpowiedzi w ustach onych trzech mężów, rozpalił się w gniewie swoim.
6 Elihú, Barahélov sin, Buzéjec, je odgovoril in rekel: »Jaz sem mlad, vi pa ste zelo stari, zato sem bil prestrašen in se vam nisem drznil pokazati svojega mnenja.
I odpowiedział Elihu, syn Barachela Buzytczyka, i rzekł: Jam najmłodszy w latach, a wyście starcy; przetoż wstydziłem się, i nie śmiałem wam oznajmić zdania swego.
7 Rekel sem: ›Dnevi naj bi spregovorili in množica let naj bi učila modrost.‹
Myślałem: Długi wiek mówić będzie, a mnóstwo lat nauczy mądrości.
8 Toda v človeku je duh. Navdih Vsemogočnega jim daje razumevanje.
Aleć duch, który jest w ludziach, i natchnienie Wszechmogącego daje rozum.
9 Veliki možje niso vedno modri niti ostareli ne razumejo sodbe.
Zacni nie zawsze mądrzy, a starcy nie zawżdy rozumieją sądu.
10 Zato sem rekel: ›Prisluhnite mi. Tudi jaz bom pokazal svoje mnenje.
Przetoż mówię: słuchaj mię; ja też oznajmię zdanie swoje.
11 Glejte, čakal sem na vaše besede, prisluhnil sem vašim razlogom, medtem ko ste iskali, kaj bi rekli.
Otom oczekiwał słów waszych, a przysłuchiwałem się dowodom waszym, czekając, ażbyście doszli rzeczy.
12 Da, prisluhnil sem vam in glejte nikogar izmed vas ni bilo, da prepriča Joba ali da odgovori njegovim besedam,
I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was Ijoba przekonać nie mógł; i nie masz między wami, ktoby odpowiedział słowom jego.
13 da ne bi rekli: ›Pridobili smo modrost. Bog ga suva dol, ne človek.‹
Ale snać rzeczecie: Znaleźliśmy mądrość; sam go Bóg przekonywa, nie człowiek.
14 Torej svojih besed ni usmeril zoper mene niti mu ne bom odgovoril z vašimi govori.«
Aczci się Ijob nie zemną wdał w rzecz, a ja mu też nie waszemi słowy odpowiem.
15 Bili so osupli, niso več odgovarjali. Prenehali so govoriti.
Polękali się, nie odpowiadają dalej; niedostaje im słów.
16 Ko sem čakal (kajti niso govorili, temveč mirno stali in niso več odgovarjali),
Czekałemci, ale nie mówią; umilknęli, a nic więcej nie odpowiadają.
17 sem rekel: »Tudi jaz bom odgovoril svoj del, tudi jaz bom pokazal svoje mišljenje.
Odpowiem ja też z mej strony; oznajmię ja też zdanie swoje.
18 Kajti poln sem stvari, duh znotraj mene me sili.
Bom pełen słów; ciasno we mnie duchowi żywota mego.
19 Glejte, moj trebuh je kakor vino, ki nima oddušnika. Pripravljeno je, da poči kakor novi mehovi.
Oto żywot mój jest jako moszcz bez oddechu, a jako beczka nowa rozpękłby się.
20 Govoril bom, da bom lahko osvežen. Odprl bom svoje ustnice in odgovoril.
Będę tedy mówił, a wytchnę sobie; otworzę wargi swe, i odpowiem.
21 Ne pustite mi, prosim vas, sprejeti obličja kateregakoli moža niti mi ne pustite, da dajem laskave nazive človeku.
Nie będę teraz miał względu na żadną osobę, a z człowiekiem bez tytułów mówić będę.
22 Kajti ne znam dajati laskavih nazivov. Če bi tako počel, bi me moj stvarnik hitro odvedel.
Bo nie umiem tytułować, by mię w rychle nie porwał stworzyciel mój.
