Job 31

1 Sklenil sem zavezo s svojimi očmi. Zakaj naj bi potem mislil na devico?

Zawarłem przymierze ze swoimi oczami; jak mógłbym więc myśleć o pannie?

2 Kajti kakšen delež od Boga je od zgoraj? In kakšna dediščina od Vsemogočnega od zgoraj?

Jaki bowiem byłby dział od Boga z góry? I jakie byłoby dziedzictwo od Wszechmocnego z wysoka?

3 Mar ni uničenje za zlobne? In posebna kazen za delavce krivičnosti?

Czy zatracenie nie jest [przygotowane] dla niegodziwych i sroga pomsta dla czyniących nieprawość?

4 Mar on ne vidi mojih poti in šteje vse moje korake?

Czyż on nie widzi moich dróg i nie liczy wszystkich moich kroków?

5 Če sem hodil z ničnostjo ali če je moje stopalo hitelo k prevari,

Jeśli postępowałem kłamliwie, jeśli moja noga spieszyła się do oszustwa;

6 naj bom stehtan na pravilni tehtnici, da Bog lahko spozna mojo neokrnjenost.

To niech zważy mnie na wadze sprawiedliwej i niech Bóg pozna moją prawość.

7 Če se je moj korak obrnil iz poti in je moje srce hodilo za mojimi očmi in če se je kakršenkoli madež prilepil na moje roke,

Jeśli moja noga zboczyła z drogi i moje serce poszło za moimi oczami, i jeśli jakaś zmaza przylgnęła do moich rąk;

8 potem naj jaz sejem in naj drug jé. Da, naj bo moje potomstvo izkoreninjeno.

Wtedy niech ja sieję, a inny spożywa, niech moje latorośle będą wykorzenione.

9 Če je bilo moje srce zavedeno z žensko, ali če sem prežal pri vratih svojega soseda,

Jeśli moje serce uwiodła kobieta i jeśli czyhałem pod drzwiami swego bliźniego;

10 potem naj moja žena melje drugemu in naj se drugi sklanjajo nadnjo.

To niech moja żona mieli innemu i niech inni się nad nią schylają.

11 Kajti to je grozoten zločin. Da, to je krivičnost, ki naj se kaznuje s sodniki.

[Jest] to bowiem haniebny czyn, karygodna nieprawość;

12 Kajti to je ogenj, ki použiva v uničenje in bi izkoreninil ves moj donos.

To jest ogień, który pożera aż do zatracenia i może wykorzenić cały mój dobytek.

13 Če sem preziral zadevo svojega sluga ali svoje dekle, ko so se pričkali z menoj,

Jeśli zlekceważyłem sprawę swojego sługi albo swojej służącej, gdy wiedli spór ze mną;

14 kaj bom potem storil, ko se dvigne Bog? In ko on obiskuje, kaj naj mu odgovorim?

Co zrobię, gdy Bóg powstanie? Gdy mnie nawiedzi, co mu odpowiem?

15 Mar ni on, ki me je naredil v maternici, naredil njega? Ali naju ni eden oblikoval v maternici?

Czy ten, który mnie stworzył w łonie, nie stworzył też jego? Czy nie on jeden ukształtował nas w łonie?

16 Če sem uboge zadržal pred njihovo željo, ali očem vdove storil, da opešajo,

Jeśli odmówiłem prośbie ubogich i jeśli zasmuciłem oczy wdowy;

17 ali sem sam pojedel svoj grižljaj in osiroteli ni jedel od njega

Jeśli sam jadłem swoją kromkę [i] nie jadła z niej sierota;

18 (kajti od moje mladosti je bil vzgajan z menoj kakor z očetom in usmerjal sem jo od maternice svoje matere),

(Od swojej młodości bowiem wychowywałem ją jak ojciec, a od łona swojej matki prowadziłem [wdowę]);

19 če sem gledal kogarkoli giniti zaradi pomanjkanja obleke ali kateregakoli revnega brez pokrivala,

Jeśli widziałem ginącego z powodu braku ubrania albo biedaka bez okrycia;

20 če me njegova ledja niso blagoslovila in če ni bil ogret z runom moje ovce;

Jeśli jego biodra nie błogosławiły mi dlatego, że się zagrzał wełną moich owiec;

21 če sem povzdignil svojo roko zoper osirotelega, ko sem videl svojo pomoč v velikih vratih,

Jeśli podniosłem rękę przeciwko sierocie, gdy widziałem w bramie swoją pomoc;

22 potem naj moj laket pade od moje lopatice in moj laket [naj] bo odlomljen od kosti.

Wtedy niech odpadnie mój bark od karku, a niech moje ramię wyjdzie ze stawu.

23 Kajti uničenje od Boga mi je bilo strahota in zaradi razloga njegovega visočanstva ne bi mogel zdržati.

Bałem się bowiem klęski od Boga, a przed jego majestatem nie mógłbym [się ostać].

24 Če sem zlato naredil za svoje upanje ali sem čistemu zlatu rekel: › Ti si moje zaupanje, ‹

Jeśli pokładałem w złocie swoją nadzieję, a do czystego złota mówiłem: [Ty jesteś] moją ufnością;

25 če sem se veselil, ker je bilo moje premoženje veliko in ker je moja roka veliko pridobila,

Jeśli radowałem się ze swojego wielkiego bogactwa i [tego], że moja ręka nabyła wiele;

26 če sem pogledal sonce, ko je sijalo ali luno hoditi v sijaju

Jeśli patrzyłem na słońce, gdy świeciło, i na księżyc, gdy sunął wspaniale;

27 in je bilo moje srce skrivno premamljeno, oziroma so moja usta poljubila mojo roko?

A moje serce dało się uwieść potajemnie i moje usta całowały moją rękę;

28 Tudi to bi bila krivičnost, da bi bil kaznovan od sodnika, kajti jaz bi zanikal Boga, ki je zgoraj.

I to byłaby nieprawość karygodna, bo zaparłbym się Boga z wysoka.

29 Če sem se veselil ob uničenju tistega, ki me je sovražil ali sem se povzdignil, ko ga je našlo zlo,

Jeśli cieszyłem się z upadku tego, który mnie nienawidzi, jeśli wyniosłem się, gdy mu się źle wiodło;

30 niti svojim ustom nisem dopustil, da grešijo z želenjem prekletstva njegovi duši.

(Nawet nie pozwoliłem zgrzeszyć swoim ustom, pragnąc przekleństwa na jego duszy);

31 Če možje mojega šotora niso rekli: ›Oh, da bi imeli njegovo meso! Ne moremo biti zadovoljni.‹

Czy ludzie z mojego namiotu nie mówili: Obyśmy mieli z jego mięsa! Nie możemy się najeść.

32 Tujec ni prenočeval na ulici, temveč sem svoja vrata odprl popotniku.

Obcy nie nocował na dworze, swoje drzwi otwierałem podróżnemu.

33 Če sem svoje prestopke pokril kakor Adam, s skrivanjem svoje krivičnosti v svojem naročju,

Jeśli ukrywałem swoje przestępstwa jak Adam i chowałem w zanadrzu swoją nieprawość;

34 ali sem se bal velike množice, ali me straši zaničevanje družin, da sem molčal in nisem šel izpred vrat?

Czy strach przed wielką zgrają albo pogarda bliskich przeraziły mnie, abym milczał i nie wychodził [za] drzwi?

35 Oh, da bi me nekdo poslušal! Glej, moja želja je, da bi mi Vsemogočni odgovoril in da bi moj nasprotnik napisal knjigo.

Obym miał kogoś, kto by mnie wysłuchał! Oto moja prośba, [aby] Wszechmogący odpowiedział mi i aby mój wróg napisał księgę.

36 Zagotovo bi to vzel na svojo ramo in si to privezal kot krono.

Czy nie nosiłbym jej na swoim ramieniu i nie przywiązałbym jej sobie [jak] koronę?

37 Prikazal bi mu število mojih korakov. Kakor princ bi šel blizu k njemu.

Oznajmiłbym mu liczbę swoich kroków; zbliżyłbym się do niego jak książę.

38 Če moja dežela joka zoper mene ali da se njene brazde podobno pritožujejo,

Jeśli moja ziemia wołała przeciwko mnie, jeśli razem z nią płakały jej bruzdy;

39 če sem brez denarja pojedel njene sadove ali sem njenim lastnikom povzročil, da izgubijo svoje življenje,

Jeśli spożywałem z jej plonów bez zapłaty, jeśli jej właścicieli pozbawiłem życia;

40 naj osat raste namesto pšenice in smrdljiv plevel namesto ječmena.« Jobove besede so končane.

Niech rosną ciernie zamiast pszenicy i sam kąkol zamiast jęczmienia. Skończyły się słowa Hioba.