Job 21
1 Toda Job je odgovoril in rekel:
Maar Job antwoordde en zeide:
2 »Marljivo prisluhnite mojemu govoru in to naj bodo vaše tolažbe.
Hoort aandachtelijk mijn rede, en laat dit zijn uw vertroostingen.
3 Pustite mi, da lahko govorim in potem, ko bom govoril, zasmehujte.
Verdraagt mij, en ik zal spreken; en nadat ik gesproken zal hebben, spot dan.
4 Kar se mene tiče ali je moja pritožba proti človeku? In če bi bilo tako, zakaj naj potem moj duh ne bi bil nemiren?
Is (mij aangaande) mijn klacht tot den mens? Doch of het zo ware, waarom zou mijn geest niet verdrietig zijn?
5 Poglejte me in bodite osupli in svojo roko položite na svoja usta.
Ziet mij aan, en wordt verbaasd, en legt de hand op den mond.
6 Celo kadar se spomnim, sem prestrašen in trepetanje se oprijemlje mojega mesa.
Ja, wanneer ik daaraan gedenk, zo word ik beroerd, en mijn vlees heeft een gruwen gevat.
7 Zakaj zlobni živijo, postanejo stari in so mogočni v moči?
Waarom leven de goddelozen, worden oud, ja, worden geweldig in vermogen?
8 Njihovo seme je z njimi utrjeno v njihovem pogledu in njihovo potomstvo pred njihovimi očmi.
Hun zaad is bestendig met hen voor hun aangezicht, en hun spruiten zijn voor hun ogen.
9 Njihove hiše so varne pred strahom niti nad njimi ni Božje palice.
Hun huizen hebben vrede zonder vreze, en de roede Gods is op hen niet.
10 Njihov bik plodi in ne odpove; njihova krava povrže in ne zavrže svojega teleta.
Zijn stier bespringt, en mist niet; zijn koe kalft, en misdraagt niet.
11 Svoje malčke pošiljajo kakor trop in njihovi otroci plešejo.
Hun jonge kinderen zenden zij uit als een kudde, en hun kinderen huppelen.
12 Vzamejo tamburin in harfo in se veselijo ob zvoku piščali.
Zij heffen op met de trommel en de harp, en zij verblijden zich op het geluid des orgels.
In het goede verslijten zij hun dagen; en in een ogenblik dalen zij in het graf. (Sheol h7585)
14 Zato Bogu rečejo: ›Odidi od nas, kajti mi ne želimo spoznanja tvojih poti.
Nochtans zeggen zij tot God: Wijk van ons, want aan de kennis Uwer wegen hebben wij geen lust.
15 Kaj je Vsemogočni, da bi mu služili? In kakšno korist bi imeli, če molimo k njemu?‹
Wat is de Almachtige, dat wij Hem zouden dienen? En wat baat zullen wij hebben, dat wij Hem aanlopen zouden?
16 Glej, njihovo dobro ni v njihovi roki; nasvet zlobnega je daleč od mene.
Doch ziet, hun goed is niet in hun hand; de raad der goddelozen is verre van mij.
17 Kako pogosto je sveča zlobnih ugasnjena! In kako pogosto nanje prihaja njihovo uničenje! Bog v svoji jezi deli bridkosti.
Hoe dikwijls geschiedt het, dat de lamp der goddelozen uitgeblust wordt, en hun verderf hun overkomt; dat God hun smarten uitdeelt in Zijn toorn!
18 So kakor strnišče pred vetrom in kakor pleve, ki jih vihar odnaša proč.
Dat zij gelijk stro worden voor den wind, en gelijk kaf, dat de wervelwind wegsteelt;
19 Bog kopiči njegovo krivičnost za njegove otroke. Nagrajuje ga in on bo to vedel.
Dat God Zijn geweld weglegt voor Zijn kinderen, hem vergeldt, dat hij het gewaar wordt;
20 Njegove oči bodo videle njegovo uničenje in pil bo od besa Vsemogočnega.
Dat zijn ogen zijn ondergang zien, en hij drinkt van de grimmigheid des Almachtigen!
21 Kajti kakšen užitek ima on v njegovi hiši za njim, ko je število njegovih mesecev na sredi prekinjeno?
Want wat lust zou hij na zich aan zijn huis hebben, als het getal zijner maanden afgesneden is?
22 Mar bo kdorkoli Boga učil spoznanja? Ker on sodi tiste, ki so visoko.
Zal men God wetenschap leren, daar Hij de hogen richt?
23 Nekdo umre v svoji polni moči, v celoti spokojen in tiho.
Deze sterft in de kracht zijner volkomenheid, daar hij gans stil en gerust was;
24 Njegove prsi so polne mleka in njegove kosti so navlažene z mozgom.
Zijn melkvaten waren vol melk, en het merg zijner benen was bevochtigd.
25 Drugi pa umira v grenkobi svoje duše in nikoli ne jé z užitkom.
De ander daarentegen sterft met een bittere ziel, en hij heeft van het goede niet gegeten.
26 Podobno se bodo ulegli v prah in ličinke jih bodo pokrile.
Zij liggen te zamen neder in het stof, en het gewormte overdekt ze.
27 Glej, poznam vaše misli in naklepe, ki ste jih krivično domišljali zoper mene.
Ziet, ik weet ulieder gedachten, en de boze verdichtselen, waarmede gij tegen mij geweld doet.
28 Kajti pravite: »Kje je prinčeva hiša? Kje so bivališča zlobnih?
Want gij zult zeggen: Waar is het huis van den prins, en waar is de tent van de woningen der goddelozen?
29 Mar jih niste prosili, da gredo po poti? Ali poznate njihove simbole,
Hebt gijlieden niet gevraagd de voorbijgaanden op den weg, en kent gij hun tekenen niet?
30 da je zlobni prihranjen za dan uničenja? Privedeni bodo k dnevu besa.
Dat de boze onttrokken wordt ten dage des verderfs; dat zij ten dage der verbolgenheden ontvoerd worden.
31 Kdo bo njegovo pot oznanil njegovemu obrazu? Kdo mu bo poplačal, kar je storil?
Wie zal hem in het aangezicht zijn weg vertonen? Als hij wat doet, wie zal hem vergelden?
32 Vendar bo priveden h grobu in ostal bo v gomili.
Eindelijk wordt hij naar de graven gebracht, en is gedurig in den aardhoop.
33 Grude iz doline mu bodo sladke in vsak človek bo priveden za njim, kakor so tam brezštevilni pred njim.
De kluiten des dals zijn hem zoet, en hij trekt na zich alle mensen; en dergenen, die voor hem geweest zijn, is geen getal.
34 Kako me potem zaman tolažite, glede na to, da v vaših odgovorih ostaja neresnica?«
Hoe vertroost gij mij dan met ijdelheid, dewijl in uw antwoorden overtreding overig is?
