< Job 20 >

1 Potem je odgovoril Cofár Naámčan in rekel:
ויען צפר הנעמתי ויאמר׃
2 »Zato mi moje misli povzročajo, da odgovorim in zaradi tega hitim.
לכן שעפי ישיבוני ובעבור חושי בי׃
3 Slišal sem preverjanje svoje graje in duh mojega razumevanja mi povzroča, da odgovorim.
מוסר כלמתי אשמע ורוח מבינתי יענני׃
4 Mar ne veš tega od davnine, odkar je bil človek postavljen na zemljo,
הזאת ידעת מני עד מני שים אדם עלי ארץ׃
5 da je zmagoslavje zlobnega kratko, radost hinavca pa le za trenutek?
כי רננת רשעים מקרוב ושמחת חנף עדי רגע׃
6 Čeprav se njegova odličnost vzpenja do neba in njegova glava sega do oblakov,
אם יעלה לשמים שיאו וראשו לעב יגיע׃
7 se bo vendarle pogubil za vedno, kot njegov lastni iztrebek. Tisti, ki so ga videli, bodo rekli: ›Kje je?‹
כגללו לנצח יאבד ראיו יאמרו איו׃
8 Odletel bo proč kakor sanje in ne bo ga najti. Da, pregnan bo kakor nočno videnje.
כחלום יעוף ולא ימצאוהו וידד כחזיון לילה׃
9 Tudi oko, ki ga je videlo, ga ne bo več videlo niti ga njegov kraj ne bo več gledal.
עין שזפתו ולא תוסיף ולא עוד תשורנו מקומו׃
10 Njegovi otroci bodo iskali, da ugodijo revnemu in njegove roke bodo obnovile njihove dobrine.
בניו ירצו דלים וידיו תשבנה אונו׃
11 Njegove kosti so polne greha iz njegove mladosti, ki se bodo ulegle z njim v prah.
עצמותיו מלאו עלומו ועמו על עפר תשכב׃
12 Čeprav je zlobnost sladka v njegovih ustih, čeprav to skriva pod svojim jezikom,
אם תמתיק בפיו רעה יכחידנה תחת לשונו׃
13 čeprav temu prizanaša in tega ne zapusti, temveč to mirno drži znotraj svojih ust,
יחמל עליה ולא יעזבנה וימנענה בתוך חכו׃
14 je vendar njegova hrana v njegovi notranjosti spremenjena, to je žolč kober znotraj njega.
לחמו במעיו נהפך מרורת פתנים בקרבו׃
15 Pogoltnil je bogastva in ponovno jih bo izbljuval. Bog jih bo izvrgel iz njegovega trebuha.
חיל בלע ויקאנו מבטנו יורשנו אל׃
16 Sesal bo strup kober, gadov jezik ga bo ubil.
ראש פתנים יינק תהרגהו לשון אפעה׃
17 Ne bo videl rek, poplav, potokov iz meda in masla.
אל ירא בפלגות נהרי נחלי דבש וחמאה׃
18 To, za kar se je trudil, bo povrnil in tega ne bo pogoltnil. Glede na njegovo imetje bo povračilo in v tem se ne bo veselil.
משיב יגע ולא יבלע כחיל תמורתו ולא יעלס׃
19 Ker je zatiral in zapustil ubogega, ker je nasilno odvzel hišo, ki je ni zgradil,
כי רצץ עזב דלים בית גזל ולא יבנהו׃
20 zagotovo ne bo čutil spokojnosti v svojem trebuhu, ne bo rešil od tega, kar si je želel.
כי לא ידע שלו בבטנו בחמודו לא ימלט׃
21 Ničesar ne bo ostalo od njegove hrane, zato noben človek ne bo gledal za njegovimi dobrinami.
אין שריד לאכלו על כן לא יחיל טובו׃
22 V polnosti svoje zadostnosti bo v stiskah; vsaka roka zlobnega bo prišla nadenj.
במלאות שפקו יצר לו כל יד עמל תבואנו׃
23 Ko si namerava napolniti svoj trebuh, bo Bog nadenj vrgel razjarjenost svojega besa in ta bo deževala nadenj, medtem ko jé.
יהי למלא בטנו ישלח בו חרון אפו וימטר עלימו בלחומו׃
24 Pobegnil bo pred železnim orožjem in lok iz jekla ga bo prebodel.
יברח מנשק ברזל תחלפהו קשת נחושה׃
25 Ta je izvlečen in prihaja iz telesa. Da, lesketajoč meč prihaja iz njegovega žolča; strahote so nad njim.
שלף ויצא מגוה וברק ממררתו יהלך עליו אמים׃
26 Vsa tema bo skrita v njegovih skritih krajih. Ogenj, ki se ni razgorel, ga bo požrl; slabo bo šlo s tistim, ki je ostal v njegovem šotoru.
כל חשך טמון לצפוניו תאכלהו אש לא נפח ירע שריד באהלו׃
27 Nebesa bodo razodela njegovo krivičnost in zemlja se bo dvignila zoper njega.
יגלו שמים עונו וארץ מתקוממה לו׃
28 Donos njegove hiše bo odšel in njegove dobrine bodo odtekle na dan njegovega besa.
יגל יבול ביתו נגרות ביום אפו׃
29 To je delež zlobnemu človeku od Boga in od Boga določena mu dediščina.«
זה חלק אדם רשע מאלהים ונחלת אמרו מאל׃

< Job 20 >