Job 19
1 Potem je Job odgovoril in rekel:
Ijob respondis kaj diris:
2 »Doklej boste mučili mojo dušo in me z besedami lomili na koščke?
Ĝis kiam vi afliktados mian animon Kaj turmentados min per paroloj?
3 Teh desetkrat ste me grajali. Ni vas sram, da se mi delate tujce.
Jen jam dek fojojn vi malhonoras min; Vi ne hontas premi min.
4 Če je res to, da sem zašel, moja zmota ostaja z menoj.
Se mi efektive eraris, Mia eraro restos ĉe mi.
5 Če se boste zares povzdigovali zoper mene in zoper mene obsojali moj očitek,
Se efektive vi volas montri vin pli grandaj ol mi, Kaj vi riproĉas al mi hontindaĵon,
6 vedite torej, da me je Bog zrušil in me obdal s svojo mrežo.
Tiam sciu, ke Dio faris al mi maljustaĵon, Kaj ĉirkaŭis min per Sia reto.
7 Glej, kričim o krivici, toda nisem slišan; na glas vpijem, toda tam ni sodbe.
Jen mi krias pri maljusteco, sed mi ne ricevas respondon; Mi vokas, sed mi ne ricevas juĝon.
8 Ogradil je mojo stezo, da ne morem mimo in postavil je temo na moje poti.
Mian vojon Li baris, ke mi ne povas transiri, Kaj sur mian irejon Li metis mallumon.
9 Oropal me je moje slave in odvzel krono iz moje glave.
Mian honoron Li detiris de mi, Kaj deprenis la kronon de mia kapo.
10 Uničil me je na vsaki strani in odšel sem. Moje upanje je odstranil kakor drevo.
Li disbatis min ĉirkaŭe tiel, ke mi pereas; Mian esperon Li elŝiris kiel arbon.
11 Prav tako je zoper mene vžgal svoj bes in me šteje kakor enega izmed svojih sovražnikov.
Ekflamis kontraŭ mi Lia kolero, Kaj Li rigardas min kiel Lian malamikon.
12 Njegova krdela so prišla skupaj in dvignila njihovo pot zoper mene in se utaborila naokoli mojega šotora.
Kune venis Liaj taĉmentoj, kaj ebenigis kontraŭ mi sian vojon Kaj stariĝis sieĝe ĉirkaŭ mia tendo.
13 Moje brate je postavil daleč od mene in moji znanci so se resnično odtujili od mene.
Miajn fratojn Li malproksimigis de mi, Kaj miaj konatoj forfremdiĝis de mi.
14 Moja žlahta je odpovedala in moji zaupni prijatelji so me pozabili.
Miaj parencoj fortiriĝis, Kaj miaj konantoj forgesis min.
15 Tisti, ki prebivajo v moji hiši in moje služabnice me imajo za tujca. Neznanec sem v njihovih očeh.
La loĝantoj de mia domo kaj miaj servistinoj rigardas min kiel fremdulon; En iliaj okuloj mi fariĝis aligentulo.
16 Poklical sem svojega služabnika, pa mi ni dal nobenega odgovora. Prosil sem ga s svojimi usti.
Mian sklavon mi vokas, kaj li ne respondas; Per mia buŝo mi devas petegi lin.
17 Moj dih je tuj moji ženi, čeprav sem prosil zaradi otrok svojega lastnega telesa.
Mia spiro fariĝis abomenata por mia edzino, Kaj mia petado por la filoj de mia ventro.
18 Da, mladi otroci so me prezirali. Vzdignil sem se in oni so govorili zoper mene.
Eĉ la malgrandaj infanoj malestimas min; Kiam mi leviĝas, ili parolas kontraŭ mi.
19 Vsem svojim bližnjim prijateljem sem se gnusil. Tisti, ki sem jih imel rad, so se obrnili zoper mene.
Abomenas min ĉiuj miaj intimuloj; Kaj tiuj, kiujn mi amis, turnis sin kontraŭ mi.
20 Moje kosti se lepijo na mojo kožo in na moje meso in pobegnil sem s kožo med svojimi zobmi.
Kun mia haŭto kaj kun mia karno kunkreskis miaj ostoj, Mi restis nur kun haŭto sur miaj dentoj.
21 Imejte usmiljenje z menoj, imejte usmiljenje z menoj, oh vi, moji prijatelji, kajti Božja roka se me je dotaknila.
Kompatu min, kompatu min, miaj amikoj; Ĉar la mano de Dio frapis min.
22 Čemu me preganjate kakor Bog in niste nasičeni z mojim mesom?
Kial vi persekutas min, kiel Dio, Kaj ne povas satiĝi de mia karno?
23 Oh da bi bile moje besede sedaj zapisane! Oh, da bi bile natisnjene v knjigi!
Ho, se miaj vortoj estus enskribitaj, Ho, se ili estus gravuritaj en libro,
24 Da bi bile vgravirane z železnim peresom in svincem v skalo na veke!
Per fera skribilo kun plumbo, Gravuritaj por eterne sur roko!
25 Kajti jaz vem, da moj odkupitelj živi in da bo na zadnji dan stal nad zemljo.
Sed mi scias, ke mia Liberigonto vivas, Kaj fine Li leviĝos super la polvo.
26 Čeprav po moji koži črvi uničijo to telo, bom vendar v svojem mesu videl Boga,
Kaj post kiam mia haŭto estos tiel detruita Kaj mi estos senkorpa, mi vidos Dion;
27 ki ga bom videl zase in moje oči bodo gledale in ne drug, čeprav je moja notranjost použita znotraj mene.
Lin vidos mi, kaj miaj okuloj vidos, ne fremdaj; Pri tio sopiregas mia interno en mia brusto.
28 Toda vi bi morali reči: ›Zakaj ga preganjamo, ‹ glede na to, da je korenina zadeve najdena v meni?
Se vi diros: Kiel ni lin persekutu, Kaj ni trovu kontraŭ li la radikon de la afero,
29 Bojte se meča, kajti bes prinaša kaznovanja meča, da boste lahko vedeli, da je sodba.«
Tiam timu glavon; Ĉar furioza estas la glavo kontraŭ malbonagoj, Por ke vi sciu, ke ekzistas juĝo.
