Job 13
1 Glej, moje oko je vse to videlo, moje uho je to slišalo in razumelo.
Zie, dit alles heb ik met eigen ogen aanschouwd, Mijn oor heeft het gehoord en verstaan.
2 Kar veste vi, isto vem tudi jaz. Nisem slabši od vas.
Wat gij weet, weet ik even goed: Ik doe niet onder voor u.
3 Zagotovo bi govoril Vsemogočnemu in želim si, da bi razpravljal z Bogom.
Daarom wil ik tot den Almachtige spreken, Mijn zaak bepleiten voor God!
4 Toda vi ste ponarejevalci laži, vi vsi ste zdravniki brez vrednosti.
Want gij zijt leugensmeden, En kwakzalvers allemaal!
5 Oh, da bi vsi skupaj molčali! To bi bila vaša modrost.
Als gij er nu maar het zwijgen toe deedt, Rekende men het u als wijsheid aan.
6 Poslušajte torej moje zagovarjanje in prisluhnite prošnjam mojih ustnic.
Luistert dus liever naar mijn pleit, En geeft acht op het pleidooi mijner lippen.
7 Mar boste zlobno govorili za Boga? In varljivo govorili zanj?
Moogt gij leugens spreken, om God te believen, Ter wille van Hem onwaarheid zeggen;
8 Mar boste sprejeli njegovo osebo? Mar se boste potegovali za Boga?
Moogt gij partijdig voor Hem zijn, Wanneer gij voor God denkt te pleiten?
9 Ali je dobro, da bi vas on preiskal? Ali kakor en človek zasmehuje drugega ali tako vi zasmehujete njega?
Loopt dit goed voor u af, wanneer Hij u in verhoor neemt; Of denkt gij Hem te bedriegen, zoals men mensen bedriegt?
10 Zagotovo vas bo grajal, če naskrivaj sprejemate osebe.
Ten zwaarste zal Hij u straffen, Zo gij partijdig zijt in het geniep.
11 Mar vas ne bo njegova odličnost prestrašila? In njegova groza padla na vas?
Zal zijn Majesteit u dan niet ontstellen, Zijn verschrikkingen u niet overvallen?
12 Vaši spomini so podobni pepelu, vaša telesa ilovnatim telesom.
Want uw uitspraken zijn spreuken van as, Uw betogen, betogen van leem!
13 Molčite, pustite me samega, da lahko govorim in naj pride name kar hoče.
Zwijgt derhalve, en laat mij spreken; Laat er van komen wat wil!
14 Čemu jemljem svoje meso v svoje zobe in svoje življenje polagam v svojo roko?
Ik pak mijn vlees tussen mijn tanden, En neem mijn leven in mijn hand.
15 Čeprav me ubije, bom jaz vendar zaupal vanj; toda svoje lastne poti bom ohranil pred njim.
Wil Hij me doden, ik wacht Hem af; Maar ik verdedig mijn wandel voor Hem!
16 On bo tudi rešitev moje duše, kajti hinavec ne bo prišel predenj.
Dit zal reeds een triomf voor mij zijn; Want de boze durft niet eens voor zijn aanschijn treden!
17 Marljivo prisluhnite mojemu govoru in moji izjavi s svojimi ušesi.
Luistert dus goed naar mijn woord, Leent het oor aan mijn rede.
18 Glejte torej, zapovedal sem svojo stvar; vem, da bom opravičen.
Zie, ik heb mijn pleit gereed, Ik ben mij bewust van mijn recht!
19 Kdo je tisti, ki se bo pravdal z menoj? Kajti sedaj, če zadržim svoj jezik, bom izročil duha.
Wie brengt er iets tegen mij in? Ik zou aanstonds zwijgen en sterven.
20 Samo ne storite mi dveh stvari, potem se ne bom skril pred teboj.
Twee dingen moet Gij mij echter besparen, Dan verschuil ik mij niet voor uw aanschijn:
21 Umakni svojo roko daleč od mene in naj me tvoja groza ne stori prestrašenega.
Neem uw hand van mij weg, En verbijster mij niet door uw verschrikking.
22 Potem kliči in jaz ti bom odgovoril. Ali naj jaz govorim in ti mi odgovori.
Daag mij dus uit, en ik zal antwoorden; Of laat mij spreken, en antwoord Gij:
23 Kako številne so moje krivičnosti in grehi? Naredi mi, da spoznam svoj prestopek in svoj greh.
Hoeveel fouten en zonden heb ik bedreven, Noem mij mijn misdaden en zonden op!
24 Zakaj skrivaš svoj obraz in me šteješ za svojega sovražnika?
Waarom verbergt Gij uw aanschijn, En beschouwt Gij mij als uw vijand?
25 Hočeš zlomiti list, gnan sem ter tja? Hočeš zasledovati suho strnišče?
Wilt gij een weggewaaid blad nog verschrikken, Een verdorde halm nog vervolgen:
26 Kajti zoper mene pišeš grenke stvari in me delaš, da posedujem krivičnosti svoje mladosti.
Dat Gij zo’n bitter lot mij bestemt, En de fouten wreekt van mijn jeugd;
27 Moja stopala polagaš v klade in ozko gledaš na vse moje steze. Odtis postavljaš na pete mojih stopal.
Mijn voeten steekt in een blok, al mijn gangen bewaakt, En mijn voetzolen bespiedt?
28 In on, kakor razpadajoča stvar, požira kakor obleko, ki je pojedena od molja.
