< 1 Mojzes 8 >
1 Bog se je spomnil Noeta in vsake žive stvari in vse živine, ki je bila z njim v ladji in Bog je naredil veter, da je šel prek zemlje in vode so se znižale.
ויזכר אלהים את נח ואת כל החיה ואת כל הבהמה אשר אתו בתבה ויעבר אלהים רוח על הארץ וישכו המים׃ | |
2 Tudi studenci globin in okna neba so bili ustavljeni in dež z neba je bil zadržan.
ויסכרו מעינת תהום וארבת השמים ויכלא הגשם מן השמים׃ | |
3 Vode so se nenehno vračale iznad zemlje in po koncu sto petdesetih dni so bile vode znižane.
וישבו המים מעל הארץ הלוך ושוב ויחסרו המים מקצה חמשים ומאת יום׃ | |
4 Ladja je obstala v sedmem mesecu, na sedemnajsti dan meseca, na gorah Araráta.
ותנח התבה בחדש השביעי בשבעה עשר יום לחדש על הרי אררט׃ | |
5 In vode so nenehno upadale do desetega meseca. V desetem mesecu, na prvi dan meseca, so bili vidni vrhovi gora.
והמים היו הלוך וחסור עד החדש העשירי בעשירי באחד לחדש נראו ראשי ההרים׃ | |
6 Ob koncu štiridesetih dni se je pripetilo, da je Noe odprl okno ladje, ki jo je naredil
ויהי מקץ ארבעים יום ויפתח נח את חלון התבה אשר עשה׃ | |
7 in izpustil krokarja, ki je letal sem ter tja, dokler se vode iznad zemlje niso posušile.
וישלח את הערב ויצא יצוא ושוב עד יבשת המים מעל הארץ׃ | |
8 Od sebe je izpustil tudi golobico, da vidi, če so se vode znižale iznad obličja tal,
וישלח את היונה מאתו לראות הקלו המים מעל פני האדמה׃ | |
9 toda golobica ni našla počitka za podnožje svojega stopala in se je vrnila k njemu v ladjo, kajti vode so bile na obličju celotne zemlje. Potem je iztegnil svojo roko in jo prijel ter potegnil k sebi v ladjo.
ולא מצאה היונה מנוח לכף רגלה ותשב אליו אל התבה כי מים על פני כל הארץ וישלח ידו ויקחה ויבא אתה אליו אל התבה׃ | |
10 Okleval pa je še drugih sedem dni in golobico ponovno izpustil iz ladje.
ויחל עוד שבעת ימים אחרים ויסף שלח את היונה מן התבה׃ | |
11 Golobica je zvečer priletela k njemu, in glej, v njenem kljunu je bil odtrgan oljčni list. Tako je Noe spoznal, da so bile vode iznad zemlje znižane.
ותבא אליו היונה לעת ערב והנה עלה זית טרף בפיה וידע נח כי קלו המים מעל הארץ׃ | |
12 Okleval je še drugih sedem dni in izpustil golobico, ki se ni več ponovno vrnila k njemu.
וייחל עוד שבעת ימים אחרים וישלח את היונה ולא יספה שוב אליו עוד׃ | |
13 Pripetilo se je v šeststoprvem letu, v prvem mesecu, prvi dan meseca, [da] so se vode iznad zemlje posušile. Noe je odstranil pokrivalo ladje ter pogledal in glej, obličje tal je bilo suho.
ויהי באחת ושש מאות שנה בראשון באחד לחדש חרבו המים מעל הארץ ויסר נח את מכסה התבה וירא והנה חרבו פני האדמה׃ | |
14 V drugem mesecu, na sedemindvajseti dan meseca, je bila zemlja suha.
ובחדש השני בשבעה ועשרים יום לחדש יבשה הארץ׃ | |
15 Bog je spregovoril Noetu, rekoč:
16 »Pojdi iz ladje ti in tvoja žena in tvoji sinovi in žene tvojih sinov s teboj.
צא מן התבה אתה ואשתך ובניך ונשי בניך אתך׃ | |
17 S seboj privedi vsako živo stvar, ki je s teboj od vsega mesa, tako od perjadi kakor od živine in od vsake plazeče stvari, ki se plazi na zemlji, da se bodo na zemlji lahko obilno plodili in bodo rodovitni in se množili na zemlji.«
כל החיה אשר אתך מכל בשר בעוף ובבהמה ובכל הרמש הרמש על הארץ הוצא אתך ושרצו בארץ ופרו ורבו על הארץ׃ | |
18 Noe se je izkrcal in njegovi sinovi in njegova žena in žene njegovih sinov z njim.
ויצא נח ובניו ואשתו ונשי בניו אתו׃ | |
19 Vsaka žival, vsaka plazeča stvar in vsaka perjad in karkoli se plazi na zemlji, po svojih vrstah, so se izkrcali iz ladje.
כל החיה כל הרמש וכל העוף כל רומש על הארץ למשפחתיהם יצאו מן התבה׃ | |
20 Noe je zgradil oltar Gospodu in vzel od vsake čiste živali in od vsake čiste perjadi ter na oltarju daroval žgalne daritve.
ויבן נח מזבח ליהוה ויקח מכל הבהמה הטהורה ומכל העוף הטהר ויעל עלת במזבח׃ | |
21 Gospod je zavohal prijeten vonj in Gospod je v svojem srcu rekel: »Zaradi človeka tal ne bom več ponovno preklel, kajti zamisel človekovega srca je zla od njegove mladosti niti ne bom več ponovno udaril vsake žive stvari, kakor sem storil.
וירח יהוה את ריח הניחח ויאמר יהוה אל לבו לא אסף לקלל עוד את האדמה בעבור האדם כי יצר לב האדם רע מנעריו ולא אסף עוד להכות את כל חי כאשר עשיתי׃ | |
22 Dokler ostaja zemlja, čas setve in žetve in mraz in vročina in poletje in zima in dan in noč ne bodo prenehali.«
עד כל ימי הארץ זרע וקציר וקר וחם וקיץ וחרף ויום ולילה לא ישבתו׃ | |
A Dove is Sent Forth from the Ark