Pridigar 6

1 Je zlo, ki sem ga videl pod soncem in to je pogosto med ljudmi.

Hay otro mal que he visto debajo del cielo, y muy común entre los hombres:

2 Človek, ki mu je Bog dal bogastva, premoženje in čast, tako da za svojo dušo ne potrebuje ničesar od vsega, kar si želi, pa mu vendar Bog ne daje moči, da od tega jé, temveč to jé tujec. To je ničevost in to je zla bolezen.

Hombre, a quien Dios dio riquezas, y hacienda, y honra, y nada le falta de todo lo que su alma desea; y Dios no le dio facultad de comer de ello; antes los extraños se lo comen: esto vanidad es, y enfermedad trabajosa.

3 Če človek zaplodi sto otrok in živi mnogo let, tako da je dni njegovih let mnogo in njegova duša ne bo nasičena z dobrinami in tudi da nima pogreba, pravim, da je prezgodaj rojeni boljši kakor on.

Si el hombre engendrare cien hijos, y viviere muchos años, y los días de su edad fueren asaz; si su alma no se hartó del bien, y también careció de sepultura; yo digo que el abortivo es mejor que él.

4 Kajti vstopa z ničevostjo in odhaja v temi in njegovo ime bo prekrito s temo.

Porque en vano vino, y a tinieblas va, y con tinieblas será cubierto su nombre.

5 Poleg tega ni videl sonca niti ni poznal nobene stvari; ta ima več počitka kakor drugi.

Aunque no haya visto el sol, ni conocido nada, más reposo tiene este, que aquel.

6 Da, čeprav je bilo rečeno, da živi dvakrat tisoč let, vendar ni videl dobrega; mar ne gredo vsi na en kraj?

Porque si viviere mil años dos veces, y no gozó del bien; cierto todos van a un lugar.

7 Vse človekovo delo je za njegova usta, pa vendar apetit ni potešen.

Todo el trabajo del hombre es para su boca, y con todo eso, su deseo no se harta.

8 Kajti kaj ima modri več kakor bedak? Kaj ima ubogi, da zna hoditi pred živečimi?

Porque ¿qué más tiene el sabio que el insensato? ¿Qué más tiene el pobre que supo caminar entre los vivos?

9 Boljši je pogled oči kakor tavanje poželenja. Tudi to je ničevost in draženje duha.

Mas vale vista de ojos, que deseo que pasa; y también esto es vanidad, y aflicción de espíritu.

10 To, kar je bilo, je že imenovano in je znano, da je to človek; niti se ne more pričkati s tistim, ki je mogočnejši kakor on.

El que es, ya su nombre ha sido nombrado, y se sabe, que es hombre; y que no podrá contender con el que es más fuerte que él.

11 Ker je tukaj mnogo stvari, ki povečujejo ničevost, kaj je človek boljši?

Ciertamente las muchas palabras multiplican la vanidad. ¿Qué más tiene el hombre?

12 Kajti kdo ve kaj je boljše za človeka v tem življenju, vse dni njegovega praznega življenja, ki jih preživlja kakor senca? Kajti kdo lahko človeku pove kaj bo za njim pod soncem?

Porque ¿quién sabe cual es el bien del hombre en la vida todos los días de la vida de su vanidad, que los pasa como sombra? Porque ¿quién enseñará al hombre que será después de él debajo del sol?