Книга пророка Захарии 4
1 И обратися Ангел глаголяй во мне и возведе мя, якоже егда востанет человек от сна своего,
O anjo que falou comigo veio novamente e me despertou, como um homem que é despertado de seu sono.
2 и рече ко мне: что ты видиши? И рех: видех, и се, свещник злат весь, и светилце верху его, и седмь светилник верху его, и седмь чашиц светилником верхним его,
Ele me disse: “O que você vê?”. Eu disse: “Eu vi, e eis que uma lâmpada está toda de ouro, com sua tigela em cima, e suas sete lâmpadas em cima; há sete tubos para cada uma das lâmpadas que estão em cima dela;
3 и две маслины верху его, едина одесную светилца его и едина ошуюю.
e duas oliveiras ao lado dela, uma do lado direito da tigela, e outra do lado esquerdo dela”.
4 И вопросих и рех ко Ангелу глаголющему во мне глаголя: что суть сия, господи?
Eu respondi e falei com o anjo que falou comigo, dizendo: “O que é isto, meu senhor”?
5 И отвеща Ангел глаголяй во мне и рече ко мне глаголя: не разумееши ли, что суть сия? И рех: ни, господи.
Então o anjo que falou comigo me respondeu: “Você não sabe o que é isso?”. Eu disse: “Não, meu senhor”.
6 И отвеща и рече ко мне глаголя: сие слово Господне к Зоровавелю глаголя: не в силе велицей, ни в крепости, но в Дусе Моем, глаголет Господь Вседержитель.
Então ele respondeu e falou comigo, dizendo: “Esta é a palavra de Javé para Zerubbabel, dizendo: 'Não pelo poder, nem pelo poder, mas pelo meu Espírito', diz Javé dos Exércitos.
7 Что ты еси, горо великая, пред лицем Зоровавеля, еже исправити? И изнесу камень наследия, равенство благодати, благодать его.
Quem é você, grande montanha? Antes de Zorobabel você é uma planície; e ele fará sair a pedra de toque com gritos de 'Graça, graça, a ela'”.
8 И бысть слово Господне ко мне глаголя:
Além disso, a palavra de Javé veio até mim, dizendo:
9 руце Зоровавелевы основаша храм сей и руце его совершат его: и уразумееши, яко Господь Вседержитель посла Мя к вам:
“As mãos de Zerubbabel lançaram os alicerces desta casa. Suas mãos também a terminarão; e você saberá que Javé dos Exércitos me enviou a você”.
10 зане кто укорил тя есть во дни малы? И возрадуются, и увидят камень, иже от чистаго олова, в руку Зоровавеля: седмь сия очеса Господня суть, призирающая на всю землю.
De fato, quem despreza o dia das pequenas coisas? Pois estes sete se alegrarão, e verão a linha de prumo na mão de Zerubabel. Estes são os olhos de Javé, que correm para frente e para trás em toda a terra”.
11 И отвещах и рех к нему: что суть две маслины сия, яже одесную свещника и ошуюю?
Depois perguntei-lhe: “O que são estas duas oliveiras no lado direito da bancada e no lado esquerdo da mesma”?
12 И вопросих вторицею и рех к нему: что суть две ветви масличны, яже в руку двух усекалниц златых возливающих и возношающих чашицы златыя?
Perguntei-lhe pela segunda vez: “O que são esses dois ramos de oliveira, que estão ao lado dos dois bicos dourados que derramam o óleo dourado de si mesmos?
13 И рече ко мне глаголя: не веси ли, что суть сия? И рех: ни, господи.
Ele me respondeu: “Você não sabe o que é isso?” Eu disse: “Não, meu senhor”.
14 И рече: сии два сынове тучности, яже предстоят Господеви всея земли.
Então ele disse: “Estes são os dois ungidos que estão ao lado do Senhor de toda a terra”.
