Послание к Титу 1
1 Павел, раб Божий, Апостол же Иисус Христов, по вере избранных Божиих и разуму истины, яже по благочестию,
અનન્તજીવનસ્યાશાતો જાતાયા ઈશ્વરભક્તે ર્યોગ્યસ્ય સત્યમતસ્ય યત્ તત્વજ્ઞાનં યશ્ચ વિશ્વાસ ઈશ્વરસ્યાભિરુચિતલોકૈ ર્લભ્યતે તદર્થં (aiōnios g166)
યીશુખ્રીષ્ટસ્ય પ્રેરિત ઈશ્વરસ્ય દાસઃ પૌલોઽહં સાધારણવિશ્વાસાત્ મમ પ્રકૃતં ધર્મ્મપુત્રં તીતં પ્રતિ લિખમિ|
3 яви же во времена своя слово Свое проповеданием, еже мне поручено бысть по повелению Спасителя нашего Бога:
નિષ્કપટ ઈશ્વર આદિકાલાત્ પૂર્વ્વં તત્ જીવનં પ્રતિજ્ઞાતવાન્ સ્વનિરૂપિતસમયે ચ ઘોષણયા તત્ પ્રકાશિતવાન્|
4 Титу, присному чаду по общей вере: благодать, милость, мир от Бога Отца и Господа Иисуса Христа Спаса нашего.
મમ ત્રાતુરીશ્વરસ્યાજ્ઞયા ચ તસ્ય ઘોષણં મયિ સમર્પિતમ્ અભૂત્| અસ્માકં તાત ઈશ્વરઃ પરિત્રાતા પ્રભુ ર્યીશુખ્રીષ્ટશ્ચ તુભ્યમ્ અનુગ્રહં દયાં શાન્તિઞ્ચ વિતરતુ|
5 Сего ради оставих тя в Крите, да недокончанная исправиши и устроиши по всем градом пресвитеры, якоже тебе аз повелех:
ત્વં યદ્ અસમ્પૂર્ણકાર્ય્યાણિ સમ્પૂરયે ર્મદીયાદેશાચ્ચ પ્રતિનગરં પ્રાચીનગણાન્ નિયોજયેસ્તદર્થમહં ત્વાં ક્રીત્યુપદ્વીપે સ્થાપયિત્વા ગતવાન્|
6 аще кто есть непорочен, единыя жены муж, чада имый верна, не во укорении блуда, или непокорива.
તસ્માદ્ યો નરો ઽનિન્દિત એકસ્યા યોષિતઃ સ્વામી વિશ્વાસિનામ્ અપચયસ્યાવાધ્યત્વસ્ય વા દોષેણાલિપ્તાનાઞ્ચ સન્તાનાનાં જનકો ભવતિ સ એવ યોગ્યઃ|
7 Подобает бо епископу без порока быти, якоже Божию строителю: не себе угождающу, (не дерзу, не напрасливу, ) не гневливу, не пиянице, не биице, не скверностяжательну,
યતો હેતોરદ્યક્ષેણેશ્વરસ્ય ગૃહાદ્યક્ષેણેવાનિન્દનીયેન ભવિતવ્યં| તેન સ્વેચ્છાચારિણા ક્રોધિના પાનાસક્તેન પ્રહારકેણ લોભિના વા ન ભવિતવ્યં
8 но страннолюбиву, благолюбцу, целомудренну, праведну, преподобну, воздержателну,
કિન્ત્વતિથિસેવકેન સલ્લોકાનુરાગિણા વિનીતેન ન્યાય્યેન ધાર્મ્મિકેણ જિતેન્દ્રિયેણ ચ ભવિતવ્યં,
9 держащемуся вернаго словесе по учению, да силен будет и утешати во здравем учении, и противящыяся обличати.
ઉપદેશે ચ વિશ્વસ્તં વાક્યં તેન ધારિતવ્યં યતઃ સ યદ્ યથાર્થેનોપદેશેન લોકાન્ વિનેતું વિઘ્નકારિણશ્ચ નિરુત્તરાન્ કર્ત્તું શક્નુયાત્ તદ્ આવશ્યકં|
10 Суть бо мнози непокориви, суесловцы и умом прельщени, наипаче же сущии от обрезания,
યતસ્તે બહવો ઽવાધ્યા અનર્થકવાક્યવાદિનઃ પ્રવઞ્ચકાશ્ચ સન્તિ વિશેષતશ્છિન્નત્વચાં મધ્યે કેચિત્ તાદૃશા લોકાઃ સન્તિ|
11 ихже подобает уста заграждати: иже вся домы развращают, учаще яже не подобает, сквернаго ради прибытка.
તેષાઞ્ચ વાગ્રોધ આવશ્યકો યતસ્તે કુત્સિતલાભસ્યાશયાનુચિતાનિ વાક્યાનિ શિક્ષયન્તો નિખિલપરિવારાણાં સુમતિં નાશયન્તિ|
12 Рече же некто от них, свой им пророк: Критяне присно лживи, злии зверие, утробы праздныя.
તેષાં સ્વદેશીય એકો ભવિષ્યદ્વાદી વચનમિદમુક્તવાન્, યથા, ક્રીતીયમાનવાઃ સર્વ્વે સદા કાપટ્યવાદિનઃ| હિંસ્રજન્તુસમાનાસ્તે ઽલસાશ્ચોદરભારતઃ||
13 Свидетельство сие истинно есть. Еяже ради вины обличай их нещадно, да здрави будут в вере,
સાક્ષ્યમેતત્ તથ્યં, અતો હેતોસ્ત્વં તાન્ ગાઢં ભર્ત્સય તે ચ યથા વિશ્વાસે સ્વસ્થા ભવેયુ
14 не внимающе Иудейским баснем, ни заповедем человек отвращающихся от истины.
ર્યિહૂદીયોપાખ્યાનેષુ સત્યમતભ્રષ્ટાનાં માનવાનામ્ આજ્ઞાસુ ચ મનાંસિ ન નિવેશયેયુસ્તથાદિશ|
15 Вся убо чиста чистым: оскверненым же и неверным ничтоже чисто, но осквернися их и ум и совесть.
શુચીનાં કૃતે સર્વ્વાણ્યેવ શુચીનિ ભવન્તિ કિન્તુ કલઙ્કિતાનામ્ અવિશ્વાસિનાઞ્ચ કૃતે શુચિ કિમપિ ન ભવતિ યતસ્તેષાં બુદ્ધયઃ સંવેદાશ્ચ કલઙ્કિતાઃ સન્તિ|
16 Бога исповедуют ведети, а делы отмещутся Его, мерзцы суще и непокориви и на всякое дело благое неискусни.
ઈશ્વરસ્ય જ્ઞાનં તે પ્રતિજાનન્તિ કિન્તુ કર્મ્મભિસ્તદ્ અનઙ્ગીકુર્વ્વતે યતસ્તે ગર્હિતા અનાજ્ઞાગ્રાહિણઃ સર્વ્વસત્કર્મ્મણશ્ચાયોગ્યાઃ સન્તિ|
