Послание к Титу 3
1 Воспоминай тем началствующым и владеющым повиноватися и покарятися, и ко всякому делу благу готовым быти:
Przypominaj im, aby zwierzchnościom i władzom byli poddani i posłuszni, gotowi do każdego dobrego uczynku;
2 ни единаго хулити, не сварливым быти, но тихим, всяку являющым кротость ко всем человеком.
Nikomu nie ubliżali, nie byli kłótliwi, [ale] uprzejmi, okazujący wszelką łagodność wobec wszystkich ludzi.
3 Бехом бо иногда и мы несмысленни, и непокориви, и прельщени, работающе похотем и сластем различным, в злобе и зависти живуще, мерзцы (суще и) ненавидяще друг друга.
Niegdyś bowiem i my byliśmy głupi, oporni, błądzący, służący rozmaitym pożądliwościom i rozkoszom, żyjący w złośliwości i zazdrości, znienawidzeni i nienawidzący jedni drugich.
4 Егда же благодать и человеколюбие явися Спаса нашего Бога,
Lecz gdy się objawiła dobroć i miłość Boga, naszego Zbawiciela, względem ludzi;
5 не от дел праведных, ихже сотворихом мы, но по Своей Его милости, спасе нас банею пакибытия и обновления Духа Святаго,
Nie z uczynków sprawiedliwości, które my spełniliśmy, ale według swego miłosierdzia zbawił nas przez obmycie odrodzenia i odnowienie Ducha Świętego;
6 Егоже излия на нас обилно Иисус Христом, Спасителем нашим,
Którego wylał na nas obficie przez Jezusa Chrystusa, naszego Zbawiciela;
Abyśmy, usprawiedliwieni jego łaską, stali się dziedzicami zgodnie z nadzieją życia wiecznego. (aiōnios g166)
8 (Чадо Тите, ) верно слово, и о сих хощу тя извещати, да пекутся добрым делом прилежати веровавшии Богу: сия суть полезна человеком и добра.
Wiarygodne to słowo i chcę, abyś o tym zapewniał, żeby ci, którzy uwierzyli Bogu, zabiegali o celowanie w dobrych uczynkach. Jest to dobre i pożyteczne dla ludzi.
9 Буих же стязаний и родословий и рвений и сваров законных отступай: суть бо неполезны и суетны.
Unikaj zaś głupich dociekań, rodowodów, sporów i kłótni o prawo; są bowiem nieużyteczne i próżne.
10 Еретика человека по первом и вторем наказании отрицайся,
Heretyka po pierwszym i drugim upomnieniu unikaj;
11 ведый, яко развратися таковый, и согрешает, и есть самоосужден.
Wiedząc, że taki [człowiek] jest przewrotny i grzeszy, i sam siebie osądza.
12 Егда послю Артему к тебе или Тихика, потщися приити ко мне в Никополь: тамо бо судих озимети.
Gdy poślę do ciebie Artemasa lub Tychika, staraj się przybyć do mnie do Nikopolis, bo tam postanowiłem spędzić zimę.
13 Зину законника и Аполлоса скоро предпосли, и да ничтоже им скудно будет.
Zenasa, uczonego w prawie, i Apollosa starannie wypraw, aby im niczego nie brakowało.
14 Да учатся же и наши добрым делом прилежати в нужная требования, да не будут безплодни.
A niech i nasi uczą się przodować w dobrych uczynkach, gdzie tego potrzeba, żeby nie byli bezowocni.
15 Целуют тя со мною сущии вси. Целуй любящыя ны в вере. Благодать со всеми вами. Аминь.
Pozdrawiają cię wszyscy, którzy są ze mną. Pozdrów tych, którzy nas miłują w wierze. Łaska [niech będzie] z wami wszystkimi. Amen.
