Песнь песней Соломона 2
1 Аз цвет польный и крин удольный.
Mən Şaron nərgiziyəm, Dərələrdə bitən zanbağam.
2 Якоже крин в тернии, тако искренняя моя посреде дщерей.
Mənim yarım qızlar arasındadır, Elə bil bir zanbaq tikanlar arasındadır.
3 Яко яблонь посреде древес лесных, тако брат мой посреде сынов: под сень его восхотех и седох, и плод его сладок в гортани моем.
Mənim sevgilim oğlanlar arasındadır, Meşədəki ağaclar arasında alma ağacına oxşayır. Kölgəsində oturmaqdan zövq alıram, Meyvəsinin dadı damağımdan getmir.
4 Введите мя в дом вина, вчините ко мне любовь:
O məni ziyafət evinə apardı, Sevgisi bayraq kimi üzərimdə dalğalanır.
5 утвердите мя в мирех, положите мя во яблоцех: яко уязвлена (есмь) любовию аз.
Mən eşq xəstəsiyəm, Kişmiş verin, qüvvətlənim, Alma verin, cana gəlim.
6 Шуйца его под главою моею, и десница его оымет мя.
Sevgilim sol əlini başımın altına salır, Sağ əli ilə məni qucağına alır.
7 Заклях вас, дщери Иерусалимли, в силах и крепостех села: аще возставите и возбудите любовь, дондеже восхощет.
Ey Yerusəlimdəki qızlar, sizi and verirəm Dişi ceyranlara, çöldəki marallara! Bizi bu sevgidən oyatmayın, ayıltmayın, Qoy könül istəyənəcən qalsın.
8 Глас брата моего: се, той идет, скача на горы и прескача на холмы.
Bu, sevgilimin hənirtisidir! O, dağlardan aşaraq, təpələrdən sıçrayaraq gəlir.
9 Подобен есть брат мой серне или младу еленю на горах вефильских. Се, сей стоит за стеною нашею, проглядаяй оконцами, приницаяй сквозе мрежи.
Sevgilim ahuya, maral balasına oxşayır, Budur, hasarımızın o tayında dayanır, Pəncərələrdən boylanır, barmaqlıqlardan baxır.
10 Отвещает брат мой и глаголет мне: востани, прииди, ближняя моя, добрая моя, голубице моя.
Mənə belə dedi sevgilim: «Dur gəl, yarım, gözəlim.
11 Яко се, зима прейде, дождь отиде, отиде себе:
Budur, artıq qış keçib, Yağıntılar kəsilib.
12 цвети явишася на земли, время обрезания приспе, глас горлицы слышан в земли нашей:
Hər yanda güllər bitib, Nəğmə oxumağın zamanı yetib, Qumrunun səsi torpağı bürüyüb.
13 смоквь изнесе цвет свой, виногради зреюще даша воню. Востани, прииди, ближняя моя, добрая моя, голубице моя, и прииди.
Əncir yaşıl bar gətirib, Üzüm çiçəklənib ətrini saçır. Dur gəl, yarım, gözəlim!»
14 Ты, голубице моя, в покрове каменне, близ предстения: яви ми зрак твой, и услышан сотвори ми глас твой: яко глас твой сладок, и образ твой красен.
Ey gözəl göyərçinim, Sanki sal qayalarda, sıldırımlarda gizlənmisən. Qoy üzünü görüm, səsini eşidim, Çünki şirin səsli, gözəl surətlisən.
15 Имите нам лисы малыя, губящыя винограды: и виногради наши созревают.
Tülküləri, kiçik tülküləri tutun, Üzümlükləri korlamağa qoymayın, Çünki bağlarımız çiçəklənib.
16 Брат мой мне, и аз ему, пасый в кринах,
Sevgilim mənimdir, mən də onunam, O, sürüsünü zanbaqlıq içərisində otarır.
17 дондеже дхнет день, и двигнутся сени. Обратися, уподобися ты, брате мой, серне или младу еленю на горах юдолий.
Gün sərinləşənəcən, kölgələr düşənəcən, Ey sevgilim, geri qayıt, Şişuclu dağların qoynunda olan Ahuya, maral balasına bənzərsən.
