Послание к Римлянам 11
1 Глаголю убо: еда отрину Бог люди Своя? Да не будет. Ибо и аз Израильтянин есмь, от семене Авраамля, колена Вениаминова.
Io dico dunque: Iddio ha egli reietto il suo popolo? Così non sia; perché anch’io sono Israelita, della progenie d’Abramo, della tribù di Beniamino.
2 Не отрину Бог людей Своих, ихже прежде разуме. Или не весте, о Илии что глаголет Писание, яко приповедует Богови на Израиля, глаголя:
Iddio non ha reietto il suo popolo, che ha preconosciuto. Non sapete voi quel che la Scrittura dice, nella storia d’Elia? Com’egli ricorre a Dio contro Israele, dicendo:
3 Господи, пророки Твоя избиша и олтари Твоя раскопаша: и аз остах един, и ищут души моея, изяти ю.
Signore, hanno ucciso i tuoi profeti, hanno demoliti i tuoi altari, e io son rimasto solo, e cercano la mia vita?
4 Но что глаголет ему Божественный ответ? Оставих Себе седмь тысящ мужей, иже не преклониша колена пред Ваалом.
Ma che gli rispose la voce divina? Mi son riserbato settemila uomini, che non han piegato il ginocchio davanti a Baal.
5 Тако убо и в нынешнее время останок по избранию благодати бысть.
E così anche nel tempo presente, v’è un residuo secondo l’elezione della grazia.
6 Аще ли по благодати, то не от дел: зане благодать уже не бывает благодать. Аще ли от дел, ктому несть благодать: зане дело уже несть дело.
Ma se è per grazia, non è più per opere; altrimenti, grazia non è più grazia.
7 Что убо? Егоже искаше Израиль, сего не получи, а избрание получи. Прочии же ослепишася,
Che dunque? Quel che Israele cerca, non l’ha ottenuto; mentre il residuo eletto l’ha ottenuto;
8 якоже есть писано: даде им Бог дух умиления, очи не видети и ушы не слышати, даже до днешняго дне.
e gli altri sono stati indurati, secondo che è scritto: Iddio ha dato loro uno spirito di stordimento, degli occhi per non vedere e degli orecchi per non udire, fino a questo giorno.
9 И Давид глаголет: да будет трапеза их в сеть и в лов, и в соблазн и в воздаяние им:
E Davide dice: La loro mensa sia per loro un laccio, una rete, un inciampo, e una retribuzione.
10 да помрачатся очи их еже не видети, и хребет их выну сляцай.
Siano gli occhi loro oscurati in guisa che non veggano, e piega loro del continuo la schiena.
11 Глаголю убо: еда согрешиша, да отпадут? Да не будет. Но тех падением спасение языком, во еже раздражити их.
Io dico dunque: Hanno essi così inciampato da cadere? Così non sia; ma per la loro caduta la salvezza è giunta ai Gentili per provocar loro a gelosia.
12 Аще ли же прегрешение их богатство мира, и отпадение их богатство языков: кольми паче исполнение их?
Or se la loro caduta è la ricchezza del mondo e la loro diminuzione la ricchezza de’ Gentili, quanto più lo sarà la loro pienezza!
13 Вам бо глаголю языком: понеже убо есмь аз языком Апостол, службу мою прославляю.
Ma io parlo a voi, o Gentili. In quanto io sono apostolo dei Gentili, glorifico il mio ministerio,
14 Аще како раздражу мою плоть, и спасу некия от них?
per veder di provocare a gelosia quelli del mio sangue, e di salvarne alcuni.
15 Аще бо отложение их, примирение миру, что приятие, разве жизнь из мертвых?
Poiché, se la loro reiezione è la riconciliazione del mondo, che sarà la loro riammissione, se non una vita d’infra i morti?
16 Аще ли начаток свят, то и примешение: и аще корень свят, то и ветви.
E se la primizia è santa, anche la massa è santa; e se la radice è santa, anche i rami son santi.
17 Аще ли некия от ветвей отломишася, ты же, дивия маслина сый, прицепился еси в них, и причастник корене и масти маслинныя сотворился еси,
E se pure alcuni de’ rami sono stati troncati, e tu, che sei olivastro, sei stato innestato in luogo loro e sei divenuto partecipe della radice e della grassezza dell’ulivo,
18 не хвалися на ветви: аще ли же хвалишися, не ты корень носиши, но корень тебе.
non t’insuperbire contro ai rami; ma, se t’insuperbisci, sappi che non sei tu che porti la radice, ma la radice che porta te.
19 Речеши убо. Отломишася ветви, да аз прицеплюся.
Allora tu dirai: Sono stati troncati dei rami perché io fossi innestato.
20 Добре: неверием отломишася, ты же верою стоиши: не высокомудрствуй, но бойся.
Bene: sono stati troncati per la loro incredulità, e tu sussisti per la fede; non t’insuperbire, ma temi.
21 Аще бо Бог естественных ветвей не пощаде, да не како и тебе не пощадит.
Perché se Dio non ha risparmiato i rami naturali, non risparmierà neppur te.
22 Виждь убо благость и непощадение Божие: на отпадших убо непощадение, а на тебе благость Божия, аще пребудеши в благости: аще ли же ни, то и ты отсечен будеши.
Vedi dunque la benignità e la severità di Dio; la severità verso quelli che son caduti; ma verso te la benignità di Dio, se pur tu perseveri nella sua benignità; altrimenti, anche tu sarai reciso.
23 И они же, аще не пребудут в неверствии, прицепятся: силен бо есть Бог паки прицепити их.
Ed anche quelli, se non perseverano nella loro incredulità, saranno innestati; perché Dio è potente da innestarli di nuovo.
24 Аще бо ты от естественныя отсечен дивия маслины, и чрез естество прицепился еси к добрей маслине: кольми паче сии, иже по естеству, прицепятся своей маслине?
Poiché se tu sei stato tagliato dall’ulivo per sua natura selvatico, e sei stato contro natura innestato nell’ulivo domestico, quanto più essi, che son dei rami naturali, saranno innestati nel lor proprio ulivo?
25 Не бо хощу вас не ведети тайны сея, братие, да не будете о себе мудри, яко ослепление от части Израилеви бысть, дондеже исполнение языков внидет,
Perché, fratelli, non voglio che ignoriate questo mistero, affinché non siate presuntuosi; che cioè, un induramento parziale s’è prodotto in Israele, finché sia entrata la pienezza dei Gentili;
26 и тако весь Израиль спасется, якоже есть писано: приидет от Сиона Избавляяй, и отвратит нечестие от Иакова:
e così tutto Israele sarà salvato, secondo che è scritto: Il liberatore verrà da Sion;
27 и сей им от Мене завет, егда отиму грехи их.
Egli allontanerà da Giacobbe l’empietà; e questo sarà il mio patto con loro, quand’io torrò via i loro peccati.
28 По благовествованию убо, врази вас ради: по избранию же, возлюблени отец ради.
Per quanto concerne l’Evangelo, essi sono nemici per via di voi; ma per quanto concerne l’elezione, sono amati per via dei loro padri;
29 Нераскаянна бо дарования и звание Божие.
perché i doni e la vocazione di Dio sono senza pentimento.
30 Якоже бо и вы иногда противистеся Богови, ныне же помиловани бысте сих противлением:
Poiché, siccome voi siete stati in passato disubbidienti a Dio ma ora avete ottenuto misericordia per la loro disubbidienza,
31 такожде и сии ныне противишася вашей милости, да и тии помиловани будут.
così anch’essi sono stati ora disubbidienti, onde, per la misericordia a voi usata, ottengano essi pure misericordia.
Poiché Dio ha rinchiuso tutti nella disubbidienza per far misericordia a tutti. (eleēsē g1653)
33 О, глубина богатства и премудрости и разума Божия! Яко неиспытани судове Его, и неизследовани путие Его.
O profondità della ricchezza e della sapienza e della conoscenza di Dio! Quanto inscrutabili sono i suoi giudizi, e incomprensibili le sue vie!
34 Кто бо разуме ум Господень, или кто советник Ему бысть?
Poiché: Chi ha conosciuto il pensiero del Signore? O chi è stato il suo consigliere?
35 Или кто прежде даде Ему, и воздастся Ему,
O chi gli ha dato per primo, e gli sarà contraccambiato?
