Послание к Римлянам 10
1 Братие, благоволение убо моего сердца и молитва, яже к Богу по Израили, есть во спасение.
Broeders! de begeerte mijns harten voor Israël en mijn gebed tot God is voor hen tot behoudenis;
2 Свидетельствую бо им, яко ревность Божию имут, но не по разуму.
want ik betuig hun dat zij ijver voor God hebben, maar niet met verstand.
3 Не разумеюще бо Божия правды и свою правду ищуще поставити, правде Божией не повинушася:
Want Gods rechtvaardigheid niet kennende en zoekende hun eigen rechtvaardigheid te doen gelden, onderwerpen zij zich niet aan de rechtvaardigheid Gods,
4 кончина бо закона Христос, в правду всякому верующему.
want het einde der wet is Christus tot rechtvaardigheid voor al wie gelooft.
5 Моисей бо пишет правду юже от закона: яко сотворивый та человек жив будет в них.
Mozes toch schrijft dat de mensch, die de rechtvaardigheid doet die uit de wet is, in haar leven zal.
6 А яже от веры правда сице глаголет: да не речеши в сердцы твоем: кто взыдет на небо, сиречь Христа свести:
Maar de rechtvaardigheid uit het geloof spreekt alzoo: Zeg niet in uw harte: wie zal opklimmen naar den hemel? dat is, om Christus af te brengen;
of: wie zal afdalen naar den afgrond? dat is, om Christus uit de dooden op te brengen. (Abyssos g12)
8 Но что глаголет Писание? Близ ти глагол есть, во устех твоих и в сердцы твоем, сиречь глагол веры, егоже проповедаем:
Maar wat zegt zij? Nabij u is het woord, in uw mond en in uw hart. Dat is het woord des geloofs dat wij prediken.
9 яко аще исповеси усты твоими Господа Иисуса, и веруеши в сердцы твоем, яко Бог Того воздвиже из мертвых, спасешися:
Indien gij namelijk met uw mond Jezus als Heer zult belijden, en in uw harte gelooven dat God Hem heeft opgewekt uit de dooden, dan zult gij worden behouden.
10 сердцем бо веруется в правду, усты же исповедуется во спасение.
Want met het harte gelooft men tot rechtvaardigheid en met den mond belijdt men tot behoudenis.
11 Глаголет бо Писание: всяк веруяй в Онь не постыдится.
Want de Schrifture zegt: Al wie op Hem vertrouwt zal niet worden beschaamd.
12 Несть бо разнствия Иудееви же и Еллину: Той бо Бог всех, богатяй во всех призывающих Его.
Want er is geen onderscheid van Jood noch Griek, want dezelfde is Heer van allen, die rijk is over allen die Hem aanroepen.
13 Всяк бо, иже аще призовет имя Господне, спасется.
Want al wie den Naam des Heeren zal aanroepen zal behouden worden.
14 Како убо призовут, в Негоже не вероваша? Како же уверуют, Егоже не услышаша? Како же услышат без проповедающаго?
Hoe dan zullen zij aanroepen in wien zij niet geloofd hebben? En hoe zullen zij gelooven wien zij niet gehoord hebben? En hoe zullen zij hooren zonder prediker?
15 Како же проповедят, аще не послани будут? Якоже есть писано: коль красны ноги благовествующих мир, благовествующих благая.
En hoe zullen zij prediken als zij niet gezonden zijn? zooals er geschreven is: Hoe liefelijk de voeten van hen die het goede verkondigen!
16 Но не вси послушаша благовествования. Исаиа бо глаголет: Господи, кто верова слуху нашему?
Maar allen zijn aan de goede boodschap niet gehoorzaam geweest. Want Jesaja zegt: Heere, wie heeft geloofd hetgeen hij van ons gehoord heeft?
17 Темже убо вера от слуха, слух же глаголголом Божиим.
Zoo is dan het geloof uit hetgeen gehoord wordt, en hetgeen gehoord wordt is door het woord van Christus.
18 Но глаголю: еда не слышаша, темже убо, во всю землю изыде вещание их, и в концы вселенныя глаголы их.
Maar ik zeg: Hebben zij het in het geheel niet gehoord? Wel zeker! Tot de gansche aarde is hun geluid gekomen en tot de uiterste einden der bewoonde aarde hun woorden.
19 Но глаголю: еда не разуме Израиль? Первый Моисей глаголет: Аз раздражу вы не о языце, но о языце неразумне прогневаю вас.
Maar ik zeg: heeft dan Israël het niet geweten? — Het eerst zegt Mozes: Ik zal uw jaloezie opwekken met wat geen volk is; door een onverstandig volk zal ik uw toorn opwekken.
20 Исаиа же дерзает и глаголет: обретохся не ищущым Мене, явлен бых не вопрошающым о Мне.
En Jesaja verstout zich en zegt: Ik ben gevonden van die Mij niet zochten; Ik ben openbaar geworden aan die niet naar Mij vroegen.
21 Ко Израилю же глаголет: весь день воздех руце Мои к людем непокоривым и пререкающым.
Maar tot Israël zegt hij: Den ganschen dag heb Ik mijn handen uitgestrekt tot een ongehoorzaam en tegensprekend volk.
