Псалтирь 92
1 Псалом песни, в день субботный. Благо есть исповедатися Господеви и пети имени Твоему, Вышний:
Шабат күни үчүн бир күй-нахша: — Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиш, Намиңни күйләш әладур, и Һәммидин Алий Болғучи!
2 возвещати заутра милость Твою и истину Твою на всяку нощь,
Өзгәрмәс муһәббитиңни сәһәрдә, Кечиләрдә болса, һәқиқәт-садақитиңни җакалаш,
3 в десятоструннем псалтири с песнию в гуслех.
Он тарлиқ саз вә равабни челип, Чилтар билән муңлуқ аһаңда челиш әладур!
4 Яко возвеселил мя еси, Господи, в творении Твоем, и в делех руку Твоею возрадуюся.
Чүнки Сән Пәрвәрдигар, Өз қилғиниң арқилиқ мени хурсән қилдиң, Қоллириңниң қилғанлири билән мән роһлинип нахша ейтимән.
5 Яко возвеличишася дела Твоя, Господи: зело углубишася помышления Твоя.
Пәрвәрдигар, қилған ишлириң немидегән улуқдур! Ойлириң наһайити чоңқурдур!
6 Муж безумен не познает, и неразумив не разумеет сих.
Беғәм киши буни билмәс, Һамақәт буни чүшәнмәс,
7 Внегда прозябоша грешницы яко трава, и проникоша вси делающии беззаконие, яко да потребятся в век века:
Рәзилләр от-чөптәк айниғанда, Қәбиһлик қилғучиларниң һәммиси гүлләнгәндә, Мәңгү һалак болуп кетидиғанлар шулардур!
8 Ты же вышний во век, Господи.
Лекин Сән, и Пәрвәрдигар, әбәдил-әбәт үстүн турисән.
9 Яко се, врази Твои, Господи, яко се, врази Твои погибнут, и разыдутся вси делающии беззаконие.
Чүнки мана дүшмәнлириң, и Пәрвәрдигар, Мана дүшмәнлириң йоқилиду; Барлиқ қәбиһлик қилғучилар тирипирән қиливетилиду!
10 И вознесется яко единорога рог мой, и старость моя в елеи мастите:
Мүңгүзүмни явайи буқиниңкидәк көтирисән; Бешим йеңи май сүркәп, мәсиһ қилиниду.
11 и воззре око мое на враги моя, и востающыя на мя лукавнующыя услышит ухо мое.
Мени қәст қилғанларниң [мәғлубийитини] өз көзум көриду; Маңа қаршилишишқа қозғалған рәзиллик қилғучиларниң [тән бәргәнлигиниму] қулиқим аңлайду.
12 Праведник яко финикс процветет: яко кедр, иже в Ливане, умножится.
Һәққаний адәм хорма дәриғи кәби гүлләп-яшнайду; У Ливандики кедр дәриғидәк өсиду.
13 Насаждени в дому Господни во дворех Бога нашего процветут:
Пәрвәрдигарниң өйигә тикилгәнләр, Худайимизниң һойлилирида гүллиниду;
14 еще умножатся в старости мастите, и благоприемлюще будут.
Улар қериғандиму йәнә мевә бериду, Сулуқ һәм йешил улар;
15 Да возвестят, яко прав Господь Бог наш, и несть неправды в Нем.
Шуниң билән улар Пәрвәрдигар дурустур, дәп испатлайду; У мениң қорам тешимдур, Униңда һеч наһәқлик йоқтур!
