Псалтирь 91

1 Живый в помощи Вышняго, в крове Бога небеснаго водворится,

Әң Алий Болғучиниң мәхпий җайида турғучи, Һәммигә қадирниң сайисидә арамхуда яшайду.

2 речет Господеви: заступник мой еси и прибежище мое, Бог мой, и уповаю на Него.

Мән Пәрвәрдигарни: — «Мениң башпанаһим, Мениң қорғиним; Мениң Худайим, Униңға тайинимән» — дәймән.

3 Яко Той избавит тя от сети ловчи и от словесе мятежна:

Бәрһәқ, У қилтақчиниң тозиқидин сени қутулдуриду, Шум ваба-қазадин һәм халас етиду.

4 плещма Своима осенит тя, и под криле Его надеешися: оружием обыдет тя истина Его.

У пәйлири билән сени япиду; Қанатлири астида панаһ таписән; Униң һәқиқити саңа қалқан һәм истиһкамдур.

5 Не убоишися от страха нощнаго, от стрелы летящия во дни,

Сән нә кечидики вәһимидин, Нә күндүзи учуватқан оқтин,

6 от вещи во тме преходящия, от сряща и беса полуденнаго.

Нә қараңғулуқта кәзгүчи вабадин, Нә чүш вақтида вәйранчилиқ қилғучи һалакәттин қорқмайсән.

7 Падет от страны твоея тысяща, и тма одесную тебе, к тебе же не приближится:

Сениң йениңда миңи жиқилип, Оң йеқиңда он миңи ғулап чүшсиму, Лекин бала-қаза саңа йеқинлашмайду.

8 обаче очима твоима смотриши и воздаяние грешников узриши.

Сән пәқәт көзлириң билән беқип, Пасиқларға берилгән җазани көрисән.

9 Яко ты, Господи, упование мое: Вышняго положил еси прибежище твое.

Пәрвәрдигарни панаһим дәп билгиниң үчүн, Һәммидин Алий Болғучини макан қилғиниң үчүн,

10 Не приидет к тебе зло, и рана не приближится телеси твоему:

Бешиңға һеч палакәт чүшмәйду, Һеч ваба чедириңға йеқинлашмайду.

11 яко Ангелом Своим заповесть о тебе, сохранити тя во всех путех твоих.

У Өз пәриштилиригә сениң һәққиңдә әмир қилиду, Шуниң билән улар пүткүл йоллириңда сени сақлайду.

12 На руках возмут тя, да не когда преткнеши о камень ногу твою:

Айиғиң ташқа урулуп кәтмәслиги үчүн, Улар сени қоллирида көтирип жүриду.

13 на аспида и василиска наступиши, и попереши льва и змия.

Шир вә кобра илан үстидин бесип өтисән, Аслан вә әҗдиһани дәссәп-чәйләйсән.

14 Яко на Мя упова, и избавлю и: покрыю и, яко позна имя Мое.

«У Маңа муһәббитини бағлиғанлиғи үчүн, Мән уни қутулдуримән; У намимни тән алғини үчүн жуқурида сақлаймән.

15 Воззовет ко Мне, и услышу его: с ним есмь в скорби, изму его и прославлю его:

У Маңа нида қилиду, Мән униңға җавап беримән; Еғир күн уни басқанда униң билән биллә болимән; Мән уни халас қилип, иззәт-һөрмәткә сазавәр қилимән.

16 долготою дний исполню его и явлю ему спасение Мое.

Узақ өмүр билән уни қандуримән, Һәм ниҗатлиғимни униңға көрситимән».