Псалтирь 9
1 В конец, о тайных сына, псалом Давиду. Исповемся Тебе, Господи, всем сердцем моим, повем вся чудеса Твоя.
Drottinn, ég vil lofa þig af öllu hjarta og segja öllum frá þínum dásamlegu verkum!
2 Возвеселюся и возрадуюся о Тебе, пою имени Твоему, Вышний.
Ég vil fagna, já, kætast þín vegna! Ég vil lofsyngja þér, Drottinn Guð, þú ert öllum guðum æðri.
3 Внегда возвратитися врагу моему вспять, изнемогут и погибнут от лица Твоего.
Óvinir mínir hörfuðu undan, já, hrösuðu og fórust fyrir augliti þínu.
4 Яко сотворил еси суд мой и прю мою: сел еси на престоле, судяй правду.
Þú hefur látið mig ná rétti mínum, ábyrgst verk mín og sagt frá hásæti þínu að þau séu góð.
5 Запретил еси языком, и погибе нечестивый: имя его потребил еси в век и в век века.
Þú hefur ávítað þjóðirnar og eytt illvirkjunum, þurrkað út nöfn þeirra að eilífu.
6 Врагу оскудеша оружия в конец, и грады разрушил еси: погибе память его с шумом.
Þið, óvinir mínir, eruð búnir að vera, og eigið ykkur ekki viðreisnar von. Drottinn mun eyða borgum ykkar og minning þeirra mun gleymast.
7 И Господь во век пребывает, уготова на суд престол Свой:
En Drottinn lifir að eilífu. Hann situr í hásæti sínu,
8 и Той судити имать вселенней в правду, судити имать людем в правоте.
sker úr málum þjóðanna og dæmir þær með réttvísi.
9 И бысть Господь прибежище убогому, помощник во благовремениих, в скорбех.
Allir kúgaðir komi til hans. Hann er skjól þeirra og athvarf á neyðarstundu.
10 И да уповают на Тя знающии имя Твое, яко не оставил еси взыскающих Тя, Господи.
Allir þeir sem þekkja miskunn þína, Drottinn, treysta á hjálp þína. Þú hefur aldrei yfirgefið þá sem treysta þér.
11 Пойте Господеви, живущему в Сионе, возвестите во языцех начинания Его:
Lofsyngið Guði, honum sem býr í Jerúsalem! Víðfrægið dáðir hans um allan heiminn!
12 яко взыскаяй крови их помяну, не забы звания убогих.
Hann sem refsar morðingjum. Hann hlustar eftir þeim sem hrópa á réttlæti. Hann daufheyrist ekki við hrópum þeirra sem eru í nauðum staddir.
13 Помилуй мя, Господи, виждь смирение мое от враг моих, возносяй мя от врат смертных:
Og nú, Drottinn, miskunna þú mér, þú sérð hvernig óvinir mínir kvelja mig. Hríf mig úr þessari dauðans hættu.
14 яко да возвещу вся хвалы Твоя во вратех дщере Сиони: возрадуемся о спасении Твоем.
Frelsa mig að ég geti lofað þig í allra áheyrn í hliðum Jerúsalem og glaðst yfir því að þú bjargaðir mér.
15 Углебоша языцы в пагубе, юже сотвориша: в сети сей, юже скрыша, увязе нога их.
Þjóðirnar falla sjálfar í gryfjuna sem þær hafa grafið öðrum, þær hafa lent í eigin gildru.
16 Знаемь есть Господь судбы творяй: в делех руку своею увязе грешник.
Drottinn lætur svikráð þeirra koma þeim sjálfum í koll!
Illmennin munu hrapa til heljar og eins verða örlög þeirra þjóða sem gleyma Drottni. (Sheol h7585)
18 Яко не до конца забвен будет нищий, терпение убогих не погибнет до конца.
Því að ekki verður skortur hinna snauðu umborinn endalaust og né hjálp fátæklinganna látin dragast lengur.
19 Воскресени, Господи, да не крепится человек, да судятся языцы пред Тобою.
Ó, Drottinn, rís þú upp, dæm þjóðirnar og refsa þeim. Lát þær ekki hrósa sigri yfir þér!
20 Постави, Господи, законоположителя над ними, да разумеют языцы, яко человецы суть.
Lát þá skjálfa af ótta og skilja að þeir eru aðeins dauðlegir menn.
