Псалтирь 88
1 Песнь псалма Сыном Кореовым, в конец, о Маелефе еже отвещати, разума Еману Израилтянину. Господи Боже спасения моего, во дни воззвах и в нощи пред Тобою:
Drottinn, þú Guð minn og hjálpari minn, ég ákalla þig um daga og nætur.
2 да внидет пред Тя молитва моя, приклони ухо Твое к молению моему.
Svaraðu bænum mínum! Hlustaðu á hróp mitt,
því að ég er altekinn ótta og finn dauðann nálgast. (Sheol h7585)
4 Привменен бых с низходящими в ров: бых яко человек без помощи,
„Líf hans er að fjara út, “segja sumir, „það er vonlaust með hann.“
5 в мертвых свободь: яко язвеннии спящии во гробе, ихже не помянул еси ктому, и тии от руки Твоея отриновени быша.
Ég er einn og yfirgefinn og bíð þess eins að deyja, rétt eins og þeir sem falla á vígvellinum.
6 Положиша мя в рове преисподнем, в темных и сени смертней.
Þú hefur varpað mér niður í myrkradjúp.
7 На мне утвердися ярость Твоя, и вся волны Твоя навел еси на мя.
Reiði þín hefur þrýst mér niður, hver holskeflan á fætur annarri kaffærir mig.
8 Удалил еси знаемых моих от мене: положиша мя мерзость себе: предан бых и не исхождах.
Vinir mínir sneru við mér bakinu og eru horfnir – það var af þínum völdum. Ég er innikróaður, sé enga undankomuleið.
9 Очи мои изнемогосте от нищеты: воззвах к Тебе, Господи, весь день, воздех к Тебе руце мои.
Augu mín eru blinduð af tárum. Daglega kalla ég eftir hjálp þinni. Ó, Drottinn, ég lyfti höndum í bæn um náð!
10 Еда мертвыми твориши чудеса? Или врачеве воскресят, и исповедятся Тебе?
Gerðu kraftaverk svo að ég deyi ekki, því hvað gagnar mér hjálp þín ef ég ligg kaldur í gröfinni? Þá get ég ekki lofað þig!
11 Еда повесть кто во гробе милость Твою, и истину Твою в погибели?
Geta hinir látnu vegsamað gæsku þína? Syngja þeir um trúfesti þína?!
12 Еда познана будут во тме чудеса Твоя, и правда Твоя в земли забвенней?
Getur myrkrið borið vitni um máttarverk þín? Hvernig eiga þeir sem búa í landi gleymskunnar að tala um hjálp þína?
13 И аз к Тебе, Господи, воззвах, и утро молитва моя предварит Тя.
Ó, Drottinn, dag eftir dag bið ég fyrir lífi mínu.
14 Вскую, Господи, отрееши душу мою? Отвращаеши лице Твое от мене?
Drottinn, hvers vegna hefur þú útskúfað mér? Af hverju hefur þú snúið þér burt frá mér og litið í aðra átt?
15 Нищь есмь аз, и в трудех от юности моея: вознесжеся смирихся и изнемогох.
Allt frá æsku hef ég átt erfiða ævi og oft staðið andspænis dauðanum. Ég er magnþrota gagnvart örlögum þeim sem þú hefur búið mér.
16 На мне преидоша гневи Твои, устрашения Твоя возмутиша мя:
Heift þín og reiði hefur lamað mig. Þessi skelfing þín hefur næstum gert út af við mig.
17 обыдоша мя яко вода весь день, одержаша мя вкупе.
Alla daga hvolfist hún yfir mig.
18 Удалил еси от мене друга и искренняго, и знаемых моих от страстей.
Ástvinir, félagar og kunningjar – öll eru þau farin. Ég sit hér einn í myrkri.
