< Псалтирь 74 >
1 Вскую, Боже, отринул еси до конца? Разгневася ярость Твоя на овцы пажити Твоея?
Maskil na Asaf. Me ya sa ka ƙi mu har abada, ya Allah? Me ya sa fushinka yake a kan tumakin kiwonka?
2 Помяни сонм Твой, егоже стяжал еси исперва, избавил еси жезлом достояния Твоего, гора Сион сия, в нейже вселился еси.
Ka tuna da mutanen da ka saya tun da daɗewa, kabilar gādonka, wadda ka fansa, Dutsen Sihiyona, inda ka zauna.
3 Воздвигни руце Твои на гордыни их в конец, елика лукавнова враг во святем Твоем.
Ka juye sawunka wajen waɗannan madawwamin kufai, dukan wannan hallakar da abokin gāba ya yi wa wuri mai tsarki.
4 И восхвалишася ненавидящии Тя посреде праздника Твоего: положиша знамения своя знамения, и не познаша.
Maƙiyanka sun yi ruri a inda ka sadu da mu; suka kakkafa tutotinsu a matsayin alamu.
5 Яко во исходе превыше: яко в дубраве древяне секирами разсекоша
Sun yi kamar mutane masu wāshin gatura don yanka itatuwa a kurmi.
6 двери его вкупе, сечивом и оскордом разрушиша и.
Sun ragargaje dukan sassaƙar katako da gatura da kuma gudumarsu.
7 Возжгоша огнем святило Твое: на земли оскверниша жилище имене Твоего.
Suka ƙone wurinka mai tsarki ƙurmus; suka ƙazantar da mazaunin Sunanka.
8 Реша в сердцы своем южики их вкупе: приидите, и отставим вся праздники Божия от земли.
Suna cewa a zukatansu, “Za mu murƙushe su sarai!” Suka ƙone ko’ina aka yi wa Allah sujada a ƙasar.
9 Знамения их не видехом: несть ктому пророка, и нас не познает ктому.
Ba a ba mu wata alama mai banmamaki ba; ba sauran annabawan da suka ragu, kuma babu waninmu da ya sani har yaushe wannan zai ci gaba.
10 Доколе, Боже, поносит враг? Раздражит противный имя Твое до конца?
Har yaushe abokan gāba za su yi mana ba’a, ya Allah? Maƙiya za su ci gaba da ɓata sunanka har abada ne?
11 Вскую отвращаеши руку Твою и десницу Твою от среды недра Твоего в конец?
Me ya sa ka janye hannunka, hannunka na dama? Ka fid da shi daga rigarka ka hallaka su!
12 Бог же, Царь наш, прежде века содела спасение посреде земли.
Amma kai, ya Allah, kai ne sarki tun da daɗewa; ka kawo ceto a kan duniya.
13 Ты утвердил еси силою Твоею море: Ты стерл еси главы змиев в воде:
Kai ne ka raba teku ta wurin ikonka; ka farfashe kawunan dodo a cikin ruwaye.
14 Ты сокрушил еси главу змиеву, дал еси того брашно людем Ефиопским.
Kai ne ka murƙushe kawunan dodon ruwa ka kuma ba da shi yă zama abinci ga halittun hamada.
15 Ты расторгл еси источники и потоки: Ты изсушил еси реки ифамския.
Kai ne ka bubbuɗe maɓulɓulai da rafuffuka; ka busar da koguna masu ruwa.
16 Твой есть день, и Твоя есть нощь: Ты совершил еси зарю и солнце.
Yini naka ne, dare kuma naka ne; ka kafa rana da wata.
17 Ты сотворил еси вся пределы земли: жатву и весну Ты создал еси я.
Kai ne ka kafa dukan iyakokin duniya; ka yi rani da damina.
18 Помяни сия: враг поноси Господеви, и людие безумнии раздражиша имя Твое.
Ka tuna da yadda abokin gāba ya yi maka ba’a, ya Ubangiji, yadda wawaye suka ɓata sunanka.
19 Не предаждь зверем душу исповедающуюся Тебе: душ убогих Твоих не забуди до конца.
Kada ka ba da ran kurciyarka ga namun jeji; kada ka manta har abada da rayukan mutanenka masu shan azaba.
20 Призри на завет Твой: яко исполнишася помраченнии земли домов беззаконий.
Ka kula da alkawarinka, domin akwai tashin hankali a kowane lungu mai duhu na ƙasar.
21 Да не возвратится смиренный посрамлен: нищь и убог восхвалита имя Твое.
Kada ka bar waɗanda ake danniya su sha kunya; bari matalauta da mabukata su yabe sunanka.
22 Востани, Боже, суди прю Твою: помяни поношение Твое, еже от безумнаго весь день.
Ka tashi, ya Allah, ka kāre muradinka; ka tuna yadda wawaye suka yi maka ba’a dukan yini.
23 Не забуди гласа молитвенник Твоих: гордыня ненавидящих Тя взыде выну.
Kada ka ƙyale surutan ban haushi na maƙiyanka, ihun abokan gābanka, waɗanda suke ci gaba da yi.