< Псалтирь 73 >
1 Коль благ Бог Израилев правым сердцем.
«Ψαλμός του Ασάφ.» Αγαθός τωόντι είναι ο Θεός εις τον Ισραήλ, εις τους καθαρούς την καρδίαν.
2 Мои же вмале не подвижастеся нозе: вмале не пролияшася стопы моя:
Εμού δε, οι πόδες μου σχεδόν εκλονίσθησαν· παρ' ολίγον ωλίσθησαν τα βήματά μου.
3 яко возревновах на беззаконныя, мир грешников зря:
Διότι εζήλευσα τους μωρούς, βλέπων την ευτυχίαν των ασεβών.
4 яко несть восклонения в смерти их и утверждения в ране их:
Επειδή δεν είναι λύπαι εις τον θάνατον αυτών, αλλ' η δύναμις αυτών είναι στερεά.
5 в трудех человеческих не суть, и с человеки не приимут ран.
Δεν είναι εν κόποις, ως οι άλλοι άνθρωποι· ουδέ μαστιγόνονται μετά των λοιπών ανθρώπων.
6 Сего ради удержа я гордыня их до конца: одеяшася неправдою и нечестием своим.
διά τούτο περικυκλόνει αυτούς η υπερηφανία ως περιδέραιον· η αδικία σκεπάζει αυτούς ως ιμάτιον.
7 Изыдет яко из тука неправда их: преидоша в любовь сердца.
Οι οφθαλμοί αυτών εξέχουσιν εκ του πάχους· εξεπέρασαν τας επιθυμίας της καρδίας αυτών.
8 Помыслиша и глаголаша в лукавстве, неправду в высоту глаголаша:
Εμπαίζουσι και λαλούσιν εν πονηρία καταδυναστείαν· λαλούσιν υπερηφάνως.
9 положиша на небеси уста своя, и язык их прейде по земли.
Θέτουσιν εις τον ουρανόν το στόμα αυτών, και η γλώσσα αυτών διατρέχει την γην.
10 Сего ради обратятся людие Мои семо, и дние исполнени обрящутся в них.
Διά τούτο θέλει στραφή ενταύθα ο λαός αυτού· και ύδατα ποτηρίου πλήρους εκθλίβονται δι' αυτούς.
11 И реша: како уведе Бог? И аще есть разум в Вышнем?
Και λέγουσι, Πως γνωρίζει ταύτα ο Θεός; και υπάρχει γνώσις εν τω Υψίστω;
12 Се, сии грешницы и гобзующии в век удержаша богатство.
Ιδού, ούτοι είναι ασεβείς και ευτυχούσι διαπαντός· αυξάνουσι τα πλούτη αυτών.
13 И рех: еда всуе оправдих сердце мое и умых в неповинных руце мои,
Άρα, ματαίως εκαθάρισα την καρδίαν μου και ένιψα εν αθωότητι τας χείρας μου.
14 и бых язвен весь день, и обличение мое на утрених?
Διότι εμαστιγώθην όλην την ημέραν και ετιμωρήθην πάσαν αυγήν.
15 Аще глаголах, повем тако: се, роду сынов Твоих, емуже обещахся:
Αν είπω, Θέλω ομιλεί ούτως· ιδού, εξυβρίζω εις την γενεάν των υιών σου.
16 и непщевах разумети: сие труд есть предо мною,
Και εστοχάσθην να εννοήσω τούτο, πλην μ' εφάνη δύσκολον·
17 дондеже вниду во святило Божие и разумею в последняя их.
εωσού εισελθών εις το αγιαστήριον του Θεού, ενόησα τα τέλη αυτών.
18 Обаче за льщения их положил еси им злая, низложил еси я, внегда разгордешася.
Συ βεβαίως έθεσας αυτούς εις τόπους ολισθηρούς· έρριψας αυτούς εις κρημνόν.
19 Како быша в запустение? Внезапу изчезоша, погибоша за беззаконие свое.
Πως διά μιας κατήντησαν εις ερήμωσιν Ηφανίσθησαν, απωλέσθησαν υπό αιφνιδίου ολέθρου.
20 Яко соние востающаго, Господи, во граде Твоем образ их уничижиши.
Ως όνειρον εξεγειρομένου Κύριε, όταν εγερθής, θέλεις αφανίσει την εικόνα αυτών.
21 Яко разжжеся сердце мое, и утробы моя изменишася:
Ούτως εκαίετο η καρδία μου, και τα νεφρά μου εβασανίζοντο·
22 и аз уничижен, и не разумех, скотен бых у Тебе.
και εγώ ήμην ανόητος και δεν εγνώριζον· κτήνος ήμην ενώπιόν σου.
23 И аз выну с Тобою: удержал еси руку десную мою,
Εγώ όμως είμαι πάντοτε μετά σού· συ με επίασας από της δεξιάς μου χειρός.
24 и советом Твоим наставил мя еси, и со славою приял мя еси.
Διά της συμβουλής σου θέλεις με οδηγήσει και μετά ταύτα θέλεις με προσλάβει εν δόξη.
25 Что бо ми есть на небеси? И от Тебе что восхотех на земли?
Τίνα άλλον έχω εν τω ουρανώ; και επί της γης δεν θέλω άλλον παρά σε.
26 Изчезе сердце мое и плоть моя, Боже сердца моего, и часть моя, Боже, во век.
Ητόνησεν η σαρξ μου και η καρδία μου· αλλ' ο Θεός είναι η δύναμις της καρδίας μου και η μερίς μου εις τον αιώνα.
27 Яко се, удаляющии себе от Тебе погибнут: потребил еси всякаго любодеющаго от Тебе.
Διότι, ιδού, όσοι απομακρύνονται από σου, θέλουσιν απολεσθή· συ εξωλόθρευσας πάντας τους εκκλίνοντας από σου.
28 Мне же прилеплятися Богови благо есть, полагати на Господа упование мое, возвестити ми вся хвалы Твоя, во вратех дщере Сиони.
Αλλά δι' εμέ, το να προσκολλώμαι εις τον Θεόν είναι το αγαθόν μου· έθεσα την ελπίδα μου επί Κύριον τον Θεόν, διά να κηρύττω πάντα τα έργα σου.