< Псалтирь 71 >
1 На Тя, Господи, уповах, да не постыжуся в век.
Psalmus David, filiorum Jonadab, et priorum captivorum. In te, Domine, speravi; non confundar in æternum.
2 Правдою Твоею избави мя и изми мя: приклони ко мне ухо Твое и спаси мя.
In justitia tua libera me, et eripe me: inclina ad me aurem tuam, et salva me.
3 Буди ми в Бога защитителя и в место крепко спасти мя: яко утверждение мое и прибежище мое еси Ты.
Esto mihi in Deum protectorem, et in locum munitum, ut salvum me facias: quoniam firmamentum meum et refugium meum es tu.
4 Боже мой, избави мя из руки грешнаго, из руки законопреступнаго и обидящаго:
Deus meus, eripe me de manu peccatoris, et de manu contra legem agentis, et iniqui:
5 яко Ты еси терпение мое, Господи, Господи, упование мое от юности моея.
quoniam tu es patientia mea, Domine; Domine, spes mea a juventute mea.
6 В Тебе утвердихся от утробы, от чрева матере моея Ты еси мой покровитель: о Тебе пение мое выну.
In te confirmatus sum ex utero; de ventre matris meæ tu es protector meus; in te cantatio mea semper.
7 Яко чудо бых многим: и Ты помощник мой крепок.
Tamquam prodigium factus sum multis; et tu adjutor fortis.
8 Да исполнятся уста моя хваления, яко да воспою славу Твою, весь день великолепие Твое.
Repleatur os meum laude, ut cantem gloriam tuam, tota die magnitudinem tuam.
9 Не отвержи мене во время старости: внегда оскудевати крепости моей, не остави мене.
Ne projicias me in tempore senectutis; cum defecerit virtus mea, ne derelinquas me.
10 Яко реша врази мои мне, и стрегущии душу мою совещаша вкупе,
Quia dixerunt inimici mei mihi, et qui custodiebant animam meam consilium fecerunt in unum,
11 глаголюще: Бог оставил есть его, пожените и имите его, яко несть избавляяй.
dicentes: Deus dereliquit eum: persequimini et comprehendite eum, quia non est qui eripiat.
12 Боже мой, не удалися от мене: Боже мой, в помощь мою вонми.
Deus, ne elongeris a me; Deus meus, in auxilium meum respice.
13 Да постыдятся и изчезнут оклеветающии душу мою, да облекутся в студ и срам ищущии злая мне.
Confundantur et deficiant detrahentes animæ meæ; operiantur confusione et pudore qui quærunt mala mihi.
14 Аз же всегда возуповаю на Тя, и приложу на всяку похвалу Твою.
Ego autem semper sperabo, et adjiciam super omnem laudem tuam.
15 Уста моя возвестят правду Твою, весь день спасение Твое, яко не познах книжная.
Os meum annuntiabit justitiam tuam, tota die salutare tuum. Quoniam non cognovi litteraturam,
16 Вниду в силе Господни: Господи, помяну правду Тебе единаго.
introibo in potentias Domini; Domine, memorabor justitiæ tuæ solius.
17 Боже мой, имже научил мя еси от юности моея, и доныне возвещу чудеса Твоя.
Deus, docuisti me a juventute mea; et usque nunc pronuntiabo mirabilia tua.
18 И даже до старости и престарения, Боже мой, не остави мене, дондеже возвещу мышцу Твою роду всему грядущему,
Et usque in senectam et senium, Deus, ne derelinquas me, donec annuntiem brachium tuum generationi omni quæ ventura est, potentiam tuam,
19 силу Твою и правду Твою, Боже, даже до вышних, яже сотворил ми еси величия: Боже, кто подобен Тебе?
et justitiam tuam, Deus, usque in altissima; quæ fecisti magnalia, Deus: quis similis tibi?
20 Елики явил ми еси скорби многи и злы? И обращься оживотворил мя еси и от бездн земли возвел мя еси.
Quantas ostendisti mihi tribulationes multas et malas! et conversus vivificasti me, et de abyssis terræ iterum reduxisti me.
21 Умножил еси на мне величествие твое, и обращься утешил мя еси, и от бездн земли паки возвел мя еси.
Multiplicasti magnificentiam tuam; et conversus consolatus es me.
22 Ибо аз исповемся Тебе в людех, Господи, в сосудех псаломских истину Твою, Боже: воспою Тебе в гуслех, Святый Израилев.
Nam et ego confitebor tibi in vasis psalmi veritatem tuam, Deus; psallam tibi in cithara, sanctus Israël.
23 Возрадуетеся устне мои, егда воспою Тебе, и душа моя, юже еси избавил:
Exsultabunt labia mea cum cantavero tibi; et anima mea quam redemisti.
24 еще же и язык мой весь день поучится правде Твоей, егда постыдятся и посрамятся ищущии злая мне.
Sed et lingua mea tota die meditabitur justitiam tuam, cum confusi et reveriti fuerint qui quærunt mala mihi.