Псалтирь 65
1 В конец, псалом песни Давиду, песнь Иеремиева и иезекиилева, людий преселения, егда хотяху исходити. Тебе подобает песнь, Боже, в Сионе, и Тебе воздастся молитва во Иерусалиме.
Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп оқулсун дәп, Давут язған күй-нахша: — Зионда, мәдһийә сүкүт ичидә Сени күтиду, и Худа; Саңа қилған вәдә әмәлгә ашурулиду.
2 Услыши молитву мою: к Тебе всяка плоть приидет.
И, дуа Аңлиғучи, Сениң алдиңға барлиқ әт егилири келиду.
3 Словеса беззаконник премогоша нас: и нечестия наша Ты очестиши.
Гуналиқ ишлар, асийлиқлиримиз, [Кәлкүн басқандәк] мәндин ғалип келиду; Лекин Сән уларни йепип кәчүрүм қилисән;
4 Блажен, егоже избрал еси и приял, вселится во дворех Твоих. Исполнимся во благих дому Твоего: свят храм Твой.
Сән таллап Өзүңгә йеқинлаштурған киши немидегән бәхитлик! У һойлилириңда маканлишиду; Бизләр Сениң маканиңниң, йәни муқәддәс ибадәтханаңниң бәрикитидин қанаәт тапимиз;
5 Дивен в правде, услыши ны, Боже, Спасителю наш, упование всех концей земли и сущих в мори далече:
Сән һәққанийлиқни намайән қилидиған карамәт вә дәһшәт ишлар билән бизгә җавап, И ниҗатлиғимиз болған Худа, Пүткүл йәр-деңизларниң чәт-чәтлиридикиләргичә таянчи Болғучи!
6 уготовляяй горы крепостию Своею, препоясан силою:
Белиң қудрәт билән бағланған болуп, Күчүң билән тағларни бәрпа қилғансән;
7 смущаяй глубину морскую, шуму волн его кто постоит? Смятутся языцы,
Деңизларниң өркәшлигән шавқунлирини, Долқунларниң шавқунлирини, Һәмдә әлләрниң чуқанлирини тинҗитқучисән!
8 и убоятся живущии в концах от знамений Твоих: исходы утра и вечера украсиши.
Җаһанниң чәт-чәтлиридә туруватқанлар карамәтлириңдин қорқиду; Сән күнчиқиштикиләрни, күнпетиштикиләрни шатландурисән;
9 Посетил еси землю и упоил еси ю, умножил еси обогатити ю: река Божия наполнися вод: уготовал еси пищу им, яко тако (есть) уготование.
Йәр йүзиниң [ғемини йәп] йоқлап келип, уни суғирисән, Уни толиму мунбәтләштүрисән. Худаниң дәрия-ериқлири суға толғандур; Шундақ қилип суларни тәйярлап, Кишиләрни ашлиқ билән тәминләйсән.
10 Бразды ея упой, умножи жита ея: в каплях ея возвеселится возсияющи.
Терилғу етизларниң чөнәклирини суға қандурисән, Қирлирини тарашлайсән, Тупрақни мол йеғинлар билән юмшитисән; Униңда үнгәнләрни бәрикәтләйсән.
11 Благословиши венец лета благости Твоея, и поля Твоя исполнятся тука:
Сән немәтлириңни жилниң һосулиға таҗ қилип қошуп берисән; Қәдәмлириңдин баяшатлиқ һәрянға тамиду;
12 разботеют красная пустыни, и радостию холми препояшутся.
Даладики яйлақларғиму тамиду; Тағ-даванлар шат-хорамлиқни өзлиригә бәлвағ қилиду;
13 Одеяшася овни овчии, и удолия умножат пшеницу: воззовут, ибо воспоют.
Көкләмләр қой падилири билән кийингән, Җилғилар майсиларға қаплиниду; Улар хошаллиқ билән тәнтәнә қилиду, Бәрһәқ, улар нахшиларни яңритишиду!
