< Псалтирь 61 >
1 В конец, в песнех, Давиду Псалом. Услыши, Боже, моление мое, вонми молитве моей:
Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп, тарлиқ сазлар билән оқулсун дәп Давут язған күй: — И Худа, пәрядимни аңлиғайсән; Дуайимға қулақ салғайсән!
2 от конец земли к Тебе воззвах, внегда уны сердце мое: на камень вознесл мя еси, наставил мя еси,
Йәрниң чәт-чәтлиридә туруп, Жүригим зәиплишип кәткәндә, Мән Саңа мураҗиәт қилимән: — Сән мени өзүмдин жуқури Қорам Ташқа йетәкләйсән!
3 яко был еси упование мое, столп крепости от лица вражия.
Чүнки Сән маңа панаһгаһ, Дүшминим алдида мустәһкәм мунар болуп кәлгәнсән.
4 Вселюся в селении Твоем во веки, покрыюся в крове крил Твоих.
Мән чедириңни мәңгүлүк туралғум қилимән; Қанатлириң сайисидә панаһ тапимән. (Селаһ)
5 Яко Ты, Боже, услышал еси молитвы моя, дал еси достояние боящымся имене Твоего.
Чүнки Сән, и Худа, қәсәмлиримни аңлидиң; Өзүңдин әйминидиғанларға тәвә мирасни маңиму бәрдиңсән.
6 Дни на дни царевы приложиши, лета его до дне рода и рода.
Падишаһниң күнлиригә күн қошуп узартисән; Униң жиллири дәвирдин-дәвиргичә болиду.
7 Пребудет в век пред Богом: милость и истину его кто взыщет?
У Худаниң алдида мәңгү һөкүм сүриду; Уни аман сақлашқа муһәббәт вә һәқиқәтни бекитип тәминлигәйсән;
8 Тако воспою имени Твоему во веки, воздати ми молитвы моя день от дне.
Шуниң билән алдиңда ичкән қәсәмлиримгә һәр күни әмәл қилимән; Мән намиңни мәңгү күйләймән!