Псалтирь 57
1 В конец, да не растлиши, Давиду в столпописание, внегда ему отбегати от лица Саулова в пещеру. Помилуй мя, Боже, помилуй мя: яко на Тя упова душа моя, и на сень крилу Твоею надеюся, дондеже прейдет беззаконие.
Al maestro del coro. Su «Non distruggere». Di Davide. Miktam. Quando fuggì da Saul nella caverna. Pietà di me, pietà di me, o Dio, in te mi rifugio; mi rifugio all'ombra delle tue ali finché sia passato il pericolo.
2 Воззову к Богу Вышнему, Богу благодеявшему мне.
Invocherò Dio, l'Altissimo, Dio che mi fa il bene.
3 Посла с небесе и спасе мя, даде в поношение попирающыя мя: посла Бог милость Свою и истину Свою,
Mandi dal cielo a salvarmi dalla mano dei miei persecutori, Dio mandi la sua fedeltà e la sua grazia.
4 и избави душу мою от среды скимнов. Поспах смущен: сынове человечестии, зубы их оружия и стрелы, и язык их мечь остр.
Io sono come in mezzo a leoni, che divorano gli uomini; i loro denti sono lance e frecce, la loro lingua spada affilata.
5 Вознесися на небеса, Боже, и по всей земли слава Твоя.
Innàlzati sopra il cielo, o Dio, su tutta la terra la tua gloria.
6 Сеть уготоваша ногам моим, и слякоша душу мою: ископаша пред лицем моим яму, и впадоша в ню.
Hanno teso una rete ai miei piedi, mi hanno piegato, hanno scavato davanti a me una fossa e vi sono caduti.
7 Готово сердце мое, Боже, готово сердце мое: воспою и пою во славе моей.
Saldo è il mio cuore, o Dio, saldo è il mio cuore.
8 Востани, слава моя, востани, псалтирю и гусли: востану рано.
Voglio cantare, a te voglio inneggiare: svègliati, mio cuore, svègliati arpa, cetra, voglio svegliare l'aurora.
9 Исповемся Тебе в людех, Господи, воспою Тебе во языцех:
Ti loderò tra i popoli, Signore, a te canterò inni tra le genti.
10 яко возвеличися до небес милость Твоя и даже до облак истина Твоя.
perché la tua bontà è grande fino ai cieli, e la tua fedeltà fino alle nubi.
11 Вознесися на небеса, Боже, и по всей земли слава Твоя.
Innàlzati sopra il cielo, o Dio, su tutta la terra la tua gloria.
