< Псалтирь 49 >

1 В конец, сыном Кореовым, псалом. Услышите сия, вси языцы, внушите, вси живущии по вселенней,
Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm. Słuchajcie tego wszystkie narody; bierzcie to w uszy wszyscy mieszkający na okręgu ziemi!
2 земнороднии же и сынове человечестии, вкупе богат и убог.
Tak z ludu pospolitego, jako z ludzi zacnych, tak bogaty jako ubogi!
3 Уста моя возглаголют премудрость, и поучение сердца моего разум.
Usta moje będą opowiadały mądrość, a myśl serca mego roztropność.
4 Приклоню в притчу ухо мое, отверзу во псалтири ганание мое.
Nakłonię do przypowieści ucha mego, wyłożę przy harfie zagadkę moję.
5 Вскую боюся в день лют? Беззаконие пяты моея обыдет мя.
Przeczże się mam bać we złe dni, aby mię nieprawość tych, którzy mię depczą, miała ogarnąć?
6 Надеющиися на силу свою и о множестве богатства своего хвалящиися:
Którzy ufają bogactwom swoim, a w mnóstwie dostatków swoich chlubią się.
7 брат не избавит, избавит ли человек? Не даст Богу измены за ся,
Gdyż brata swego nikt żadnym sposobem nie odkupi, ani może dać Bogu okupu jego zań.
8 и цену избавления души своея: и утрудися в век,
(Albowiem drogi jest okup duszy ich, i nie może się ostać na wieki.)
9 и жив будет до конца, не узрит пагубы.
Aby żył na wieki, a nie oglądał grobu.
10 Егда увидит премудрыя умирающыя, вкупе безумен и несмыслен погибнут, и оставят чуждим богатство свое.
Bo widzimy, iż i mądrzy umierają, głupi i szalony zarówno giną, a zostawiają, obcym bogactwa swoje.
11 И гроби их жилища их во век, селения их в род и род, нарекоша имена своя на землях.
Myślą, że domy ich są wieczne, a przybytki ich trwają od narodu do narodu; przetoż je nazywają od imion swych na ziemi.
12 И человек в чести сый не разуме, приложися скотом несмысленным и уподобися им.
Ale człowiek we czci nie zostaje, podobnym będąc bydlętom, które giną.
13 Сей путь их соблазн им, и по сих во устех своих благоволят.
Takowa myśl ich głupstwem ich jest, a przecież potomkowie ich pochwalają to usty swemi. (Sela)
14 Яко овцы во аде положени суть, смерть упасет я: и обладают ими правии заутра, и помощь их обетшает во аде: от славы своея изриновени быша. (Sheol h7585)
Jako owce w grobie złożeni będą, śmierć ich strawi; ale sprawiedliwi panować będą nad nimi z poranku, a kształt ich zniszczony będzie w grobie, gdy ustąpią z mieszkania swego. (Sheol h7585)
15 Обаче Бог избавит душу мою из руки адовы, егда приемлет мя. (Sheol h7585)
Ale Bóg wykupi duszę moję z mocy grobu, gdy mię przyjmie. (Sela) (Sheol h7585)
16 Не убойся, егда разбогатеет человек, или егда умножится слава дому его:
Nie bójże się, gdy się kto zbogaci, a gdy się rozmnoży sława domu jego.
17 яко внегда умрети ему, не возмет вся, ниже снидет с ним слава его.
Bo umierając nie weźmie nic z sobą, ani za nim zstąpi sława jego.
18 Яко душа его в животе его благословится, исповестся тебе, егда благосотвориши ему.
A choć duszy swej za żywota swego pobłaża i chwalono go, gdy sobie dobrze czynił:
19 Внидет даже до рода отец своих, даже до века не узрит света.
Przecież musi iść za rodziną ojców swych, a na wieki nie ogląda światłości.
20 И человек в чести сый не разуме, приложися скотом несмысленным и уподобися им.
Owóż człowiek, który jest we czci, a nie zrozumiewa tego, podobny jest bydlętom, które giną.

< Псалтирь 49 >