< Псалтирь 47 >
1 В конец, о сынех Кореовых, псалом. Вси языцы, восплещите руками, воскликните Богу гласом радования:
Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego pieśń. Wszystkie narody klaskajcie rękoma, wykrzykajcie Bogu głosem wesela.
2 яко Господь Вышний страшен, Царь велий по всей земли:
Albowiem Pan najwyższy, straszny, jest królem wielkim nad wszystką ziemią.
3 покори люди нам и языки под ноги наша:
Podbija ludzi pod moc naszę, a narody pod nogi nasze.
4 избра нам достояния свое, доброту Иаковлю, юже возлюби.
Obrał nam za dziedzictwo nasze chwałę Jakóba, którego umiłował. (Sela)
5 Взыде Бог в воскликновении, Господь во гласе трубне.
Wstąpił Bóg z krzykiem; Pan wstąpił z głosem trąby.
6 Пойте Богу нашему, пойте: пойте Цареви нашему, пойте.
Śpiewajcież Bogu, śpiewajcie; śpiewajcież królowi naszemu, śpiewajcie.
7 Яко Царь всея земли Бог, пойте разумно.
Albowiem Bóg królem wszystkiej ziemi; śpiewajcież rozumnie.
8 Воцарися Бог над языки: Бог седит на престоле святем Своем.
Króluje Bóg nad narodami; Bóg siedzi na świętej stolicy swojej.
9 Князи людстии собрашася с Богом Авраамлим: яко Божии державнии земли зело вознесошася.
Książęta narodów przyłączyli się do ludu Boga Abrahamowego; albowiem Boże są tarcze ziemskie; skąd on zacnie jest wywyższony.