Псалтирь 47

1 В конец, о сынех Кореовых, псалом. Вси языцы, восплещите руками, воскликните Богу гласом радования:

«Εις τον πρώτον μουσικόν. Ψαλμός διά τους υιούς Κορέ.» Πάντες οι λαοί, κροτήσατε χείρας· αλαλάξατε εις τον Θεόν εν φωνή αγαλλιάσεως.

2 яко Господь Вышний страшен, Царь велий по всей земли:

Διότι ο Κύριος είναι ύψιστος, φοβερός, Βασιλεύς μέγας επί πάσαν την γην.

3 покори люди нам и языки под ноги наша:

Υπέταξε λαούς εις ημάς και έθνη υπό τους πόδας ημών.

4 избра нам достояния свое, доброту Иаковлю, юже возлюби.

Έκλεξε διά ημάς την κληρονομίαν την δόξαν του Ιακώβ, τον οποίον ηγάπησε. Διάψαλμα.

5 Взыде Бог в воскликновении, Господь во гласе трубне.

Ανέβη ο Θεός εν αλαλαγμώ, ο Κύριος εν φωνή σάλπιγγος.

6 Пойте Богу нашему, пойте: пойте Цареви нашему, пойте.

Ψάλατε εις τον Θεόν, ψάλατε· ψάλατε εις τον Βασιλέα ημών, ψάλατε.

7 Яко Царь всея земли Бог, пойте разумно.

Διότι Βασιλεύς πάσης της γης είναι ο Θεός· ψάλατε μετά συνέσεως.

8 Воцарися Бог над языки: Бог седит на престоле святем Своем.

Ο Θεός βασιλεύει επί τα έθνη· ο Θεός κάθηται επί του θρόνου της αγιότητος αυτού.

9 Князи людстии собрашася с Богом Авраамлим: яко Божии державнии земли зело вознесошася.

Οι άρχοντες των λαών συνήχθησαν μετά του λαού του Θεού του Αβραάμ· διότι του Θεού είναι αι ασπίδες της γής· υψώθη σφόδρα.