Псалтирь 45
1 В конец, о изменяемых сыном Кореовым в разум, песнь о возлюбленнем. Отрыгну сердце мое слово благо, глаголю аз дела моя Цареви: язык мой трость книжника скорописца.
Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп, «Нилупәрләр» дегән аһаңда оқулсун дәп, Кораһниң оғуллириға тапшурулған, «сөйүмлүк яр үчүн» дегән «Масқил» мунаҗат-нахша: — Қәлбимдин гөзәл иш тоғрисида сөзләр урғуп чиқмақта; Падишаға беғишлиған мунаҗитимни ейтимән; Тилим гоя маһир шаирниң қәлимидур;
2 Красен добротою паче сынов человеческих, излияся благодать во устнах Твоих: сего ради благослови Тя Бог во век.
Инсан балилири ичидә сән әң гөзәлдурсән; Ләвлириң шапаәт билән толдурулғандур; Шуңа Худа саңа мәңгүгә рәхмәт қилди.
3 Препояши мечь Твой по бедре Твоей, Сильне,
И бүйүк болғучи, Қиличиңни асқин йениңға, Һәйвитиң вә шану-шәвкитиң билән!
4 красотою Твоею и добротою Твоею: и наляцы, и успевай, и царствуй истины ради и кротости и правды: и наставит Тя дивно десница Твоя.
Һәқиқәт, кәмтәрлик һәм адаләтни алға сүрүшкә атланғиниңда, Шану-шәвкәт ичидә ғәлибә билән алға бас! Шуниң билән оң қолуң өзүңгә карамәт қорқунучлуқ ишларни көрситиду!
5 Стрелы Твоя изощрены, Сильне: людие под Тобою падут в сердцы враг Царевых.
Сениң оқлириң өткүрдур, Улар падишаниң дүшмәнлириниң жүригигә санҗилиду; Пүтүн әлләр айиғиңға жиқитилиду.
6 Престол Твой, Боже, в век века: жезл правости жезл царствия Твоего.
Сениң тәхтиң, и Худа, әбәдил-әбәтликтур; Падишаһлиғиңдики Шаһанә һасаң, адаләтниң һасисидур.
7 Возлюбил еси правду и возненавидел еси беззаконие: сего ради помаза Тя, Боже, Бог Твой елеем радости паче причастник Твоих.
Сән һәққанийлиқни сөйүп, рәзилликкә нәпрәтлинип кәлгәнсән; Шуңа Худа, йәни сениң Худайиң, сени һәмраһлириңдин үстүн қилип шатлиқ мейи билән мәсиһ қилди.
8 Смирна и стакти и касиа от риз Твоих, от тяжестей слоновых, из нихже возвеселиша Тя.
Сениң кийимлириңдин мурмәкки, муәттәр вә дарчин һиди келиду; Пил чиши сарайлиридики сазәндиләрниң тарлиқ сазлири сени хурсән қилиду.
9 Дщери царей в чести Твоей: предста царица одесную Тебе, в ризах позлащенных одеяна преиспещрена.
Падишаһларниң мәликилири һөрмәтлик кенизәклириңниң қатаридидур; Ханишиң Офирдики сап алтун [зибу-зинәтләрни] тақап оң қолуңда туриду;
10 Слыши, дщи, и виждь, и приклони ухо твое, и забуди люди твоя и дом отца твоего:
«Аңлиғин, и қизим, көргин, сөзлиримгә қулақ салғин; Өз қәбиләң вә ата җәмәтиңни унтуп қал!
11 и возжелает Царь доброты твоея, зане Той есть Господь твой, и поклонишися Ему,
Шуниң билән падиша гөзәл җамалиңға мәптун болиду; У сениң ғоҗаң, сән униңға сәҗдә қил».
12 и дщи Тирова с дары: лицу Твоему помолятся богатии людстии.
Тур шәһириниң қизи [алдиңда] соға билән һазир болиду; Халайиқ арисидики байлар сениң шапаитиңни күтиду;
13 Вся слава дщере Царевы внутрь: рясны златыми одеяна и преиспещрена.
Шаһанә қизниң ички дунияси пүтүнләй парлақтур, Униң кийимлириму зәр билән кәштиләнгән;
14 Приведутся Царю девы вслед ея, искренния ея приведутся Тебе:
У кәштилик кийимләр билән падишаниң һозуриға кәлтүрүлиду; Кәйнидин униңға қолдаш кенизәкләрму биллә йениңға елип келиниду;
15 приведутся в веселии и радовании, введутся в храм Царев.
Улар хушал-хурам, шатлиқ ичидә башлап келиниду; Улар бирликтә падишаниң ордисиға киришиду.
16 Вместо отец Твоих быша сынове Твои: поставиши я князи по всей земли.
«Ата-бовилириңниң орниға оғуллириң чиқиду; Сән уларни пүткүл җаһанға һаким қилисән.
17 Помяну имя Твое во всяком роде и роде: сего ради людие исповедятся Тебе в век и во век века.
Мән сениң намиңни әвлатдин-әвлатқа яд әткүзимән; Шуңлашқа барлиқ қовмлар сени әбәдил-әбәткичә мәдһийиләйду».
