Псалтирь 44
1 В конец, сынов Кореовых, в разум, псалом. Боже, ушима нашима услышахом, и отцы наши возвестиша нам дело, еже соделал еси во днех их, во днех древних.
Narinig namin ng aming mga pakinig, Oh Dios, isinaysay sa amin ng aming mga magulang, kung anong gawa ang iyong ginawa sa kanilang mga kaarawan, ng mga kaarawan ng una.
2 Рука Твоя языки потреби, и насадил я еси: озлобил еси люди и изгнал еси я.
Iyong itinaboy ng iyong kamay ang mga bansa, nguni't itinatag mo (sila) iyong dinalamhati ang mga bayan, nguni't iyong pinangalat (sila)
3 Не бо мечем своим наследиша землю, и мышца их не спасе их, но десница Твоя и мышца Твоя и просвещение лица Твоего, яко благоволил еси в них.
Sapagka't hindi nila tinamo ang lupain na pinakaari sa pamamagitan ng kanilang sariling tabak, ni iniligtas man (sila) ng kanilang sariling kamay: kundi ng iyong kanan, at ng iyong bisig, at ng liwanag ng iyong mukha, sapagka't iyong nilingap (sila)
4 Ты еси сам Царь мой и Бог мой, заповедаяй спасения Иаковля.
Ikaw ang aking Hari, Oh Dios: magutos ka ng kaligtasan sa Jacob.
5 О Тебе враги нашя избодем роги, и о имени Твоем уничижим востающыя на ны.
Dahil sa iyo'y itutulak namin ang aming mga kaaway: sa iyong pangalan ay yayapakan namin (sila) na nagsisibangon laban sa amin.
6 Не на лук бо мой уповаю, и мечь мой не спасет мене:
Sapagka't hindi ako titiwala sa aking busog, ni ililigtas man ako ng aking tabak.
7 спасл бо еси нас от стужающих нам, и ненавидящих нас посрамил еси.
Nguni't iniligtas mo kami sa aming mga kaaway, at inilagay mo (sila) sa kahihiyan na nangagtatanim sa amin.
8 О Бозе похвалимся весь день, и о имени Твоем исповемыся во век.
Sa Dios ay naghahambog kami buong araw, at mangagpapasalamat kami sa iyong pangalan magpakailan man. (Selah)
9 Ныне же отринул еси и посрамил еси нас, и не изыдеши, Боже, в силах наших.
Nguni't ngayo'y itinakuwil mo kami, at inilagay mo kami sa kasiraang puri; at hindi ka lumalabas na kasama ng aming mga hukbo.
10 Возвратил еси нас вспять при вразех наших, и ненавидящии нас расхищаху себе.
Iyong pinatatalikod kami sa kaaway: at silang nangagtatanim sa amin ay nagsisisamsam ng sa ganang kanilang sarili.
11 Дал еси нас яко овцы снеди, и во языцех разсеял ны еси.
Iyong ibinigay kaming gaya ng mga tupa na pinaka pagkain; at pinangalat mo kami sa mga bansa.
12 Отдал еси люди Твоя без цены, и не бе множество в восклицаниих наших.
Iyong ipinagbibili ang iyong bayan na walang bayad, at hindi mo pinalago ang iyong kayamanan sa pamamagitan ng kanilang halaga.
13 Положил еси нас поношение соседом нашым, подражнение и поругание сущым окрест нас.
Ginawa mo kaming katuyaan sa aming mga kapuwa, isang kasabihan at kadustaan nila na nangasa palibot namin.
14 Положил еси нас в притчу во языцех, покиванию главы в людех.
Iyong ginawa kaming kawikaan sa gitna ng mga bansa, at kaugaan ng ulo sa gitna ng mga bayan.
15 Весь день срам мой предо мною есть, и студ лица моего покры мя,
Buong araw ay nasa harap ko ang aking kasiraang puri, at ang kahihiyan ng aking mukha ay tumakip sa akin,
16 от гласа поношающаго и оклеветающаго, от лица вражия и изгонящаго.
Dahil sa tinig niya na dumuduwahagi at tumutungayaw; dahil sa kaaway at sa manghihiganti.
17 Сия вся приидоша на ны, и не забыхом Тебе, и не неправдовахом в завете Твоем,
Lahat ng ito'y dumating sa amin; gayon ma'y hindi namin kinalimutan ka, ni gumawa man kami na may karayaan sa iyong tipan.
18 и не отступи вспять сердце наше: и уклонил еси стези нашя от пути Твоего,
Ang aming puso ay hindi tumalikod, ni ang amin mang mga hakbang ay humiwalay sa iyong daan;
19 яко смирил еси нас на месте озлобления, и прикры ны сень смертная.
Na kami ay iyong lubhang nilansag sa dako ng mga chakal, at tinakpan mo kami ng lilim ng kamatayan.
20 Аще забыхом имя Бога нашего, и аще воздехом руки нашя к богу чуждему,
Kung aming nilimot ang pangalan ng aming Dios, O aming iniunat ang aming mga kamay sa ibang dios;
21 не Бог ли взыщет сих? Той бо весть тайная сердца.
Hindi ba sisiyasatin ito ng Dios? Sapagka't nalalaman niya ang mga lihim ng puso.
22 Зане Тебе ради умерщвляемся весь день, вменихомся яко овцы заколения.
Oo, dahil sa iyo ay pinapatay kami buong araw; kami ay nabilang na parang mga tupa sa patayan.
23 Востани, вскую спиши, Господи? Воскресени, и не отрини до конца.
Ikaw ay gumising, bakit ka natutulog, Oh Panginoon? Ikaw ay bumangon, huwag mo kaming itakuwil magpakailan man.
24 Вскую лице Твое отвращаеши? Забываеши нищету нашу и скорбь нашу?
Bakit mo ikinukubli ang iyong mukha, at kinalilimutan mo ang aming kadalamhatian at aming kapighatian?
25 Яко смирися в персть душа наша, прильпе земли утроба наша.
Sapagka't ang aming kaluluwa ay nakasubsob sa alabok: ang aming katawan ay nadidikit sa lupa.
26 Воскресени, Господи, помози нам, и избави нас имене ради Твоего.
Ikaw ay bumangon upang kami ay tulungan, at tubusin mo kami dahil sa iyong kagandahang-loob.
