< Псалтирь 38 >

1 Псалом Давиду, в воспоминание о субботе. Господи, да не яростию Твоею обличиши мене, ниже гневом Твоим накажеши мене:
psalmus David in rememorationem de sabbato Domine ne in furore tuo arguas me neque in ira tua corripias me
2 яко стрелы Твоя унзоша во мне, и утвердил еси на мне руку Твою.
quoniam sagittae tuae infixae sunt mihi et confirmasti super me manum tuam
3 Несть изцеления в плоти моей от лица гнева Твоего, несть мира в костех моих от лица грех моих.
non est sanitas carni meae a facie irae tuae non est pax ossibus meis a facie peccatorum meorum
4 Яко беззакония моя превзыдоша главу мою, яко бремя тяжкое отяготеша на мне.
quoniam iniquitates meae supergressae sunt caput meum sicut onus grave gravatae sunt super me
5 Возсмердеша и согниша раны моя, от лица безумия моего.
putruerunt et corruptae sunt cicatrices meae a facie insipientiae meae
6 Пострадах и слякохся до конца, весь день сетуя хождах:
miser factus sum et curvatus sum usque ad finem tota die contristatus ingrediebar
7 яко лядвия моя наполнишася поруганий, и несть изцеления в плоти моей.
quoniam lumbi mei impleti sunt inlusionibus et non est sanitas in carne mea
8 Озлоблен бых и смирихся до зела, рыках от воздыхания сердца моего.
adflictus sum et humiliatus sum nimis rugiebam a gemitu cordis mei
9 Господи, пред Тобою все желание мое, и воздыхание мое от Тебе не утаися.
Domine ante te omne desiderium meum et gemitus meus a te non est absconditus
10 Сердце мое смятеся, остави мя сила моя, и свет очию моею, и той несть со мною.
cor meum conturbatum est dereliquit me virtus mea et lumen oculorum meorum et ipsum non est mecum
11 Друзи мои и искреннии мои прямо мне приближишася и сташа.
amici mei et proximi mei adversus me adpropinquaverunt et steterunt et qui iuxta me erant de longe steterunt
12 И ближнии мои отдалече мене сташа, и нуждахуся ищущии душу мою: и ищущии злая мне глаголаху суетная, и льстивным весь день поучахуся.
et vim faciebant qui quaerebant animam meam et qui inquirebant mala mihi locuti sunt vanitates et dolos tota die meditabantur
13 Аз же яко глух не слышах, и яко нем не отверзаяй уст своих:
ego autem tamquam surdus non audiebam et sicut mutus non aperiens os suum
14 и бых яко человек не слышай и не имый во устех своих обличения.
et factus sum sicut homo non audiens et non habens in ore suo redargutiones
15 Яко на Тя, Господи, уповах, Ты услышиши, Господи Боже мой.
quoniam in te Domine speravi tu exaudies Domine Deus meus
16 Яко рех: да не когда порадуютмися врази мои: и внегда подвижатися ногам моим, на мя велеречеваша.
quia dixi nequando supergaudeant mihi inimici mei et dum commoventur pedes mei super me magna locuti sunt
17 Яко аз на раны готов, и болезнь моя предо мною есть выну.
quoniam ego in flagella paratus et dolor meus in conspectu meo semper
18 Яко беззаконие мое аз возвещу и попекуся о гресе моем.
quoniam iniquitatem meam adnuntiabo et cogitabo pro peccato meo
19 Врази же мои живут и укрепишася паче мене, и умножишася ненавидящии мя без правды:
inimici autem mei vivent et firmati sunt super me et multiplicati sunt qui oderunt me inique
20 воздающии ми злая воз благая оболгаху мя, зане гонях благостыню.
qui retribuunt mala pro bonis detrahebant mihi quoniam sequebar bonitatem
21 Не остави мене, Господи Боже мой, не отступи от мене:
non derelinquas me Domine Deus meus ne discesseris a me
22 вонми в помощь мою, Господи спасения моего.
intende in adiutorium meum Domine salutis meae

< Псалтирь 38 >