Псалтирь 19
1 В конец, псалом Давиду. Небеса поведают славу Божию, творение же руку Его возвещает твердь.
Давут язған күй: — Әршләр Тәңриниң улуқлуғини җакалайду, Асман гүмбизи Униң қоли ясиғанлирини намайән қилиду;
2 День дни отрыгает глагол, и нощь нощи возвещает разум.
Уларниң сөзлири күн-күнләр дәриядәк еқиватиду; Кечә-кечиләп улар билимни аян қиливатиду.
3 Не суть речи, ниже словеса, ихже не слышатся гласи их.
Тилсиз һәм авазсиз болсиму, уларниң садаси [аләмгә] аңланмақта.
4 Во всю землю изыде вещание их, и в концы вселенныя глаголы их: в солнце положи селение свое:
Уларниң өлчәм таниси йәр йүзидә тартилмақта; Уларниң сөзлири аләмниң четигичә йәтмәктә. Уларниң ичидә [Худа] қуяш үчүн чедир тиккән,
5 и той яко жених исходяй от чертога своего, возрадуется яко исполин тещи путь.
[Қуяш] һуҗрисидин тойға чиққан жигиттәк чиқиду, Бәйгигә чүшидиған палвандәк шатлиниду;
6 От края небесе исход его, и сретение его до края небесе: и несть, иже укрыется теплоты его.
Асманларниң бир четидин өрләйду, Җаһанниң у четигичә чөргиләйду, Униң һараритидин һеч қандақ мәхлуқат йошуруналмайду.
7 Закон Господень непорочен, обращаяй душы: свидетелство Господне верно, умудряющее младенцы.
Пәрвәрдигарниң тәврат-қануни мукәммәлдур, У инсан вуҗудини йеңилайду; Пәрвәрдигар бәргән һөкүм-гувалар муқим-ишәшлик, У наданларни дана қилиду.
8 Оправдания Господня права, веселящая сердце: заповедь Господня светла, просвещающая очи.
Пәрвәрдигарниң көрсәтмилири дурус, У қәлбни шатландуриду; Пәрвәрдигарниң пәрманлири йоруқлуқтур, У көзләрни нурландуриду.
9 Страх Господень чист, пребываяй в век века: судбы Господни истинны, оправданны вкупе,
Пәрвәрдигардин әйминиш пак иштур, у мәңгү давамлишиду; Пәрвәрдигарниң һөкүмлири һәқтур, Һәр бири тамамән һәққанийәттур.
10 вожделенны паче злата и камене честна многа, и слаждшя паче меда и сота.
Улар алтундин, бәрһәқ көп сап алтундин қиммәтликтур; Һәсәлдин, һәсәл җәвһиридин шериндур;
11 Ибо раб Твой хранит я: внегда сохранити я, воздаяние много.
Улар билән қулуң ойғитилиду; Инсан уларға риайә қилишта чиң турса чоң мукапат бардур.
12 Грехопадения кто разумеет? От тайных моих очести мя,
Ким өз хаталиқлирини билип йетәлисун? Мени билип-билмәй қилған гуналиримдин сақит қилғайсән;
13 и от чуждих пощади раба Твоего: аще не обладают мною, тогда непорочен буду, и очищуся от греха велика.
Өз қул-чакариңни башбаштақ гуналардин тартқайсән; Бу гуналарни маңа ғоҗайин қилдурмиғайсән; Шуниң билән мән қусурсиз болимән, Еғир гунадин халий болғаймән.
14 И будут во благоволение словеса уст моих, и поучение сердца моего пред Тобою выну, Господи, помощниче мой и Избавителю мой.
И Пәрвәрдигар, мениң Қорам Тешим вә Һәмҗәмәт-Ниҗаткарим, Ағзимдики сөзләр, қәлбимдики ойлинишлар нәзириңдә мәқбул болғай!
