Псалтирь 19
1 В конец, псалом Давиду. Небеса поведают славу Божию, творение же руку Его возвещает твердь.
Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. Niebiosa opowiadają chwałę Bożą, a dzieło rąk jego rozpostarcie oznajmuje.
2 День дни отрыгает глагол, и нощь нощи возвещает разум.
Dzień dniowi podaje słowo, a noc nocy pokazuje umiejętność,
3 Не суть речи, ниже словеса, ихже не слышатся гласи их.
Niemasz języka ani mowy, gdzieby głosu ich słychać nie było.
4 Во всю землю изыде вещание их, и в концы вселенныя глаголы их: в солнце положи селение свое:
Na wszystkę ziemię wyszedł porządek ich, a na kończyny okręgu ziemi słowa ich; słońcu na nich namiot wystawił.
5 и той яко жених исходяй от чертога своего, возрадуется яко исполин тещи путь.
A to jako oblubieniec wychodzi z łożnicy swojej; raduje się jako olbrzym, który ma bieżeć w drogę.
6 От края небесе исход его, и сретение его до края небесе: и несть, иже укрыется теплоты его.
Wychodzi od kończyn niebios, a obchodzi je aż do kończyn ich, a niemasz nic, coby się mogło ukryć przed gorącem jego.
7 Закон Господень непорочен, обращаяй душы: свидетелство Господне верно, умудряющее младенцы.
Zakon Pański jest doskonały, nawracający duszę; świadectwo Pańskie wierne, dawające mądrość nieumiejętnemu.
8 Оправдания Господня права, веселящая сердце: заповедь Господня светла, просвещающая очи.
Przykazania Pańskie są prawe, uweselające serce; przykazanie Pańskie czyste, oświecające oczy.
9 Страх Господень чист, пребываяй в век века: судбы Господни истинны, оправданны вкупе,
Bojaźń Pańska czysta, trwająca na wieki; sądy Pańskie są prawdziwe, a przytem i sprawiedliwe;
10 вожделенны паче злата и камене честна многа, и слаждшя паче меда и сота.
Pożądliwsze nad złoto, i nad wiele najwyborniejszego złota, i słodsze nad miód i nad plastr miodowy.
11 Ибо раб Твой хранит я: внегда сохранити я, воздаяние много.
Sługa też twój bywa oświecony przez nie; a kto ich przestrzega, odnosi zapłatę wielką.
12 Грехопадения кто разумеет? От тайных моих очести мя,
Ale występki któż zrozumie? od tajemnych występków oczyść mię.
13 и от чуждих пощади раба Твоего: аще не обладают мною, тогда непорочен буду, и очищуся от греха велика.
I od swawolnych zachowaj sługę twego, aby nie panowali nademną; tedy doskonałym będę, a będę oczyszczony od przestępstwa wielkiego.
14 И будут во благоволение словеса уст моих, и поучение сердца моего пред Тобою выну, Господи, помощниче мой и Избавителю мой.
Niechże będą przyjemne słowa ust moich, i rozmyślanie serca mego przed obliczem twojem, Panie, skało moja, i odkupicielu mój!
