Псалтирь 18
1 В конец, отроку Господню Давиду, яже глагола Господеви словеса песни сея, в день, в оньже избави его Господь от руки всех враг его и из руки Саули: и рече: возлюблю Тя, Господи, крепосте моя:
[Salmo] di Davide, servitor del Signore, il qual pronunziò le parole di questo cantico al Signore, nel giorno che il Signore l'ebbe riscosso dalla mano di tutti i suoi nemici, e dalla mano di Saulle; [dato] al Capo de' Musici. Egli adunque disse: O SIGNORE, mia forza, io ti amerò affettuosamente.
2 Господь утверждение мое, и прибежище мое, и Избавитель мой, Бог мой, Помощник мой, и уповаю на Него: Защититель мой, и рог спасения моего, и Заступник мой.
Il Signore [è] la mia rocca, e la mia fortezza, e il mio liberatore, Il mio Dio, la mia rupe; io spererò in lui; Il mio scudo, e il corno della mia salute, il mio alto ricetto.
3 Хваля призову Господа и от враг моих спасуся.
Io invocai il Signore, a cui si deve ogni lode; E fui salvato da' miei nemici.
4 Одержаша мя болезни смертныя, и потоцы беззакония смятоша мя:
Doglie di morte mi avevano circondato, E torrenti di scellerati mi avevano spaventato.
Legami di sepolcro mi avevano intorniato, Lacci di morte mi avevano incontrato. (Sheol h7585)
6 И внегда скорбети ми, призвах Господа и к Богу моему воззвах: услыша от храма святаго Своего глас мой, и вопль мой пред Ним внидет во ушы Его.
Nella mia distretta io invocai il Signore, E gridai all'Iddio mio; [Ed] egli udì la mia voce dal suo Tempio, E il mio grido pervenne davanti a lui a' suoi orecchi.
7 И подвижеся и трепетна бысть земля, и основания гор смятошася и подвигошася, яко прогневася на ня Бог.
Allora la terra fu scossa, e tremò; E i fondamenti de' monti furono smossi E scrollati; perciocchè egli era acceso nell'ira.
8 Взыде дым гневом Его, и огнь от лица Его воспламенится: углие возгореся от Него.
Un fumo gli saliva per le nari, Ed un fuoco consumante per la bocca; Da lui procedevano brace accese.
9 И приклони небеса и сниде, и мрак под ногама Его.
Ed egli abbassò i cieli, e discese; E [vi era] una caligine sotto a' suoi piedi.
10 И взыде на Херувимы и лете, лете на крилу ветреню.
E cavalcava sopra Cherubini, e volava; Ed era portato a volo sopra l'ale del vento.
11 И положи тму закров Свой: окрест Его селение Его: темна вода во облацех воздушных.
Egli aveva poste delle tenebre [per] suo nascondimento; [Egli avea] d'intorno a sè il suo padiglione, Oscurità d'acque, nubi dell'aria.
12 От облистания пред Ним облацы проидоша, град и углие огненное.
Le sue nubi si dileguarono per lo splendore [che scoppiava] davanti a lui, Con gragnuola e brace accese.
13 И возгреме с небесе Господь, и Вышний даде глас Свой.
E il Signore tuonò nel cielo, E l'Altissimo diede fuori la sua voce, Con gragnuola e brace accese.
14 Низпосла стрелы и разгна я, и молнии умножи и смяте я.
Ed avventò le sue saette, e disperse coloro; Egli lanciò folgori, e li mise in rotta.
15 И явишася источницы воднии, и открышася основания вселенныя от запрещения Твоего, Господи, от дохновения духа гнева Твоего.
E per lo tuo sgridare, o Signore, [E] per lo soffiar del vento delle tue nari, I canali delle acque apparvero, E i fondamenti del mondo furono scoperti.
16 Низпосла с высоты и прият мя, восприят мя от вод многих.
Egli da alto distese [la mano e] mi prese, [E] mi trasse, fuori di grandi acque.
17 Избавит мя от врагов моих сильных и от ненавидящих мя: яко утвердишася паче мене.
Egli mi riscosse dal mio potente nemico, E da quelli che mi odiavano; perciocchè erano più forti di [me].
18 Предвариша мя в день озлобления моего: и бысть Господь утверждение мое.
Essi erano venuti incontro a me nel giorno della mia calamità; Ma il Signore fu il mio sostegno;
19 И изведе мя на широту: избавит мя, яко восхоте мя.
E mi trasse fuori al largo; Egli mi liberò, perciocchè egli mi gradisce.
20 И воздаст ми Господь по правде моей, и по чистоте руку моею воздаст ми,
Il Signore mi ha fatta retribuzione secondo la mia giustizia; Egli mi ha renduto secondo la purità delle mie mani;
21 яко сохраних пути Господни и не нечествовах от Бога моего.
Perciocchè io ho osservate le vie del Signore, E non mi sono empiamente rivolto dall'Iddio mio;
22 Яко вся судбы Его предо мною, и оправдания Его не отступиша от мене.
Perciocchè io ho tenute davanti a me tutte le sue leggi, E non ho rimossi d'innanzi a me i suoi statuti.
23 И буду непорочен с Ним и сохранюся от беззакония моего.
E sono stato intiero inverso lui, E mi son guardato dalla mia iniquità.
24 И воздаст ми Господь по правде моей и по чистоте руку моею пред очима Его.
E il Signore mi ha renduto secondo la mia giustizia, Secondo la purità delle mie mani nel suo cospetto.
25 С преподобным преподобн будеши, и с мужем неповинным неповинен будеши,
Tu ti mostri pietoso inverso l'[uomo] pio, Intiero inverso l'uomo intiero.
26 и со избранным избран будеши, и со строптивым развратишися.
Tu ti mostri puro col puro, E procedi ritrosamente col perverso;
27 Яко Ты люди смиренныя спасеши и очи гордых смириши.
Perciocchè tu sei quel che salvi la gente afflitta, Ed abbassi gli occhi altieri;
28 Яко Ты просветиши светилник мой, Господи: Боже мой, просветиши тму мою.
Perciocchè tu sei quel che fai risplendere la mia lampana; Il Signore Iddio mio allumina le mie tenebre;
29 Яко Тобою избавлюся от искушения, и Богом моим прейду стену.
Perciocchè per la tua virtù io rompo tutta una schiera; E per la virtù dell'Iddio mio salgo sopra il muro.
30 Бог мой, непорочен путь Его: словеса Господня разжжена. Защититель есть всех уповающих на Него.
La via di Dio [è] intiera; La parola del Signore [è] purgata col fuoco; Egli [è] lo scudo di tutti coloro che sperano in lui.
31 Яко кто Бог, разве Господа? Или кто Бог, разве Бога нашего?
Perciocchè chi [è] Dio, fuor che il Signore? E chi [è] Rocca, fuor che l'Iddio nostro?
32 Бог препоясуяй мя силою, и положи непорочен путь мой:
Iddio [è] quel che mi cinge di prodezza, E che ha appianata la mia via.
33 совершаяй нозе мои яко елени, и на высоких поставляяй мя:
Egli rende i miei piedi simili a quelli delle cerve, E mi fa star ritto in su i miei alti luoghi.
34 научаяй руце мои на брань, и положил еси лук медян мышца моя:
Egli ammaestra le mie mani alla battaglia; E colle mie braccia un arco di rame è rotto.
35 и дал ми еси защищение спасения, и десница Твоя восприят мя: и наказание Твое исправит мя в конец, и наказание Твое то мя научит.
Tu mi hai ancora dato lo scudo della tua salvezza; E la tua destra mi ha sostenuto, E la tua benignità mi ha accresciuto.
36 Уширил еси стопы моя подо мною, и не изнемогосте плесне мои.
Tu hai allargati i miei passi sotto di me; E le mie calcagna non son vacillate.
37 Пожену враги моя, и постигну я, и не возвращуся, дондеже скончаются:
Io ho perseguitati i miei nemici, e li ho aggiunti; E non me ne son tornato [indietro], finchè non li abbia distrutti.
38 оскорблю их, и не возмогут стати, падут под ногама моима.
Io li ho rotti, e non son potuti risorgere; Mi son caduti sotto i piedi.
39 И препоясал мя еси силою на брань, спял еси вся востающыя на мя под мя.
E tu mi hai cinto di prodezza per la guerra; [Ed] hai abbattuti sotto di me quelli che si levavano contro a me.
40 И врагов моих дал ми еси хребет и ненавидящыя мя потребил еси.
Ed hai fatto voltar le spalle a' miei nemici davanti a me; Ed io ho distrutti quelli che mi odiavano.
41 Воззваша, и не бе спасаяй: ко Господу, и не услыша их.
Essi gridarono, ma non [vi fu] chi [li] salvasse; [Gridarono] al Signore, ma egli non rispose loro.
42 И истню я яко прах пред лицем ветра, яко брение путий поглажду я.
Ed io li ho tritati, come polvere esposta al vento; Io li ho spazzati via, come il fango delle strade.
43 Избавиши мя от пререкания людий: поставиши мя во главу языков: людие, ихже не ведех, работаша ми,
Tu mi hai scampato dalle brighe del popolo; Tu mi hai costituito capo di nazioni; Il popolo [che] io non conosceva mi è stato sottoposto.
44 в слух уха послушаша мя. Сынове чуждии солгаша ми,
Al solo udir degli orecchi si son ridotti sotto la mia ubbidienza; Gli stranieri si sono infinti inverso me.
45 сынове чуждии обетшаша и охромоша от стезь своих.
Gli stranieri son divenuti fiacchi, Ed hanno tremato di paura, fin dentro a' lor ripari.
46 Жив Господь, и благословен Бог, и да вознесется Бог спасения моего,
Viva il Signore, e benedetta [sia] la mia Rocca; E sia esaltato l'Iddio della mia salute;
47 Бог даяй отмщение мне и покоривый люди под мя,
Iddio che mi dà [il modo di far le mie] vendette, E [che] mi sottomette i popoli.
48 избавитель мой от враг моих гневливых: от востающих на мя вознесеши мя, от мужа неправедна избавиши мя.
Che mi scampa da' miei nemici, Ed anche mi solleva d'infra quelli che mi assaltano, [E] mi riscuote dall'uomo violento.
49 Сего ради исповемся Тебе во языцех, Господи, и имени Твоему пою:
Perciò, o Signore, io ti celebrerò fra le genti, E salmeggerò al tuo Nome;
50 величаяй спасения царева и творяй милость христу Своему Давиду и семени его до века.
Il quale rende magnifiche le vittorie del suo re, Ed usa benignità inverso Davide suo unto, E inverso la sua progenie in perpetuo.
