< Псалтирь 146 >

1 Хвали, душе моя, Господа:
Һәмдусана! И җеним, Пәрвәрдигарни мәдһийилә!
2 восхвалю Господа в животе моем, пою Богу моему, дондеже есмь.
Мән һаят болсамла, Пәрвәрдигарни мәдһийиләймән; Вуҗудум бар болсила Худайимға күй ейтимән.
3 Не надейтеся на князи, на сыны человеческия, в нихже несть спасения.
Есилзадиләргиму, Инсан балисиғиму таянмаңлар, Уларда һеч мәдәт-ниҗатлиқ йоқтур.
4 Изыдет дух его, и возвратится в землю свою: в той день погибнут вся помышления его.
Мана, униң нәпәси кетиду, У өз туприғиға қайтип кетиду; Шу күндила арзу-нийәтлири йоқап кетиду.
5 Блажен, емуже Бог Иаковль помощник его, упование его на Господа Бога своего,
Яқупниң Тәңриси мәдәткари болған адәм, Пәрвәрдигар Худасини өз үмүти қилған адәм бәхитликтур!
6 сотворшаго небо и землю, море, и вся, яже в них: хранящаго истину в век,
У асманларни, зиминни, Деңизни һәм униңда бар мәвҗудатларни яратқандур; У һәқиқәт-садақәттә мәңгү туриду;
7 творящаго суд обидимым, дающаго пищу алчущым. Господь решит окованныя:
Езилгүчиләр үчүн У һөкүм сүриду; Ач қалғанларға нан бериду. Пәрвәрдигар мәһбусларни азат қилиду;
8 Господь умудряет слепцы: Господь возводит низверженныя: Господь любит праведники.
Пәрвәрдигар корларниң көзлирини ачиду; Пәрвәрдигар егилип қалғанларни турғузиду; Пәрвәрдигар һәққанийларни сөйиду.
9 Господь хранит пришелцы, сира и вдову приимет, и путь грешных погубит.
Пәрвәрдигар мусапирлардин хәвәр алиду; Житим-йесирләрни, тул хотунни йөләйду; Бирақ рәзилләрниң йолини әгир-бүгри қилиду.
10 Воцарится Господь во век, Бог твой, Сионе, в род и род.
Пәрвәрдигар мәңгүгә һөкүм сүриду; И Зион, сениң Худайиң дәвирдин-дәвиргичә һөкүм сүриду! Һәмдусана!

< Псалтирь 146 >